Vaginale echografie (synoniemen: transvaginale echografie, vaginale ultrageluidvaginale echografie) is een diagnostische beeldvormingsprocedure die wordt gebruikt in de gynaecologie en verloskunde - om het baarmoeder (baarmoeder), eierstokken (eierstokken), uteriene tuba (eileiders), Douglas ruimte (lat. Excavatio rectouterina of Excavatio rectogenitalis; dit is een zakvormig uitsteeksel van de buikvlies tussen de rectum (rectum) en baarmoeder (baarmoeder) die zich uitstrekt tot het achterste vaginale gewelf), de urinewegen blaas en urinebuis (urethra) - waarin de ultrageluid sonde wordt transvaginaal ingebracht (via de vagina). Onderzoek van de bekkenorganen met behulp van vaginale echografie is een standaard diagnostische procedure voor alle gynaecologische aandoeningen. Als onderdeel van kanker screening, het wordt gebruikt voor vroege detectie van tumoren van de baarmoeder (baarmoeder), eileiders (buizen) en eierstokken (eierstokken). Echografisch onderzoek biedt de mogelijkheid om een beeld met hoge resolutie van de organen van het bekken te verkrijgen en is een nauwkeuriger procedure dan trans-abdominale echografie. Dus, vaginale echografie vertegenwoordigt een nauwkeurige, pijnloze en risicovolle methode.
Indicaties (toepassingsgebieden)
- Misvormingen van de baarmoeder (misvormingen van de baarmoeder).
- Carcinoom van de hals baarmoeder (kanker van de baarmoederhals).
- Goedaardige tumoren van de baarmoeder (baarmoeder), zoals vleesbomen (spiergroei).
- Goedaardige of kwaadaardige veranderingen van de baarmoederslijmvlies.
- Ovariumcysten (ovariumcysten)
- Ovariumcarcinomen (eierstokkanker screening op eierstokkanker).
- Veranderingen in de eileiders (veranderingen in de eileider) zoals saktosalpinx, hematosalpinx.
- Carcinomen van de baarmoederbuis (eileider kanker).
- Descensus baarmoeder (baarmoederverzakking).
- Topografische (locatie) veranderingen van de urinewegen blaas en urinebuis (urethraal) in descensus (verzakking) en urine-incontinentie (blaas zwakte).
- Bepaling van blaas capaciteit, resterende urine volume dikte van de blaaswand; tumoren en vreemde voorwerpen in de blaas.
De procedure
Het principe van vaginale echografie is de emissie van ultrageluid golven via kristalelementen in de ultrasone sonde, die worden gereflecteerd en verstrooid door de weefselstructuren van de te onderzoeken organen. Door de reflectie van de weefselstructuren in het bekken worden de ultrasone golven gedeeltelijk opgevangen door de kristalelementen die zich in de ultrasone sonde bevinden. Er worden alleen speciaal gevormde ultrasone koppen voor gebruikt vaginale echografie Voor de procedure van vaginale echografie:
- Het echografisch onderzoek vereist geen voorbereidende maatregelen, behalve dat de echografie moet worden uitgevoerd wanneer de blaas leeg is. Tijdens vaginale echografie ligt de patiënt op de gynaecologisch onderzoek stoel.
- De behandelend gynaecoloog bedekt de echosonde met een condoom-achtige rubberen hoes met een speciale gel om de vorming van luchtruimten te voorkomen om het impedantieverschijnsel te verminderen. Impedantie vertegenwoordigt een fenomeen dat van belang is bij de voortplanting van alle geluidsgolven en beschrijft de weerstand die de voortplanting van ultrasone golven tegenwerkt. Mogelijke luchtzakken tussen de ultrasone sonde en het weefseloppervlak verhogen de karakteristieke impedantie, waardoor het oplossend vermogen van de procedure wordt verminderd en de diagnostische significantie wordt verlaagd.
- Het gebruik van de hoes met de meegeleverde contactgel dient naast het verminderen van het impedantieverschijnsel ook om de hygiëne te verbeteren.
Vaginale echografie is voorbestemd om de volgende structuren en organen in beeld te brengen:
- hals uteri (afgekort cervix genoemd; cervix): de cervix uteri kan volledig in beeld worden gebracht door middel van echografisch onderzoek. Ook volume stijgingen, zoals ze voorkomen, kunnen bijvoorbeeld bij baarmoederhalskanker goed worden weergegeven.
