Vasodilatatie is een verbreding van de schepen by ontspanning van de vasculaire gladde spieren. Deze gladde spier wordt gecontroleerd door de twee antagonisten, sympathisch en parasympathisch, in het autonome zenuwstelsel Bij anafylactisch (allergisch) schokkenis vasodilatatie van levensbedreigende proporties aanwezig.
Wat is vaatverwijding?
Vasodilatatie is een verbreding van de schepen door ontspanning van de vasculaire spieren. Het autonome zenuwstelsel regelt een verscheidenheid aan vitale lichaamsprocessen. De hartslag, spijsvertering, metabolisme of bloed druk kan niet vrijwillig worden beïnvloed, maar worden allemaal gecontroleerd door een hoger niveau hersenen centra en hormonen Zenuwimpulsen passen orgaanfuncties snel aan veranderende omstandigheden aan. Vooral de zenuwbanen van de sympathische en parasympathische antagonisten zenuwstelsel bepaalde de activiteiten van het autonome zenuwstelsel. Ze leiden van het centrale zenuwstelsel tot de individuele organen. Alle onvrijwillig gecontroleerde zenuwvezels worden visceromotorische zenuwvezels genoemd en zijn onderhevig aan parasympathische of sympathische controle. Het vaatstelsel bevat visceromotorische vezels van zowel sympathische als parasympathische controle. Vasodilatatie is het onvrijwillige ontspanning van vasculaire gladde spieren indirect veroorzaakt door de parasympathische zenuwstelsel Ontspanning van het spierstelsel verwijdt de schepen, dus toenemend bloed stromen. Het tegenovergestelde van dit relaxatieproces is vasoconstrictie, die wordt uitgevoerd door de sympathische zenuwstelsel en zorgt ervoor dat de vasculaire spieren strakker worden. Het lumen van de vaten wordt dus versmald en bloed stroom neemt af.
Functie en doel
Vasodilatatie en vasoconstrictie zijn vitale processen van het autonome zenuwstelsel. Ze passen de bloedstroom aan veranderende omstandigheden aan en moeten dus in stand worden gehouden circulatie Een te plotselinge bloedstroom kan de hart- Te weinig bloedstroom kan weefsel of veroorzaken interne organen omkomen als gevolg van een ontoereikende aanvoer van zuurstof Het afstemmen van de bloedstroom op een bepaalde situatie hoeft niet bewust te worden bepaald, maar gebeurt automatisch. Dit automatisme is vooral handig om zo snel mogelijk te reageren op veranderende situaties. De actieve controle van vasculaire gladde spieren ligt voornamelijk bij de sympathische zenuwstelsel Het zorgt ervoor dat de spieren permanent samentrekken. De parasympathische zenuwstelsel is verantwoordelijk voor vaatverwijding. Omdat het fungeert als een antagonist van de sympathische zenuwstelselheeft het een remmende werking op de invloed van het sympathische zenuwstelsel. Deze remming kan het contractiecommando van het sympathische zenuwstelsel verzwakken of ongeldig maken. De vaatspieren ontspannen en de bloedvaten vergroten hun lumen. Als gevolg hiervan neemt de bloedstroom toe. Vasodilatatie kan zowel actief als passief worden bewerkstelligd. De actieve procedure is het ontspannen van de vaatspieren. Passieve vaatverwijding, aan de andere kant, treedt op als bloed volume stijgt. Bij actieve vaatverwijding is de interactie van zenuwen en spieren wordt vasomotorische activiteit genoemd. Vasodilatatie wordt ook gecontroleerd door lokale mediatoren naast visceromotorische vezels. bradykinine, acetylcholine, of endotheline verschijnen als dergelijke mediatoren, die endotheliale receptoren stimuleren. Als zodanig zijn de B2-, de M3- en de ET-B-receptoren bij elkaar gegroepeerd. Deze receptoren reageren op stimulatie met de vorming van stikstofoxide en prostacycline. De parasympathische zenuwstelsel ziet het toegenomen stikstofoxide concentratie als een verzoek om het sympathische zenuwstelsel te remmen. Het oefent dus een invloed uit op het sympathische zenuwstelsel, waardoor de bloedvaten kunnen ontspannen. De rol van stikstofoxide is duidelijk in door stroming veroorzaakte vasodilatatie, die wordt veroorzaakt door stromingsgeïnduceerde schuifkrachten. De voorwaarde voor flow-gemedieerde vasodilatatie is het werk van de endotheel Activering van endotheel kalium kanalen laten kalium naar buiten stromen, wat hyperpolarisatie oproept. Calcium influx activeert endotheliale stikstofoxidesynthasen.
Ziekten en aandoeningen
Een van de meest voorkomende klachten bij vasodilatatie en vasoconstrictie is migraine hoofdpijn Onvoldoende vaatverwijding van hersenvaten veroorzaakt dit type hoofdpijn Vasoactieve stoffen of ontspanningstraining zoals autogene training kan vasodilatatie veroorzaken, wat het kan verlichten hoofdpijn. Schade aan de endotheel kan ook worden geassocieerd met vaatverwijdingsstoornissen. Als het endotheel voelt niet langer afschuifkrachten, zijn kalium kanalen gaan niet open en stikstofoxidesynthasen worden niet in voldoende mate geactiveerd. Flow-gemedieerde vasodilatatie wordt daarom vaak klinisch bepaald om conclusies te trekken over endotheliale activiteit. Aan vasodilatatie gerelateerde symptomen en complicaties kunnen ook optreden in de context van allergische reacties. In het geval van vasodilatatie kan dit het vrijkomen van histamine Deze stof verwijdt niet alleen de bloedvaten, maar verkleint ook de huid en kan in extreme gevallen leiden tot anafylactische shock In de loop van een anafylactische shockkan instorting van de bloedsomloop en orgaanfalen optreden. De immuunsysteem toont een dergelijke reactie bijvoorbeeld op chemische stoffen. De verhoogde afgifte van mediatoren vernauwt de bronchiën en veroorzaakt gastro-intestinale symptomen. Deze systemische reactie van het hele organisme is mogelijk levensbedreigend. Het veroorzaakt bloeddruk sterk dalen als gevolg van vasodilatatie. Er lekt vloeistof uit de bloedvaten naar de omliggende weefsels. De polsslag valt weg en bewusteloosheid treedt in. De eerste symptomen zijn relatief niet-specifiek en variëren van braken tot visuele stoornissen en droog mond tot kortademigheid en problemen met de bloedsomloop. Anafylactische shock kan uiteindelijk leiden tot bloedsomloop en ademhalingsstilstand. Deze levensbedreigende situatie kan alleen worden teruggedraaid door snel te gaan reanimatie. Adrenaline en soortgelijke stoffen kunnen de acute symptomen onder bepaalde omstandigheden verlichten. glucocorticoïden en antihistaminica or H2-receptorantagonisten kan ook de patiënt verbeteren voorwaarde.
