Hoe lang mag ik niet sporten? | Ontwrichte schouder

Hoe lang mag ik niet sporten?

Met name atleten lopen een hoog risico op blessures. Sinds chronische instabiliteit van de schoudergewricht kan zelfs optreden na een enkele ontwrichting van de schouder, contactsporten moeten gedurende ten minste drie maanden worden vermeden. In de eerste zes weken mogen geen gewichten van meer dan twee tot drie kilo worden opgetild, externe rotatie en retroversie (zoals het gooien van handbal over de schouder) moet worden vermeden.

Oefeningen die de rotator manchet, zoals been training, kan indien nodig en met de nodige voorzichtigheid eerder worden uitgevoerd. Daarbij moeten de aanbevelingen van de arts worden opgevolgd. Professionele sporters wordt aangeraden om in een vroeg stadium een ​​operatie te ondergaan, aangezien schouderdislocatie meestal steeds weer kan optreden.

Complicaties

De volgende complicaties zijn mogelijk als gevolg van dislocatie van de schouder: peesruptuur of rotator manchet breuk: deze verwondingen dienen ook operatief te worden behandeld, omdat anders de beweeglijkheid van de schouder wordt beperkt en het gewricht daardoor kan verstijven. Hill-Sachs-laesie: Met name anterieure dislocatie kan botletsel aan het gewricht tot gevolg hebben hoofd, wat kan leiden tot bewegingsbeperkingen en voortijdige gewrichten artrose. Schade aan de okselzenuw: in dit geval moet een neurochirurgische behandeling van de zenuw worden uitgevoerd om functieverlies van de schouderliftspier te voorkomen.

Verstijving en bewegingsbeperking: er bestaat een risico op gewrichtsverstijving, vooral bij te lange immobilisatie. Dit geldt vooral voor oudere patiënten.

  • Bankart laesie: in dit geval wordt de rand van de kom (labrum glenoidale) gewond in de context van dislocatie.

    De Bankart-laesie is de meest voorkomende oorzaak van herhaalde dislocaties na een traumatische eerste gebeurtenis en moet daarom operatief worden gecorrigeerd.

  • Peesruptuur of rotator manchet breuk: deze verwondingen dienen ook operatief te worden behandeld, omdat anders de beweeglijkheid van de schouder wordt beperkt en het gewricht daardoor kan verstijven.
  • Hill-Sachs-laesie: Met name anterieure dislocatie kan botletsel aan het gewricht tot gevolg hebben hoofd, wat kan leiden tot bewegingsbeperkingen en voortijdige gewrichten artrose.
  • Letsel aan de okselzenuw: hier moet een neurochirurgische behandeling van de zenuw worden uitgevoerd om functieverlies van de schouderliftspier te voorkomen.
  • Verstijving en bewegingsbeperking: er bestaat een risico op gewrichtsverstijving, vooral als de patiënt te lang geïmmobiliseerd is. Dit geldt vooral voor oudere patiënten.
  • Gewrichtsartrose in het schoudergewricht (omartrose)

Wanneer de schouder ontwricht is, ligamenten, pezenkan het kapsel of zenuwweefsel ook in bijzonder ernstige vormen worden verwond. Schade aan de zenuwbundel of schepen in de oksel kan leiden tot problemen met de bloedsomloop, pijn en gewaarwordingen zoals gevoelloosheid in de hele arm en hand. Als de schouder niet onmiddellijk wordt verplaatst, kan dit leiden tot blijvende schade. EEN ontwrichte schouder moet beslist door een arts worden onderzocht en behandeld, vooral met de bovengenoemde symptomen, om permanente beperking te voorkomen.