Therapie
Weefselmigraties die niet pijnlijk zijn en als onschadelijk zijn geclassificeerd (portio ectopieën), hoeven in de regel niet te worden behandeld. Onbehandelde infecties of ziekten kunnen zich echter ontwikkelen tot complicaties en ernstige ziekten. Een voorbeeld is de genitale wrat, een infectie met humaan papilloma virussen (HPV).
Enerzijds zijn deze wratten kan ernstige symptomen veroorzaken, aan de andere kant bestaat de mogelijkheid zich te ontwikkelen baarmoederhalskanker. Daarom moet een dergelijke infectie onmiddellijk en intensief worden behandeld met chemische middelen, laser of, indien nodig, een operatie. Het is ook belangrijk om uw partner te onderzoeken op een mogelijke infectie met HPV en hem of haar eventueel ook te behandelen.
Zogenaamd poliepen (uitsteeksels van het slijmvlies in het gebied van de hals/ baarmoederopening) en myomen (goedaardige gezwellen van de baarmoederhals) moeten ook worden verwijderd, omdat ze een zeer laag degeneratiepotentieel hebben voor kwaadaardige kankers of ongemak kunnen veroorzaken als gevolg van een snelle toename in grootte. Over het algemeen dient persoonlijke hygiëne in acht te worden genomen. Ontstekingsremmende zitbaden of de toepassing van zinkzalf kan met name plaatselijke jeuk verlichten.
Huismiddeltjes mogen echter alleen naast medicamenteuze therapie worden gebruikt ontsteking van de baarmoederhals moet altijd worden behandeld antibiotica of virustatica, afhankelijk van de ziekteverwekker, om een verdere oplopende infectie te voorkomen. Als het ontsteking van de baarmoederhals alleen met huismiddeltjes wordt behandeld, kan dit leiden tot een ontsteking van de baarmoeder met verdere complicaties. Ontsteking van de baarmoederhals moet altijd worden behandeld met medicatie om oplopende infecties en hun complicaties (bijv onvruchtbaarheid).
De keuze van de medicatie hangt af van de ziekteverwekker die de infectie veroorzaakt. antibiotica worden toegediend in geval van infectie met bacteriën. verschillend antibiotica worden voorgeschreven afhankelijk van de bacteriën.
Chlamydia wordt voornamelijk behandeld met het antibioticum doxycyline, in zwangerschap Met macroliden (azithromycine). Daarentegen ceftriaxon (ook tijdens zwangerschap) of ciprofloxacine is effectief in het geval van infectie met gonococcus. In het geval van seksueel overdraagbare aandoeningenmoet de partner altijd ook worden behandeld om een pingpongeffect te voorkomen.
Sinds een ontsteking van de hals wordt vaak veroorzaakt door een Chlamydia-infectie, misschien bent u ook geïnteresseerd in het volgende: Antibiotische therapie met een Chlamydieninfektie Een therapie met vaginale zetpillen is meestal niet gebruikelijk. Aangezien dit al een oplopende infectie uit de vagina is, moet deze altijd systematisch (via de bloed) om verdere verspreiding te voorkomen. Door een zetpil in te brengen, extra bacteriën kan in de vagina worden ingebracht.
Elke manipulatie moet tijdens de therapie worden vermeden. Een lokale therapie met zetpillen wordt eerder uitgevoerd in geval van vaginale ontsteking slijmvlies. Het is niet mogelijk om in het algemeen te zeggen hoe lang een ontsteking van de hals duurt.
Vroegtijdige diagnose en identificatie van ziekteverwekkers is cruciaal om snel de juiste medicatie te kunnen toedienen. Een infectie met bacteriën wordt behandeld met antibiotica en een infectie met virussen met virustatica. Als de therapie snel en adequaat wordt gestart, kan de infectie snel onder controle worden gebracht. In het geval van een ongecompliceerde infectie met bijvoorbeeld gonokokken, is een enkele dosis ceftriaxon plus azitromycine voldoende. In zeldzame gevallen verdwijnt de infectie echter niet volledig en wordt deze chronisch, wat meestal tot permanent leidt onvruchtbaarheid.
