Soms kunnen er tandgranulomen ontstaan aan het uiteinde van de wortel of in het gebied van de tandvleeszakken na een tand- of tandvleesontsteking.
Wat zijn tandgranulomen?
Tandgranulomen moeten beslist door een tandarts worden onderzocht, anders ernstig pijn en ontsteking kan gebeuren. Tandgranulomen worden meestal veroorzaakt door chronische irritatie of ontsteking van de tanden of tandvlees Tandgranulomen zijn kleine knobbeltjes die soms in de kaak kunnen worden gevoeld, vooral rond de tandvlees Het gebied is gevoelig voor druk pijnen tandgranulomen in het tandvlees kunnen ook bloeden. Het maakt niet uit waar ze zich bevinden, tandgranulomen worden meestal geassocieerd met pijn Dus, tandgranulomen is de term die wordt gebruikt om een knobbeltje-achtig weefsel in het gebied van de tanden of tandvlees Zoals je kunt zien aan de naam tandgranulomen, zijn het meestal gegranuleerde structuren die meestal uit verschillende cellen zijn gemaakt lymfocyten, bloed schepen en bindweefsel cellen. Tandgranulomen kunnen zich ontwikkelen als reactie op aanhoudende ontsteking, infectie of allergie Er zijn verschillende soorten tandgranulomen. Ze kunnen voorkomen in het tandvleesgebied of aan de wortelpunt van tanden.
Oorzaken
De verschillende tandgranulomen kunnen verschillende oorzaken hebben:
Er zijn schimmelvormige tandgranulomen die epulis worden genoemd. Deze tandgranulomen worden meestal veroorzaakt door een ontsteking waarop de omliggende weefsels van de tand reageren. Een dergelijke ontsteking kan zich vormen in a tandvleeszak en vervolgens uitbreiden. Epulis kan ook het gevolg zijn van langdurige irritatie veroorzaakt door het opvullen van randen, kronen of persen kunstgebit Een speciale vorm van deze tandgranulomen treedt op tijdens zwangerschap (epulis gravidarum). Wortelpunt granuloom wordt meestal veroorzaakt door progressief cariës, wat leidt tot een ontsteking in de tand en zich verspreidt naar het gebied van de wortel en kaakbeen Deze ontsteking vormt tandgranulomen, die inkapselen en een focus vormen op de worteltip van de tand. Granulomen van vreemde lichamen kunnen optreden in het gebied van de tanden of in andere delen van het lichaam wanneer een vreemd lichaam het weefsel binnendringt en een aanhoudende ontsteking veroorzaakt, waar het zich inkapselt om een granuloom Vreemde voorwerpen kunnen metaaldeeltjes, houtsnippers of draad zijn.
Symptomen, klachten en tekenen
De typische symptomen van tandgranulomen zijn meer of minder ernstige pijn. Dit zijn dezelfde klachten die voorkomen bij alle ontstekingen in de tandheelkundige omgeving. Tandgranulomen kunnen verborgen zijn aan de wortel van de tand of zichtbaar zijn als een uitsteeksel van het tandvlees (epulis). Terwijl de zogenaamde apicale granulomen (wortelpuntgranulomen) voornamelijk worden gekenmerkt door pijn, kan een epulis ook gemakkelijk bloeden. Tandgranulomen kunnen echter ook lange tijd pijnloos blijven. Daarom worden onzichtbare granulomen soms laat ontdekt. Apicale granulomen veroorzaken meestal ongemak bij het bijten of eten koud evenals warm eten. In deze gevallen ernstig kiespijn treedt op, ook al is de betreffende tand al dood. Er is echter granulatieweefsel aan de wortel van de tand, dat ontstoken is en op de kaakbeen onder mechanisch spanning De epulis vertegenwoordigt op zijn beurt een paddenstoelvormige of halfronde structuur die op de tandvleesrand zit. Het is een roze uitsteeksel van het tandvlees. Epulis komt vaak voor tijdens zwangerschap Het kan echter ook optreden als gevolg van constante irritatie veroorzaakt door een slechte pasvorm kunstgebit, kronen of storende opvulranden, evenals onvoldoende mondhygiëne In zeldzame gevallen worden ook zogenaamde interne tandgranulomen waargenomen, die ontstaan als gevolg van chronische tandneuritis. Omdat de tand slecht wordt gevoed door het granulatieweefsel, treden vaak tandbreuken op.
