Oorzaken
De mogelijke oorzaken voor het voorkomen van been pijn bij kinderen variëren van onschadelijk groeipijnen voor kwaadaardige tumoren. Afhankelijk van wanneer de pijn zich voordoet, kunnen verschillende oorzaken worden overwogen. Groei pijn is een van de meest voorkomende oorzaken van been pijn bij kinderen die 's nachts optreedt.
Over het algemeen kan worden aangenomen dat één op de drie kinderen dit type zal ervaren been pijn op een gegeven moment. Het merendeel van de kinderen heeft tussen de twee en drie jaar last van groeistoornissen. Daarnaast, Been pijn komt vaak voor bij kinderen in de basisschoolleeftijd.
Een belangrijke indicatie dat de Been pijn is slechts een onschadelijke groeipijn is dat de symptomen niet precies kunnen worden gelokaliseerd. Bovendien verandert de pijn vaak van het ene been naar het andere. Precies welk mechanisme deze veroorzaakt groeipijnen is nog steeds onduidelijk.
Deskundigen nemen echter aan dat verschillende groei hormonen, die voornamelijk 's nachts vrijkomen, worden in verband gebracht met dit type Been pijn. De groei hormonen induceren een versnelling van de groei in het organisme, waardoor de gevoelige bothuiden aanzienlijk kunnen worden uitgerekt en geïrriteerd. In dit geval voelt het getroffen kind een spanningsachtige beenpijn.
Daarnaast wordt besproken of een verkeerde houding en overmatige belasting van het bewegingsapparaat de ontwikkeling van groeigerelateerde pijn in de benen bij kinderen. Aanhoudend of terugkerend pijn in de benen bij kinderen moet echter in geval van twijfel dringend worden opgehelderd door een specialist in kindergeneeskunde. De diagnose wordt dan niet zozeer gesteld door groeipijn op te sporen, maar door andere relevante oorzaken uit te sluiten.
Als pijn in de benen voornamelijk 's nachts optreedt, wordt een zogenaamdeosteoïd osteoom”Kan aanwezig zijn. Een osteoïd osteoom is een goedaardige bottumor. Bovendien zijn kwaadaardige veranderingen in de botten kan ook leiden tot pijn in de benen bij kinderen.
Een klassiek voorbeeld van een tumor die in deze context relevant is, is de zogenaamde 'Ewing sarcoom'. Het sarcoom van Ewing treft vooral het bekken of dij botten en wordt beschouwd als de tweede meest voorkomende botkanker bij kinderen. Een andere onschadelijke oorzaak van beenpijn bij kinderen is spierpijn veroorzaakt door hoge stress.
In dit geval treden de symptomen meestal op in de ochtend na de oorzakelijke belasting en blijven ze gedurende de dag bestaan. Na een traumatische gebeurtenis, zoals een val of een ongeval, kan de oorzaak van beenpijn bij kinderen ook een gebroken bot of gewrichtsblessure zijn. Bovendien, verwondingen aan pezen, ligamenten of spieren behoren tot de meest voorkomende oorzaken van pijn in de benen bij kinderen die gedurende de dag aanhouden.
Andere oorzaken van aanhoudende pijn in de benen bij kinderen gedurende de dag kunnen bot zijn necrose. Typische voorbeelden van dergelijke skeletveranderingen zijn Legg-Calvé-Ziekte van Perthes or Osgood-Schlatter-ziekte. Pijn in de benen, die vooral 's ochtends optreedt, moet nauwkeuriger worden onderzocht.
Dit is geen typische tijd voor groeipijn. Klachten die 's ochtends optreden, zoals stijfheid en pijn, zijn mogelijke tekenen van een jeugd reumatische ziekte. Dit heeft invloed op de grote gewrichten in de benen, zoals de heupen en knieën.
