Depressies
De zogenaamde slaapdeprivatie of wakker-therapie verwijst naar de gecontroleerde vermindering van de nachtrust in een therapeutische omgeving onder medisch toezicht, bijvoorbeeld tijdens een ziekenhuisopname. Het kan worden gebruikt om te behandelen Depressie, maar is geen onafhankelijke therapievorm. Het moet worden gebruikt in combinatie met psychotherapie en medicamenteuze therapie.
Een bijzonder zwak punt is de hoge werkdruk voor het verplegende personeel. Bovendien wordt het gebruikt als een aanvullende therapieoptie wanneer er een Depressie waarvoor alle andere middelen van behandeling zijn uitgeput of wanneer de werkingsduur van de antidepressiva is afgenomen. Bovendien kan het worden gebruikt om het verschil tussen depressieve pseudodementie en actueel te bepalen dementie.
Depressieve mensen worden vaak niet eens moe in omstandigheden waarin andere, gezonde mensen in slaap vallen. Hun hersenen is lopend op volle snelheid en ze kunnen zich saai en moe voelen, maar dat zijn ze niet. Een vergelijkende studie hersenen golven van depressieve, gezonde en manische mensen concludeerden dat mensen met een sterk verhoogde drive sneller in slaap vallen in een saaie of onaantrekkelijke omgeving, terwijl depressieven moeite hebben om te slapen.
De ontwaaktherapie onderbreekt het verstoorde slaapritme en in het beste geval wordt de slaapregulatie gunstig beïnvloed. Er zijn ook aanwijzingen dat met name de slaapcycli in de ochtend kunnen toenemen Depressie. De patiënten worden in groepen wakker gehouden en afgeleid door activiteiten.
Ofwel de hele nacht, of, als het een gedeeltelijke (dwz gedeeltelijke) slaapdeprivatie, slaap wordt verkort in de vroege ochtenduren. Het positieve effect van slaapdeprivatie duurt meestal maar één dag, wat een nadeel is omdat je niet voor langere tijd zonder slaap kunt zonder negatieve gevolgen die erger kunnen zijn dan depressie. Door de slaapfasen te verschuiven kan men dit echter tegengaan en het positieve effect behouden. Een verkeerde uitlijning van de slaapfasen vindt tijdelijk voorwaarts gezien plaats, aangezien, zoals hierboven besproken, met name de slaapdelen in de ochtend de symptomen van de depressie kunnen versterken.
De patiënt gaat de dag na het slaapgebrek dus eerder in bed en staat na voldoende slaap ook in vroegere tijden weer op. Dit proces herhaalt zich en verschuift steeds verder terug in de tijd (dwz u gaat later en later naar bed) totdat de patiënt weer zijn normale slaapuren heeft. Bijwerkingen van slaapgebrek-therapie kunnen manische toestanden zijn, een toename van symptomen of een toename van de rijvaardigheid. Vooral in het laatste geval is voorzichtigheid geboden, aangezien dit het risico op zelfmoord kan vergroten.
