Toegenomen dorst, hevige dorst, verhoogde dorst of polydipsie zijn meestal symptoomtermen in een medische context die kunnen duiden op een medische voorwaarde Ernstige dorst komt vooral veel voor bij stofwisselingsziekten. Een algemene definitie van dorst is hier te vinden: Wat is dorst ?.
Wat is ernstige dorst?
Ernstige dorst is echter vaak ook te wijten aan stofwisselingsstoornissen zoals suikerziekte mellitus (diabetes) of hormonale onevenwichtigheden. Allereerst is dorst een normaal en gezond verlangen om in je op te nemen water Omdat het menselijk lichaam nodig heeft water of vloeistof voor een normale werking van het metabolisme en andere vitale processen, het gevoel van dorst is een voorwaarde essentieel om te overleven. Een volwassen mens heeft gewoonlijk 3 liter per dag nodig. Afhankelijk van fysieke activiteit of omgeving (bijvoorbeeld woestijn versus arctisch), kan de behoefte hoger of lager zijn. Evenzo kan dorst afhankelijk zijn van mineralen, zoals zouten, direct of via voedsel geconsumeerd. Als het zoutgehalte hoger is dan nodig, neemt ook de dorst toe. Deze afweging van zouten en vloeistof wordt ook wel osmotische druk of osmose genoemd.
Oorzaken
Vrij normale en ongevaarlijke oorzaken van verhoogde dorst zijn zweten, lichaamsbeweging en omgevingstemperatuur. Er kan echter ook een verhoogde dorst optreden koorts, diarree, braken, brandwonden en bloed verlies, aangezien dit meestal gepaard ging met vochtverlies. Een sterk verhoogde dorst is echter vaak ook te wijten aan stofwisselingsziekten zoals suikerziekte mellitus (diabetes) of hormonale stoornissen. Evenzo ziekten die verband houden met de schildklier en nieren kunnen ook verantwoordelijk zijn voor verhoogde dorst. Psychologische oorzaken zijn soms ook de basis van het sterke dorstgevoel. Verhoogde dorst gaat vaak gepaard met frequent urineren Polydipsie, dat wil zeggen een pathologisch verhoogde dorst, wordt veroorzaakt door verschillende stofwisselingsstoornissen. Deze omvatten vooral suikerziekte mellitus (diabetes) en diabetes insipidus, waarbij er een tekort is aan een bepaald hormoon. Vaak ontwikkelt zich ook na een zware dorst een sterk gevoel van dorst alcohol consumptie, dat ook in de volksmond bekend staat als 'brandend'.
Ziekten met dit symptoom
- Burn
- Hyperthyreoïdie
- Syndroom van Cushing
- Alcoholvergiftiging
- Prikkelbare darm
- hypercalciëmie
- Diabetes mellitus
- Water urine dysenterie
- hyperparathyroïdie
Diagnose en verloop
Elk ongewoon, aanhoudend dorstgevoel dat niet kan worden herleid tot een groter vochtverlies, vereist een snelle diagnose van de oorzaak. Een gedetailleerde bespreking met de patiënt over de duur en intensiteit van de dorst, evenals over voedingsgedrag en mogelijke eerdere ziekten, stelt de arts vaak in staat om eerste conclusies te trekken over triggerende factoren. Exacte laboratoriumtesten van bloed en urine kristalliseren de meest voorkomende ziekten achter dit symptoom, zoals een verstoord mineraal evenwicht of diabetes. Een sterk gevoel van dorst, dat niet causaal wordt behandeld, resulteert in ernstig hoofdpijn en hoge bloeddruk na slechts een paar uur. Vervolgens lijdt de getroffen persoon aan een instorting van de bloedsomloop en duidelijke tekenen van uitdroging Na twee tot drie dagen dreigen bewusteloosheid en de dood.
Complicaties
Een verhoogde dorst hoeft niet noodzakelijk een medische complicatie te zijn en kan ook optreden bij warm weer of na zware inspanning. In deze gevallen is behandeling door een arts noodzakelijk en verdwijnt de dorst zodra de patiënt voldoende heeft gedronken. Als de verhoogde dorst echter op de lange termijn optreedt en zelfs bij voldoende vochtinname niet verdwijnt, duidt dit op een andere ziekte en moet deze in ieder geval worden behandeld. In de regel komt verhoogde dorst vooral voor bij diabetes. In deze gevallen kan de arts relatief snel en gemakkelijk een test uitvoeren om deze ziekte op te sporen. Als de verhoogde dorst optreedt als gevolg van diabetes, kan deze onder controle worden gebracht met een gereguleerde bloed suiker niveau. Een verandering in dieet kan ook behulpzaam zijn en het lichaam ondersteunen bij dit proces. Chirurgische behandeling wordt meestal niet geboden, daarnaast kan het een aandoening van de nieren zijn. In dit geval is ook een bezoek aan een arts noodzakelijk. Meestal leidt de verhoogde dorst tot uitdroging van de huid en lippen, die vooral in de winter schadelijk kunnen zijn voor de huid. Vroegtijdige behandeling is belangrijk om secundaire schade te voorkomen.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Een verhoogde dorst kan in de meeste gevallen zelfstandig worden verlicht door voldoende te drinken. Als de dorst desondanks aanhoudt, moet een arts de oorzaak ophelderen. Dit is vooral het geval als de verhoogde dorst meerdere dagen of weken aanhoudt, gepaard gaat met bijkomende symptomen of een algemeen negatief effect heeft op het fysieke en mentale. voorwaarde Ernstige dorst die gepaard gaat met gewichtsverlies of vaker plassen vereist altijd een medisch onderzoek. Het is mogelijk dat de symptomen te wijten zijn aan een ernstige ziekte zoals type 2 diabetes mellitus, die snel moet worden opgehelderd en indien nodig moet worden behandeld. Vaak is een nieuw medicijn of een verandering in levensstijl verantwoordelijk voor de toegenomen dorst. Een arts moet worden geraadpleegd als het gevoel van dorst niet te wijten is aan een bepaalde oorzaak (lichamelijke activiteit, alcohol consumptie, diarree, etc.) en heeft een negatief effect op het algemeen welzijn. Kinderen en adolescenten die klagen over verhoogde dorst, dienen onmiddellijk naar de dokter te worden gebracht. Dit geldt vooral als het dorstgevoel snel toeneemt en gepaard gaat met symptomen zoals uitputting, duizeligheid en arm concentratie.
