Wat is het verschil tussen de hartaanval van een vrouw en die van een man?
In tegenstelling tot mannen ervaren vrouwen vaak niet de klassieke symptomen van een hart- aanval. In plaats daarvan worden de bijzonder niet-specifieke tekens merkbaar. EEN hart- aanval gaat vaak gepaard met misselijkheid en braken.
Maag pijn of algemeen pijn in de bovenbuik zijn ook mogelijke symptomen. Mannen ervaren vaak ernstig pijn of een stekend gevoel in de hart- Oppervlakte. Anderen melden een gevoel van beklemming of druk op de borst.
Vrouwen, aan de andere kant, hebben meer kans op kortademigheid en kortademigheid. Als vrouwen een steek voelen, zit deze meestal niet in de borst Oppervlakte. In plaats daarvan straalt het uit in de armen, vooral de linkerarm of tussen de schouderbladen in de rug. Er kunnen ook klachten zijn in de nek en kaakgebied. Terugkerende duizeligheid, flauwvallen en vermoeidheid kunnen ook symptomen zijn van a hartaanval en worden vaker aangetroffen bij vrouwen zonder andere tekenen van een hartaanval.
Hoe verloopt een hartaanval bij vrouwen?
Niet-specifieke tekens zoals misselijkheid en braken komen vaak dagen tot weken voor een hartaanval, maar laat geen conclusies worden getrokken over het feitelijke optreden van het infarct. Als de symptomen langer dan 5 minuten aanhouden, a hartaanval moet overwogen worden. Aanhoudende symptomen die tot 30 minuten aanhouden, zijn mogelijk.
Meestal begint de hartaanval met een plotselinge sterke pijn/ prik in de borst Dit gaat gepaard met een gevoel van beklemming en druk. Bovendien treedt vaak een toestand van doodsangst op.
Betrokkene heeft last van zweetdruppels op het voorhoofd en ademhaling wordt plotseling moeilijk. Vaak stort de persoon in en valt flauw. Het hart begint onregelmatig te kloppen, daarom moeten de patiënten vaak gereanimeerd (gereanimeerd) worden.
Aangezien elke minuut telt tijdens een hartaanval, moet een ambulance vroegtijdig worden geïnformeerd als er ook maar lichte tekenen zijn. Omdat binnen de eerste 2 uur na het begin van het infarct de verdere prognose voor acute en langetermijngevolgen wordt bepaald. Als de hartspiercellen beschadigd zijn door verminderde bloed flow, verschillende eiwitten en enzymen in de cellen komen in de bloedbaan terecht.
Omdat deze normaal gesproken niet aanwezig mogen zijn in het bloed of alleen in kleine hoeveelheden, ze kunnen worden bepaald door eenvoudige bloedafname om een hartaanval te diagnosticeren. Het eiwit “cardiaal troponine”En het enzym“ CK-MB ”zijn in deze context van bijzonder belang, hoewel ze onlangs hun belang hebben verloren. Bovendien moet aan ten minste een van de drie andere criteria worden voldaan om een hartaanval te diagnosticeren.
Deze criteria omvatten veranderingen in het ECG die typisch zijn voor een hartaanval, de typische pijn op de borst of een recente kransslagader slagader chirurgie. De diagnose is niet altijd onproblematisch. Bijvoorbeeld het kenmerk bloed waarden van de bovengenoemde myocardinfarctmarkers stijgen pas na enkele uren.
Het belangrijkste diagnostische hulpmiddel in de eerste uren zijn daarom nog steeds de symptomen die de patiënt beschrijft in combinatie met typische ECG-veranderingen, die vooral waardevol zijn omdat een elektrocardiogram wordt al door een ambulance vervoerd als een hartaanval wordt vermoed. Als dit opvalt, kan tijdens de rit naar de kliniek soms een medische verwijdering van de vaatvernauwing worden gestart. Meer informatie vindt u hier: Diagnose van een hartinfarct