Vooral 's ochtends duurt het even voordat het kind pijnvrij is en goed kan bewegen. Als dit soort en andere symptomen zoals vermoeidheid of uitputting optreden, moet met de kinderarts worden besproken of a bloed monster moet worden genomen om ontstekingsmarkers en reumatoïde factoren te controleren. Een ontsteking (artritis) van de gewrichten bij kinderen kan ook worden veroorzaakt door Lyme.
Borrelia is klein bacteriën die op veel plaatsen door teken worden overgedragen. De artritis is niet het eerste symptoom, maar een teken dat na weken of maanden verschijnt. Door het late voorkomen denken ouders er vaak niet eens over na of en wanneer het kind een teek heeft gehad.
De diagnose kan worden bevestigd door een serologische bloed test voor Borrelia antilichamen en vervolgens behandeld met een antibioticum. De belangrijkste oorzaak van het optreden van beenpijn bij kinderen is de zogenaamde groeipijn. Als de pijn echter alleen optreedt afhankelijk van de belasting, of significant in intensiteit toeneemt na belasting, kan de groeipijn meestal worden uitgesloten en moeten ook andere oorzaken die behandeling vereisen, worden overwogen.
Als de pijn optreedt na een ongeval of val, traumatische veranderingen in de spieren, pezen, gewrichten or botten moet overwogen worden. Het kan een gebroken bot zijn of gewoon een onschuldige spierpijn. Een ander voorwaarde dat vaak kan leiden tot ernstige pijn in de benen bij kinderen is leukemie.
Kinderen die last hebben van bloed kanker melden vaak ernstige pijn in hun benen. De symptomen treden ook op in rust, maar verergeren drastisch onder stress, waardoor zelfs lopen bijna onmogelijk wordt. Als de symptomen van de ziekte zodanig zijn dat de betrokken kinderen zo snel mogelijk met spoed bij een kinderarts moeten worden ingediend.
Stressgerelateerde beenpijn bij kinderen is niet ongebruikelijk. Een van de meest voorkomende oorzaken is spierpijn. Het kind heeft zich ingespannen en daardoor zijn de spieren pijnlijk.
Verder is het mogelijk dat het kind een lichte ontwikkeld heeft blauwe plek ergens op het been tijdens het spelen, wat nu pijn veroorzaakt. Als het been wordt onderzocht, dit blauwe plek zou merkbaar zijn door blauwe plekken, zwelling en pijn door druk. LBij beenpijn bij kinderen na een verlopen infectie van de luchtwegen of het maagdarmkanaal, is het belangrijk om een ontsteking van de heup gewricht.
In de volksmond wordt ook vaak gesproken over de zogenaamde heup-rhinitis. In de meeste gevallen hebben kinderen een simpele virale infectie van het bovendeel luchtwegen. Na ongeveer.
1-2 weken ervaren de kinderen pijn in de heup en kniegebied: de belasting van het been is vaak pijnlijk voor kinderen. De mobiliteit in de heup gewricht is gelimiteerd. Vooral de interne rotatie in de heup wordt aanzienlijk verminderd.
De kinderen nemen graag een zachte houding van de heup aan. Daarbij wordt de heup gebogen en vastgehouden externe rotatie, omdat dit de manier is om de druk op de ontstoken persoon te minimaliseren heup gewricht. De klachten worden veroorzaakt door een ontstekingsgerelateerde effusie (vocht) in de heup gewricht.
De therapie bestaat uit het immobiliseren van de benen en indien nodig ook ibuprofen or paracetamol. Na ongeveer. 1 week zouden de klachten verdwenen moeten zijn.
Mocht het probleem echter na 2 weken nog aanwezig zijn, dan moet men aan een bacterie denken ontsteking van de heup gewricht dat de beenpijn veroorzaakt. Dit gebeurt direct, bijvoorbeeld na een niet-steriele verbinding prik of met hematogene middelen, bijvoorbeeld door middel van gonococci of borrelia bacteriën die het gewricht binnenkomen. Bacterieel ontsteking van de heup gewricht wordt meestal niet voorafgegaan door een infectie.
