Het suprahyale spierstelsel bevindt zich op de vloer van de mond en heeft de functie om het tongbeen omhoog te trekken. Het wordt gevormd door vier spieren en dient om de kaak direct te openen. Door de vloer van de mond, het is significant betrokken bij kauwen, slikken en spreken. Het wordt ook wel de bovenste tongbeenspieren genoemd. Zijn tegenhanger zijn de infrahyale spieren, die het tongbeen naar beneden trekken.
Wat is het suprahyale spierstelsel?
Het tongbeen, een twee tot drie inch gebogen bot onder de tong, wordt alleen opgehangen door zijn spieren en ligamenten aan de basis van de schedel en heeft geen directe verbinding met het skelet. Het functioneert dus als een schommel, met de strottehoofd en luchtpijp gelegen aan het onderste uiteinde. Deze structuur geeft de tong zijn grote mobiliteit. EEN breuk van het tongbeen geeft het gebruik van kracht tegen de nekbijvoorbeeld door wurging, daarom wordt het oppervlakkig onderzocht tijdens een autopsie. Het tongbeen ondersteunt de basis van de tong en kan van buitenaf tussen de nek en de vloer van de mond evenals gemakkelijk te verplaatsen.
Anatomie en structuur
De superieure tongbeenspieren werken op het tongbeen vanaf de zijkant van de hoofd, terwijl de inferieure dienovereenkomstig handelen vanuit de nek regio. De suprahyoid (ook suprahyoid) spiergroep omvat de digastrische spier, de mylohyoid-spier, de stylohyoid-spier en de geniohyoid-spier. De digastrische spier wordt beschreven met twee buiken, bevindt zich op de uitwendige bodem van de mond en is lateraal verbonden met het tongbeen door middel van een wisselpees. De voorkant van zijn twee buiken loopt schuin naar voren naar de binnenkant van de kin en de achterkant loopt schuin naar achteren naar de basis van de kin. schedel Parallel aan de achterste buik is de stylohyoid-spier. Rechter en linker geniohyoideus (kin-tong bot) spieren liggen direct naast elkaar in het bovenste gedeelte van de mondbodem. Samen trekken de suprahyoid-spieren de strottehoofd (strottenhoofd), dat is opgehangen aan het tongbeen, naar het achterste uiteinde van de tong. Daar de strotklep (bedekking van de keel) buigt en overlapt de larynxinlaat. Dit garandeert dat er tijdens het slikken niets in de "verkeerde keel" komt. Vervolgens keren de infrahyale spiergroepen de strottehoofd en tongbeen naar hun respectievelijke startposities.
Functie en taken
Samen vormen de superieure en inferieure tongbeenspieren een slinger die het tongbeen omgeeft en kan fixeren. Alleen hiermee wordt bijvoorbeeld het proces van het openen van de mond mogelijk. Elke tongbeweging werkt ook op deze manier. De gehele tongbeenmusculatuur is ook betrokken bij het buigen van de cervicale wervelkolom en de hoofd Zelfs als ademhaling spierstelsel de spierlus kan indien nodig functioneren. De spanning van de suprahyale spieren is ook belangrijk voor het optimaal functioneren van het kaakgewricht, de mobiele verbinding tussen de onderkaak en grote delen van de schedel Als in dit gebied asymmetrieën optreden (bijvoorbeeld na een tandheelkundige behandeling) die niet worden gecorrigeerd, kan dit negatieve effecten hebben op de betrouwbare interactie van de tongbeenspieren. Als gevolg hiervan worden vaak ook de kauwspieren aangetast. Naast de vele verschillende spierkoorden wordt de menselijke tong ook doorkruist door vier grote zenuwbanen. Hierdoor is de tong verbonden met interne organen zoals lever en maag Als daar ziekten of tekortkomingen optreden, veranderingen in de tong of ook in de mond slijmvlies (vorm, kleur) geven dit vaak direct aan. In dit opzicht wordt de tong beschouwd als een soort etalage van de spijsverteringskanaal Bepaalde coatings op de tong kunnen door elke arts in verband worden gebracht met ziekten van de interne organen Als de beweeglijkheid van de tong beperkt is of als er ongemak tijdens het slikken merkbaar is, kunnen verwondingen of ontstekingen van de suprahyale musculatuur ook een oorzaak zijn.
Ziekten
Een gezonde tong is beweeglijk in alle richtingen, bleekrood van kleur en altijd vochtig. Het oppervlak is meestal glad. Een dunne witachtige laag op het oppervlak van de tong geeft aan dat de vertering van voedsel in de maag gaat op de goede manier te werk. Een veranderd uiterlijk van de tong kan echter ook wijzen op meestal onschadelijke ziekten in de mondholte zelf. Een voorbeeld is "harige tong", die zich manifesteert met een opvallende verhoorning van het tongoppervlak. In deze gevallen hebben patiënten het gevoel dat haar groeit op hun tong. Zwart worden van de tong ("lingua nigra") kan het gevolg zijn van overmatig roken en is aanvankelijk nog geen gevaarlijke ziekte. Maar trouwens nicotine, zwaar alcohol consumptie en ook het verraderlijke papilloma virussen zijn in wezen vijanden van een gezonde tong. In hun agressieve vormen kunnen deze, onder bepaalde omstandigheden, ernstige kankertumoren bevorderen die zich nestelen in de hals, mondholte of strottenhoofd. De tong zelf kan ook worden aangetast door een kanker. Een brandend tong bij het eten van sterk zuur voedsel kan al een indicatie van tong zijn kanker Het wordt alarmerend wanneer zich kleine zweertjes op de tong ontwikkelen die niet binnen vier tot zes weken verdwijnen. Een opkomende tong kanker gaat vaak gepaard met functionele verliezen van de tong, die gepaard gaan met schade aan het suprahyale spierstelsel. Deze stoornissen zijn vooral merkbaar bij spreken, slikken en proeven. Preventief tegen vele ziekten van de tong of slijmvliezen is een grondige en regelmatige tongreiniging. Als er veranderingen optreden aan het tongoppervlak, moet tijdig een arts om advies worden gevraagd.