Diagnose en verloop
Tandgranulomen worden meestal merkbaar door aanhoudende tandpijn, waardoor de patiënt een tandarts moet bezoeken. De tandarts laat de patiënt eerst zijn of haar klachten beschrijven - meestal kloppend kiespijn - en onderzoekt vervolgens het mondholte dichter. Hij kan gemakkelijk epulis diagnosticeren omdat deze tandgranulomen in het gebied van het tandvlees voorkomen, vaak bloeden en al goed zichtbaar zijn voor het blote oog. De tandarts palpeert ze en besluit vervolgens hoe de tandgranulomen moeten worden behandeld. Granulomen van wortelpunt en vreemd lichaam kunnen echter niet met het blote oog worden gezien; een Röntgenstraal van de kaak moet worden genomen om deze tandgranulomen te diagnosticeren. Als tandgranulomen samen met het geïnfecteerde weefsel volledig worden verwijderd, kan de focus van de ontsteking goed genezen. Er kunnen zich echter tandgranulomen op dezelfde plaats vormen als de tand granuloom weefsel is niet volledig verwijderd. Als de ontsteking lange tijd aanhoudt, kunnen tandgranulomen kaakcysten vormen die het kunnen beschadigen kaakbeen.
Complicaties
Wanneer tandgranulomen aangrenzende weefsels verplaatsen vanwege hun groei, kunnen ernstige complicaties optreden. Parallelle uitsteeksels en soms pijn treden op, die vanwege hun chronische aard een aanzienlijke psychologische belasting vormen. De granuloomvorm epulis kan kleine knobbeltjes op het tandvlees veroorzaken, wat resulteert in verdere pijn en soms bloedingen. Bovendien kunnen tandgranulomen recidieven vormen, dat wil zeggen dat er nieuwe kunnen ontstaan na een succesvolle behandeling. Als de ontsteking langdurig aanhoudt, kunnen cysten ontstaan, die op hun beurt het kaakbot kunnen beschadigen. Kaakcysten kunnen ook infectie en weefselschade veroorzaken. Uitgesproken gezwellen veroorzaken af en toe sensorische stoornissen en gevoelloosheid in het getroffen gebied. Therapeutische behandeling van een tandgranuloom brengt geen grote risico's met zich mee. Echter, plaatselijke verdoving kan bijwerkingen veroorzaken zoals tijdelijke verwarring, geheugen bijzondere waardevermindering en paniekaanvallen Chirurgische ingreep resulteert soms in wond genezen aandoeningen of de vorming van littekens Vanwege de locatie van tandgranulomen kan genezing gecompliceerd zijn. Gelijktijdig voorgeschreven medicijnen brengen ook risico's en bijwerkingen met zich mee, die zich kunnen ontwikkelen tot ernstige complicaties in de aanwezigheid van reeds bestaande aandoeningen of combinatie therapie met andere medicijnen.
Wanneer moet je naar een dokter?
If ontsteking van het tandvlees is aanhoudend of chronisch, dient een arts te worden geraadpleegd. Als er ongemak is tijdens het eten, kiespijn of zwelling in het gebied van de mondmoet bij een controle een arts worden geraadpleegd. Als er iets ongewoons is smaak in de mond, onregelmatigheden bij het dragen bretels of een kunstgebit, of als er spraakafwijkingen zijn, is een arts nodig. Verkleuring van het tandvlees of misvormingen in het gebied van het gezicht worden beschouwd als waarschuwingssignalen van het organisme. Ze moeten door een arts worden onderzocht, zodat een diagnose kan worden gesteld. Prikkelbaarheid in de mond gebied, algemene malaise, verlies van eetlust of weigering om te eten zijn tekenen van volksgezondheid bijzondere waardevermindering. Een arts is daarvoor nodig maatregelen kan worden gebruikt om de symptomen te verlichten. Omdat zwangere vrouwen een verhoogd risico lopen op het ontwikkelen van tandgranulomen, is speciale waakzaamheid vereist, vooral in hun geval. Eventuele veranderingen die optreden, moeten onmiddellijk met een arts worden besproken. Als er fracturen van de tanden optreden, moet onmiddellijk medische hulp worden ingeroepen. Overleg met een arts of medische professional wordt altijd aanbevolen voordat pijnstillende medicatie wordt ingenomen. Er kunnen bijwerkingen optreden, waardoor het ongemak toeneemt. Als tanden los gaan zitten of kunstgebit uitglijden, is ook een controle bij een arts nodig.