Aanhoudende hevige pijn in de benen bij kinderen, die onder stress erger wordt en lopen bijna onmogelijk maakt, kan mogelijk verband houden met leukemie (Leukemie). Naast pijn in de benen, merken kinderen met leukemie vaak algemene symptomen zoals vermoeidheid, vermoeidheidgewichtsverlies, neiging tot bloeden en verhoogde vatbaarheid voor infectie. Bovendien vertonen getroffen kinderen vaak meer blauwe plekken.
De term leukemie verwijst naar een groep kankers van het hematopoëtische systeem. Leukemie is een kwaadaardige ziekte van de beenmerg. In de loop van de ziekte teveel, meestal onvolwassen en daarom niet-functioneel witte bloedcellen (leukocyten) worden geproduceerd in de beenmerg.
Deze verdringen dan beide gezond witte bloedcellen en rijpe rode bloedcellen. De term leukemie betekent vrij vertaald "wit bloed". In principe moeten vier vormen van leukemie worden onderscheiden.
De chronische vormen, chronische myeloïde leukemie (CML) en chronische lymfatische leukemie (CLL), evenals acute myeloïde leukemie (AML) kunnen voornamelijk worden waargenomen bij volwassenen en ouderen. Daarentegen komt acute lymfatische leukemie (ALL) voornamelijk voor bij kinderen onder de vijf jaar. Getroffen kinderen lijden meestal aan vergrote beenpijn weefselvocht knooppunten, bloeding en opvallend frequente infecties.
De prognose van ALL hangt af van verschillende factoren. Als deze vorm van leukemie bij kinderen voorkomt, is ongeveer 80 procent van de getroffenen vijf jaar na de behandeling nog in leven. Groeipijn is meestal pijn in de benen, maar kan in zeldzame gevallen ook de handen of armen aantasten.
Groeipijn treedt meestal 's avonds of' s nachts op. De oorzaak van groeipijn is een stretching of het periosteum. Dit is bijzonder gevoelig en pijnlijk omdat het bot sneller groeit dan het periosteum die het bot aan de buitenkant omgeeft.
Een ander typisch symptoom van groeipijn is dat kinderen de pijn vaak niet precies kunnen lokaliseren. Groeipijnen hebben ook de gewoonte van kant te kunnen wisselen. Bovendien treedt groeipijn meestal op in de voorschoolse leeftijd, dat wil zeggen tussen de vijf en zes jaar bij kinderen.
Ziekte van Perthes is een aandoening van het dijbeen hoofd dat gebeurt meestal rond de tijd dat een kind naar school gaat. De verminderde bloedtoevoer naar het dijbeen hoofd zorgt ervoor dat het instort. Het klinische beeld omvat echter ook het feit dat het dijbeen hoofd herbouwt zichzelf zelfstandig.
In dit klinische beeld klagen kinderen er meestal over pijn in de heup en knie. Bovendien voelen de kinderen hevige pijn als ze met gekruiste benen zitten. Bij het opnieuw opbouwen van de heupkop moet er echter voor worden gezorgd dat deze weer in de juiste vorm en op de juiste plaats weer aan elkaar groeit.
Als dit niet het geval is, moet conservatieve of, indien nodig, chirurgische therapie worden toegepast. De ziekte van Sinding-Larson-Johansson, of patellapeessyndroom, is een overbelasting van de hamstring, wat leidt tot een pijnlijke en in het ergste geval permanente ontsteking. De plaats van het evenement is een pees die is bevestigd aan het scheenbeen, rond de knieschijf.
Overmatige tractie of compressie kan de knieschijf, pees en bot tegen elkaar wrijven, wat aanvankelijk pijnlijke irritatie veroorzaakt. Als de irritatie blijvend is, kan er een chronische ontsteking ontstaan. De ziekte ontstaat vaak als gevolg van sportieve overbelasting of onjuiste belasting.
