Urodynamische onderzoeken zijn belangrijke onderzoeksmethoden die voornamelijk worden gebruikt bij pediatrische chirurgie en urologie. Het betreft metingen van blaas druk met behulp van druksondes en elektroden om de functionaliteit van de urineblaas te verduidelijken. Een urodynamisch onderzoek is meestal pijnloos, maar is belangrijk ter verduidelijking incontinentie en andere symptomen die verband houden met de urinewegen blaas.
Wat is een urodynamisch onderzoek?
Een urodynamisch onderzoek wordt gebruikt om functionele processen in de urinewegen te meten om de functie van het opslaan en legen van urine te controleren. Een urodynamisch onderzoek wordt gebruikt om functionele processen in de urinewegen te meten om de functie van het opslaan en legen van urine te controleren. Bij deze procedure wordt een dunne sonde in de urinewegen ingebracht blaas om de drukmeting in de urineblaas te verduidelijken. Er zijn verschillende onderzoeksmethoden zoals uroflowmetrie, bepaling van de resturine, cystometrie en urethrometrie. Daarnaast kunnen verdere onderzoeken zoals een bekkenbodem elektromyogram of echografie worden uitgevoerd indien nodig. Het urodynamisch onderzoek is nodig om aandoeningen in de urinewegen op te helderen en om de onderste urinewegen nader te onderzoeken. De methoden van een urodynamisch onderzoek kunnen in het algemeen worden uitgevoerd zonder pijn of risico en geef ook informatie over of er sprake is van een urethrale obstructie. Dergelijke urodynamische onderzoeken zijn ook informatief als de behandeling van incontinentie niet succesvol is geweest, evenals vóór een geplande chirurgische ingreep voor incontinentie of vormen van incontinentie die niet duidelijk kunnen worden gediagnosticeerd. Verder is deze onderzoeksmethode bruikbaar als incontinentie kan niet worden behandeld door conservatieve vormen van behandeling. Dring aan bij klachten zoals een prikkelbare blaas kan ook worden opgehelderd door middel van een urodynamisch onderzoek en leiden tot een nuttige diagnose.
Functie, effect en doelen
De verschillende procedures van een urodynamisch onderzoek worden gebruikt om klachten over het vrijkomen en bewaren van urine te verhelderen. De uroflow-procedure controleert de urinestroom, waarbij de volume de producteenheidstijd wordt nauwkeurig gemeten en gedocumenteerd. Een lage urinestroom kan wijzen op een vergroting prostaat, spierzwakte of urethrale strictuur Cystometrie beoordeelt de opslagcapaciteit van de urineblaas. De druk wordt zowel in de buikholte als in de buikholte gemeten rectum, zodat de sluitdruk van de urineblaas kan worden gemeten door de twee waarden te vergelijken. Het urethrale drukprofiel, een andere procedure van een urodynamisch onderzoek, onderzoekt het vermogen van a urinebuis zowel in rust als tijdens te sluiten spanning zoals hoestbuien. Tegelijkertijd is de druk van de urinebuis en blaas wordt gemeten, zodat urethrale obstructie kan worden opgehelderd. Mictieanalyse wordt uitgevoerd door nauwkeurige druk- en flowmeting, waardoor conclusies kunnen worden getrokken over de aard en ernst van een mictiestoornis door de waarden van obstructiedruk, urinestroom en spierfunctie-opnames. Tijdens het onderzoek zelf wordt een dunne sonde via de urineblaas ingebracht urinebuis, die vervolgens wordt gebruikt om de blaasdruk te meten en ook om de blaas te vullen. Een andere meetsonde in de rectum geeft een vergelijkende waarde aan de druk gemeten in de buik. In uitzonderlijke gevallen kan de bekkenbodem activiteit van de sluitspier wordt gemeten. In dit geval worden drie zelfklevende elektroden elektrisch geregistreerd op het perineum. Ten eerste wordt de blaas in een gematigd tempo gevuld met een steriele zoutoplossing. Als de blaas vol is, water kan ondanks de liggende sonde worden uitgelaten. Als incontinentie aanwezig is, wordt aanbevolen de urinekatheter voorzichtig en passend langzaam uit de blaas te verwijderen terwijl de druk van de urethra continu wordt gemeten. Over het algemeen is het urodynamisch onderzoek niet geassocieerd met pijn of ongemak. Voor het onderzoek wordt een zittende lichaamshouding aanbevolen om de dagelijkse praktijk te simuleren spanning zo optimaal mogelijk. Een opvangmechanisme op de onderzoeksstoel geeft informatie over het onvrijwillig urineverlies tijdens het vullen van de blaas en het daaropvolgend urineverlies. Soms een Röntgenstraal contrastmiddel wordt ook geplaatst om een extra mictiecystografie uit te voeren. De continu gedocumenteerde meetwaarden en de resulterende druk- en stroomcurves worden meestal geëvalueerd door een computersysteem, dat vervolgens wordt geïnterpreteerd door de arts.Het urodynamisch onderzoek maakt ook een nauwkeuriger onderzoek mogelijk van verschillende vormen van urineverlies, zoals stressincontinentie, sensorisch en motorisch urge-incontinentie evenals gemengde vormen. Te beheersen neurogene blaaskan urodynamisch onderzoek vesicorenaal detecteren reflux Zelfs als urodynamische onderzoeken niet voor elke patiënt als prettig worden ervaren, moet eraan worden herinnerd dat ze essentieel zijn voor de diagnose van symptomen die verband houden met de lagere urinewegen en een verdere en vooral doelgerichte behandeling ondersteunen.
Risico's, bijwerkingen en gevaren
Na urodynamisch onderzoek kan irritatie van de blaas niet worden uitgesloten. Direct na het onderzoek kan er irritatie van de blaas optreden, die enkele uren kan aanhouden, maar na enige tijd vanzelf weer stopt. Soms is het inbrengen van een blaaskatheter, zoals gebruikt bij urodynamisch onderzoek, kan leiden naar de blaas ontsteking of bloeden. Met de administratie of antibiotica cystitis zal genezen. Het bloeden moet binnen 48 uur na het onderzoek stoppen. Verwondingen aan de urethra en littekens die als gevolg hiervan optreden, zijn zeer zeldzaam als gevolg van het uitvoeren van een urodynamisch onderzoek en zijn meestal niet te verwachten. Er kan een brandend gevoel tijdens het plassen in de uren na het onderzoek. Direct na het onderzoek wordt afgeraden auto te rijden, hoewel er tijdens het urodynamisch onderzoek geen medicatie wordt voorgeschreven die de aandacht of het bewustzijn zou kunnen beïnvloeden. In de geest van de patiënt is het ongemak niet prettig, maar het wordt gebruikt om ziekten en hun volledige genezing en effectieve vormen van behandeling op te helderen.