- Corpus uteri (baarmoederlichaam incl. baarmoederslijmvlies/ baarmoeder slijmvlies): Naast de hals uteri, het corpusgedeelte van de baarmoeder (grootte en positiebepaling) kan ook worden afgebeeld vaginale echografie Zowel de cavum uteri (baarmoederholte), de baarmoederslijmvlies en het myometrium en hun mogelijke pathologische (pathologische) veranderingen kunnen gemakkelijk worden onderscheiden. Myomen (goedaardige spiertumoren), ongeacht of ze submucosaal, intramuraal, subserosaal of gesteeld zijn, kunnen gemakkelijk worden gevisualiseerd door vaginale echografie. Nauwkeurige bepaling van de grootte en dus elke neiging tot groei tijdens controleonderzoeken is meestal mogelijk. Beeldvorming van het baarmoederslijmvlies kan informatie verschaffen over cyclische, poliepachtige of twijfelachtig kwaadaardige (kwaadaardige) veranderingen. Een sterk opgebouwd baarmoederslijmvlies bij menopauze (de tijd van de laatste spontane menstruatie in het leven van een vrouw) of veroudering kan een aanwijzing zijn voor een opkomend corpuscarcinoom lang voordat er een bloeding optreedt. Een geëcholeerd gebied in de cavum uteri duidt op vastgehouden vloeistof (serometra, hematometra, mucometra). Het is ook belangrijk om de juiste positie van spiraaltjes te controleren. In de postmenopauze moet endometriale echografie worden uitgevoerd om postmenopauzale bloedingen op te helderen. In dit geval mag de endometriumdikte niet meetbaar zijn of <3 mm (drempel van 3 mm, gevoeligheid (percentage zieke patiënten bij wie de ziekte wordt gedetecteerd door het gebruik van de procedure, dwz er treedt een positieve bevinding op) van 97% ). Anders is een histomorfologische (fijn weefsel) opheldering vereist om goedaardige (goedaardige) endometriumhyperplasie of endometriumcarcinoom (baarmoederkanker).
- Tubal (eileider): beeldvorming van de buisjes (eileiders) is geïndiceerd voor verdikking van de salpinx, wat te wijten kan zijn aan vochtophoping zoals een saccosalpinx (zakvormige vervormde eileider (tuba uterina) die aan het uiteinde van de ampul is gesloten en cystisch is uitgezet) of een hematosalpinx (eileider die gevuld met bloed Opmerking: de buizen kunnen in normale gevallen niet worden gevisualiseerd. Vanwege hun onregelmatig verloop en beperkte afbakening van de omliggende darm, kunnen ze alleen duidelijk worden geïdentificeerd in aanwezigheid van ascites / buikvocht (bijv. ovulatie/ ovulatie) of in aanwezigheid van sactosalpinges. Pathologische structuren kunnen betrouwbaar worden gedetecteerd vanaf een grootte van> 1 cm.
- Eierstok (eierstok): vaginale echografie is een belangrijke procedure bij de diagnose en behandeling van onvruchtbaarheid patiënten en goedaardige (goedaardige) of kwaadaardige (kwaadaardige) veranderingen in de eierstokken Af en toe kunnen ovariumcarcinomen (eierstokkanker) kunnen in een zeer vroeg stadium worden opgespoord. Dit vergroot de kans op genezende behandelingen enorm. De differentiatie van vaste en met vloeistof gevulde cystische delen is optimaal succesvol met de procedure. Naast deze classificatie is het mogelijk om nauwkeurig te onderscheiden of de vloeistofophoping helder of troebel is. De aanwezigheid van een opeenhoping van troebel vocht duidt op bloeding.
- Blaas: vaginale echografie is nu stevig ingeburgerd in de urogynaecologie. Door de vaginale transducer in het introïtusgebied te plaatsen (introïtus-echografie), kunnen anatomische veranderingen in de urinebuiseen verandering in de positie van de blaas als gevolg van een descensus (prolaps) in rust of onder spanning aandoeningen, de blaascapaciteit, eventueel resterende hoeveelheden urine, evenals divertikels, tumoren, vreemde voorwerpen in de blaas en de dikte van de blaaswand kunnen goed worden weergegeven. In incontinentie (blaas zwakte) en descensusdiagnostiek heeft echografie de radiologische diagnostiek (laterale cystourethro- en het mictie-urogram) vervangen. Deze onderzoeken kunnen ook worden uitgevoerd vanuit het perineum (perineale echografie). Hiervoor is echter een andere transducer nodig.
Om het diagnostische spectrum van vaginale echografie uit te breiden, dient vloeibare echografie. Deze procedure is een combinatie van conventionele echografie met een extra vulling van de cavum uteri met een isotone zoutoplossing Met behulp van de vulling is het nu gemakkelijker om te bepalen of pathologische structuren in de cavum zogenaamde indrukken achterlaten. Een voorbeeld van een pathologisch proces dat indruk kan maken, is het submucosale myoom. Verdere opmerkingen
- met betrekking tot eierstokkanker screening, toonde de UKCTOCS-studie (UK Collaborative Trial of Ovarian Cancer Screening) een vermindering van de mortaliteit (vermindering van de mortaliteit) van 15% met screening met vaginale echografie en CA125 (tumormarker) en 11% met alleen echografie in de analyse. Beide resultaten waren echter niet statistisch significant.