Behandeling en therapie
Als de verhoogde dorst niet het gevolg is van een normale oorzaak, zoals zweten, moet een arts worden geraadpleegd. Vaak is dan een ziekte zoals diabetes mellitus (diabetes) of diabetes insipidus (water urineren) aanwezig is en moet worden behandeld. In dit geval zal de arts een intensieve vraag stellen over de verhoogde dorst en plassen. Hij zal dan een brede inleiding geven fysiek onderzoek Dit omvat een bloed Test en laboratoriumonderzoek van urine. Tijdens de bloed Test, het hormoon evenwicht wordt ook gecontroleerd op afwijkingen. Als de oorzaak van de toegenomen dorst dan eindelijk wordt vastgesteld, een individu therapie of de behandeling kan beginnen. Zoals reeds vermeld, dient de onderliggende ziekte, indien aanwezig, eerst te worden behandeld. In het geval van diabetes mellitus, moeten er inspanningen worden geleverd om bloed terug te geven glucose niveaus naar normaal. In diabetes insipidus, is het noodzakelijk om de elektrolyt te reguleren evenwicht naar normale waarden. Als dit lukt, zal het verhoogde dorstgevoel ook weer op een gezond niveau komen.
Vooruitzichten en prognose
Toegenomen dorst is een natuurlijk signaal van het lichaam om meer te drinken. Het kunnen echter ook de eerste tekenen zijn van diabetes mellitus. Daarom is het voor de prognose belangrijk om de onderliggende oorzaken van verhoogde dorst te bepalen. Overmatige dorst kan duiden op onvoldoende vochtinname of meer vochtverlies. De getroffen persoon kan beide tegengaan door gepast drinkgedrag. Ouderen kunnen de benodigde dagelijkse drinkhoeveelheid in zicht brengen. Hun dorstgevoel vervaagt of wordt opzettelijk genegeerd. Kinderen hebben over het algemeen meer dorst. Ze moeten veel vocht krijgen. Bij beide is de prognose goed als de hoeveelheid vocht voldoende is. De dagelijkse hoeveelheid vloeistof moet echter worden verhoogd als diarree treedt op. Het verlies van vocht en elektrolyten moet onmiddellijk worden bijgevuld. Afhankelijk van de duur van de diarreeziekte is de prognose van verhoogde dorst goed. Als het echter het resultaat is van voedsel-allergie or voedselallergie, moet het worden onderzocht. Toegenomen dorst kan een symptoom zijn van diabetische ziekte. Onder medisch toezicht en met adequate behandeling kan de prognose goed zijn. De onderliggende ziekte verergert echter na verloop van tijd. In nier ziekte vereist dialyse, verhoogde dorst is normaal vanwege de gedwongen vermindering van het drinken. Hier is de prognose slechter vanwege de onderliggende ziekte.
Wat u zelf kunt doen
Diverse maatregelen en huismiddeltjes kan helpen bij verhoogde dorst. Allereerst is het raadzaam om het dorstgevoel te lessen door regelmatig en vooral voldoende vocht in te nemen. Bewezen dorstlessers zijn, naast mineraalwater en sap, thee met munt of venkel, zuringthee en ongezoet citroensap. Een thee gemaakt van verse rozijnen wordt ook beschouwd als een belangrijke bron van voedingsstoffen en een goede remedie tegen dorst. Gedurende zwangerschap, kan verhoogde dorst ook worden verlicht door frambozenbladthee en gezonde vruchtensappen gemaakt van bananen, sinaasappels en abrikozen. De bovengenoemde dranken kunnen worden gekruid met kaneel or gember, onder andere. Beide planten lager bloeddruk en op natuurlijke wijze de dorst verlichten. Anders helpen regelmatige lichaamsbeweging en vooral sportactiviteiten. Degenen die veel zweten, reguleren hun dorst automatisch en zouden snel een verbetering van hun symptomen moeten opmerken. Als de verhoogde dorst echter aanhoudt, kan er een onderliggende ziekte zijn. In dit geval wordt een bezoek aan de dokter aanbevolen om de oorzaken op te helderen en de dreiging ervan te voorkomen uitdroging Dit kan vergezeld gaan van een klachtendagboek waarin het optreden en de intensiteit van de dorstgevoelens worden vastgelegd.