Behandeling en therapie
Tandgranulomen veroorzaken in de meeste gevallen lange tijd pijn als ze niet worden behandeld. Men kan de tandgranulomen eronder verwijderen plaatselijke verdoving Daarnaast moet de tandarts ook de wortel en het ontstoken weefsel behandelen die de tandgranulomen hebben veroorzaakt. Als delen van het bot zijn aangetast, moeten deze ook worden verwijderd. Bij een sterk vervallen tand zal de tandarts ervoor kiezen om die tand te trekken vanwege het risico op herontsteking. In het geval van granuloom van de worteltip zal de tandarts een deel van de tandwortel en het geïnfecteerde weefsel eromheen via een resectie van de worteltip Naast chirurgische ingrepen worden de tand, wortel en kaakgebied behandeld met medicatie om de ontsteking te genezen.
het voorkomen
Er is geen directe preventie tegen tandgranulomen, maar er kan veel worden gedaan door goed te oefenen mondhygiëne door regelmatige reiniging van de tanden en interdentale ruimtes, die samen voorkomen tandbederf en tandvleesontsteking. omdat tandgranulomen meestal voorkomen op ontstoken tanden, cariës profylaxe is ook profylaxe tegen tandgranulomen.
Nazorg
Vervolgzorg voor tandgranulomen moet zich uitstrekken tot na het einde van de genezingsfase, met beperkte maatregelen beschikbaar. Het defect wordt openlijk opgevolgd door een tamponade en een verbandplaat. De focus ligt op doorlopende onderzoeken en bijbehorende diagnostiek, zodat verslechtering of verdere klachten zoveel mogelijk kunnen worden uitgesloten. Daarom is het belangrijk om bij een eventuele verandering in een vroeg stadium de arts te raadplegen. Als de arts kan ingrijpen, kan het ziekteverloop positief worden beïnvloed. Dit wordt meestal gedaan door middel van medicinale behandeling zalven en tablets Het verloop van therapie hangt ervan af of de medicatie al kan worden stopgezet. In sommige gevallen zijn echter ook medische ingrepen in de mond van de patiënt nodig. Als onderdeel van de nazorg kunnen patiënten ook zelf een aantal dingen doen die een positief effect hebben op het beloop van de ziekte. Verbeteren mondhygiëne is fundamenteel. Regelmatige mondverzorging is absoluut noodzakelijk om de vorming van verdere tandgranulomen te voorkomen. Dit omvat het poetsen van de tanden en het spoelen met een antibacterieel middel mondwater Bij het nemen van medicijnen en het aanbrengen zalven, is het absoluut noodzakelijk om de voorgeschreven regelmaat te volgen.
Dit is wat u zelf kunt doen
Irritatie van de tanden of het tandvlees moet worden vermeden om elke toename van bijwerkingen tot een minimum te beperken volksgezondheid Effecten. Hiervoor moet de opname van voedsel worden gecontroleerd en indien mogelijk geoptimaliseerd. De inname van zure voedingsmiddelen, alcohol or nicotine moet worden vermeden. Versleten of geplaatst bretels evenals bestaande prothesen moeten worden gecontroleerd op het effect van druk in de mond. Knelpunten kunnen bestaande klachten versterken of leiden op verstoringen in het genezingsproces. Zodra ze verschijnen, moet een arts worden geraadpleegd, zodat ze kunnen worden gecontroleerd. Zelfstandig optreden is in deze gevallen niet aan te raden. Tandgranulomen worden meestal geassocieerd met het optreden van pijn. Desalniettemin is het verbruik van pijnstillers wordt in geen geval aanbevolen zonder overleg met een arts. Er kunnen complicaties en bijwerkingen optreden, wat kan leiden tot ernstige aandoeningen. In het dagelijks leven moeten bestaande fysieke en mentale stressoren tot een minimum worden beperkt. Aanhoudende mentale overbelasting heeft een negatieve invloed op het verloop van het herstel en dient daarom zo snel mogelijk en langdurig te worden verminderd. Om de verspreiding van bestaande te voorkomen volksgezondheid oneffenheden, dagelijkse tand- en mondreiniging is ondanks de klachten noodzakelijk. De reinigingsprocessen in mond en keel moeten worden aangepast aan de gezondheidsmogelijkheden, maar mogen in geen geval volledig worden stopgezet. Bovendien mag de kaak niet te veel worden blootgesteld spanning.