Therapie omvat in de regel fysieke rust met aanvullende fysieke toepassingen. U kunt hier meer informatie over dit onderwerp vinden:
Patellaire tip-syndroom. De ziekte van Osgood-Schlatter is een ontstekingsreactie van de hamstringpees, die vooral vaak voorkomt bij adolescenten in de vroege puberteit.
Overmatige inspanning tijdens het sporten veroorzaakt irritatie op het punt waar de pees zich aan het scheenbeen hecht. De ontstekingsreactie kan er ook voor zorgen dat kleine stukjes bot loskomen, die vervolgens afsterven. Vaak klagen de getroffen personen in het begin alleen over pijn onder stress.
Als de ziekte echter niet wordt behandeld, kan de pijn ook in rust optreden. Meestal komt het slechts aan één kant voor, maar het kan ook aan beide kanten voorkomen. De ziekte van Osgood-Schlatter wordt meestal behandeld met lichamelijke rust, indien nodig ook met ontstekingsremmende medicatie.
Een operatie is alleen in zeldzame gevallen nodig. Osteomyelitis is de technische term voor een zogenaamd beenmerg ontsteking. Het wordt meestal veroorzaakt door de introductie van verschillende ziekteverwekkers tijdens open fracturen of operaties aan het corresponderende bot.
In de regel is niet alleen het merg ontstoken, maar ook het resterende bot en het bijbehorende periost. Wat bij volwassenen zeldzaam is, komt echter veel vaker voor bij kinderen: ziekteverwekkers koloniseren het beenmerg via het bloed, dus zonder direct contact van het bot met de externe omgeving. Vanwege de nog open groeiachterstanden, bacteriën kan bij kinderen ook rechtstreeks uit het bloed het bot binnendringen en zo het beenmerg aantasten.
Ontsteking van het beenmerg manifesteert zich meestal met diffuse pijn die niet precies kan worden gelokaliseerd. In dit geval kunnen beeldvormingsprocedures zoals röntgenfoto's of daaropvolgende MRI helpen. Bottumoren komen relatief vaker voor bij kinderen dan bij volwassenen.
Veel bottumoren bereiken een piek in frequentie tussen het eerste en tweede levensdecennium. Gelukkig zijn niet alle bottumoren kwaadaardig, maar meestal goedaardig. De vorm van de pijn en de lokalisatie ervan is natuurlijk sterk afhankelijk van het type bottumor waaraan het kind lijdt.
De therapie voor goedaardige en kwaadaardige bottumoren verschilt sterk. Hoewel chirurgische verwijdering meestal voldoende is voor goedaardige tumoren, worden meestal kwaadaardige bottumoren behandeld radiotherapie en chemotherapie. De prognose van een kind bot tumor ziekte is natuurlijk altijd afhankelijk van het feit of de tumor goedaardig of kwaadaardig is, wanneer de tumor wordt ontdekt; betekent hoe ver de tumorgroei is gevorderd en vele andere dingen.
In het algemeen is de geneeskunde echter afgestapt van het geven van geschatte overlevingsperioden als prognoses. In plaats daarvan werkt men met percentages die bijvoorbeeld na vijf jaar nog in leven zijn. Kwaadaardige bottumoren hebben bijvoorbeeld ook een overlevingspercentage van vijf jaar van iets meer dan 50%. Een vroege diagnose en een goede respons op de behandeling verbeteren natuurlijk de overlevingskansen. Ontsteking van gewrichten Boeg- of boogpoten Scoliose Flexievoet Reuma Jicht Bloedsomloopaandoeningen Heupkoude Fibromyalgie
- gewrichtsontsteking
- Klop op de knieën of buigpoten
- Scoliose
- Klikvoet
- reumatiek
- Jicht
- Doorbloedingsstoornissen
- Heup koorts
- fibromyalgie
- polyneuropathie
