Duur van kaakgewrichtontsteking
De duur van een kaakgewrichtontsteking hangt volledig af van de individuele situatie van de patiënt. Afhankelijk van de oorzaak en reeds bestaande duur van de pijn, kan het enige tijd duren voordat de ontsteking is verdwenen. Omdat de spieren in de meeste gevallen overfunctioneren, krijgen patiënten een spalk die de krachten absorbeert.
Het kan enkele weken duren voordat de gewrichtspositie verbetert. Echter, pijnstillers mag niet langdurig worden gebruikt om de bijwerkingen en mogelijke afhankelijkheid (met opiaten) te voorkomen. Aan het begin van de behandeling worden ze gebruikt om maatregelen te nemen die de oorzaak van de TMJ-ontsteking aanpakken.
Samengevatte informatie
Ontsteking van het kaakgewricht is een zeer pijnlijke en onaangename ziekte. Bewegingen, zoals kauwen, gapen of spreken, die anders normaal zijn en niet worden waargenomen, veroorzaken plotseling pijn en onaangename geluiden. Het temporomandibulair gewricht begint ontstoken te raken en bewegingen zijn slechts in beperkte mate mogelijk.
De vele verschillende oorzaken maken een breed scala aan behandelingen mogelijk, die zo vroeg mogelijk moeten worden gestart om eventuele langdurige schade vroegtijdig te stoppen. Een tandartsbezoek is het eerste aanspreekpunt, die onderzoekt het kaakgewricht en beoordeel de functionaliteit ervan voorwaarde. In veel gevallen van kaakgewrichtsproblemen is ook samenwerking met andere artsen van verschillende specialismen (zoals KNO) noodzakelijk om te behandelen artritis in de tijd en wel.
De exacte naam van het kaakgewricht is Articulatio temporomandibularis. Het gewricht is een gespleten gewricht. Het temporomandibulair gewricht bevindt zich kort voor het externe gehoorgang en bestaat uit delen van het slaapbeen, de condylussen (verlengingen) van de onderkaak, een gewrichtsschijf, een gezamenlijke capsule en ligamenten.
Verder voor het slaapbeen bevindt zich de tuberkel (tuberculum articulare). Van opzij gezien resulteren het gewrichtsoppervlak en de knobbeltje in een S-vorm. Dit gewricht is een echt gewricht, dat heeft kraakbeen-bedekte voegoppervlakken gescheiden door een opening.
In de gewrichtsholte ontstaat een vloeistof, die een soort smeermiddel vormt, zodat ze optimaal over elkaar kunnen glijden. De gewrichtsholte wordt gevormd door het os temporale, het slaapbeen. De put zelf is door spleten (fissuren) gescheiden in een voorste en een achterste deel.
Alleen het voorste deel vormt het verbindingsoppervlak. Dit is dus de plek waar de condylus, het gewricht, zit hoofd, beweegt in de put. Het achterste deel wordt ook meegeteld als onderdeel van het gewricht, maar vormt niet het bewegingsvlak.
In het achterste oppervlak ligt het zogenaamde retro-articulaire kussen. Dit bestaat uit zenuwen, vet, aders en bindweefsel. De hierboven genoemde discus articularis bevindt zich tussen het gewrichtsoppervlak en het gewricht hoofd.
Het is als een kussen en verdeelt het gewricht in twee afzonderlijke verbindingskamers. Boven de discus bevindt zich de discotemporale kamer, daaronder de discomandibulaire kamer. In elk van de twee kamers vinden verschillende bewegingen van het kaakgewricht plaats.
De discomandibulaire kamer heeft dus een roterende beweging (rotatie) en de discotemporale kamer heeft een glijdende beweging (translatie). De mond opening is een combinatie van beide bewegingen. De discus articularis zelf kan ook verder worden onderverdeeld in een vaatarm anterieure en een vaatrijke posterieure sectie.
Het is belangrijk dat het achterste deel wordt verdeeld in twee bladeren, waardoor de bilaminaire zone wordt gevormd. Het bovenste blad heeft elastische vezels, het onderste blad heeft vezels die rijk zijn aan vasculariteit. Tussen de twee bladeren bevindt zich het retro-articulaire kussen, dat hierboven in de tekst werd uitgelegd.
Het gewricht is omgeven door een capsule, de Capsula articularis. Naast deze capsule zijn er ook verschillende ligamenten, die soms meer of minder betrokken zijn bij het vastzetten van het gewricht. Bijvoorbeeld het laterale ligament, het stylomandibulaire ligament of het sphenomandibulaire ligament.
Naast het vastzetten van het gewricht zijn ze vooral verantwoordelijk voor het beperken van bepaalde bewegingen, waardoor we de kaak niet oneindig naar voren kunnen duwen, wat mede veroorzaakt wordt door de ligamenten. Dit onderwerp is misschien ook interessant voor u: Ontsteking van de kaak Als het kaakgewricht gezond is en geen ontsteking vertoont, moet de gewrichtsschijf idealiter als een kap op de condylus liggen tijdens normaal bijten. Op deze manier kan de schijf ook wat verder naar voren liggen.
Indien de onderkaak wordt nu naar voren verplaatst, of de mond wordt geopend of gesloten, de condylus en de schijf bewegen samen vooruit of achteruit zodat de dop op de condylus blijft. De condylus beweegt maar een klein beetje verder naar voren. Natuurlijk kunnen er weer afwijkingen optreden, die zonder complicaties zijn en geen behandeling behoeven.
