Symptomen
De lipoom manifesteert zich meestal als een uitpuilende elastische, rubberachtige en gemakkelijk beweegbare knobbel op de wervelkolom of op armen en benen. Ze zijn meestal huidkleurig en tot enkele centimeters groot. Als ze echter lang mogen groeien, kan de zenuwen en bloed schepen zijn gecomprimeerd boven een bepaalde grootte. Dit uit zich op zijn beurt in de vorm van gevoelloosheid (paresthesie) en druk pijn.
Diagnostiek
Omdat elke nieuwe huidmassa door een arts moet worden onderzocht en opgehelderd, ontstaat er een nieuwe lipoom moet ook aan een arts worden getoond. De arts kan gewoonlijk door kijken en aanraken zien of het onschadelijk is lipoomeen cyste, een fibroom of iets kwaadaardigs. Bij het palperen let de arts op de elasticiteit van het knooppunt, zijn beweeglijkheid en zijn consistentie. Een ultrageluid scan kan worden uitgevoerd als een veiligheidsmaatregel, die cysten of kwaadaardige veranderingen kan uitsluiten. Als een kwaadaardige nieuwe formatie (bijv. Een liposarcoom) wordt vermoed, een klein weefselmonster (biopsie) wordt eerst genomen, die vervolgens onder een microscoop wordt onderzocht, gevolgd door een Röntgenstraal en een computertomografie.
Therapie
De meeste lipomen hoeven niet per se verwijderd te worden. Omdat lipomen van de wervelkolom echter nek of flanken worden vaak blootgesteld aan druk van kleding of slapen, ze kunnen pijnlijk zijn en de aangedane persoon belasten. In deze gevallen wordt chirurgische verwijdering van de lipoom aanbevolen.
Deze procedure wordt meestal uitgevoerd onder plaatselijke verdoving en duurt maar een paar minuten. Met behulp van een scalpel maakt de chirurg een kleine incisie waardoor het lipoom en de capsule eruit worden gedrukt. In het geval van zeer grote of meerdere lipomen, wordt de verwijdering uitgevoerd onder narcose.
Subfasciale of spierliggende lipomen worden meestal ook onder geopereerd narcose, aangezien ze chirurgische blootstelling van de spier vereisen voordat de lipoom kan worden verwijderd. In de meeste gevallen gaat deze operatie ook gepaard met een groter litteken. Zoals bij elke operatie, complicaties zoals postoperatieve bloeding, infecties of wond genezen stoornissen moeten worden verwacht bij het verwijderen van een lipoom uit de wervelkolom.
Omdat de wond meestal erg klein is en een lange ziekenhuisopname niet nodig is, zijn deze risico's verwaarloosbaar. Een andere mogelijkheid voor de behandeling van een lipoom is liposuctieDeze bewerking wordt meestal uitgevoerd onder een special plaatselijke verdoving, die bovendien een liquefactie van de vetweefsel. De chirurg maakt vervolgens een kleine incisie, waardoor een canule wordt ingebracht, waarmee het nu vloeibare vet van de lipoom kan worden weggezogen.
De voordelen van deze behandeling zijn de minimaal grote incisies, de resulterende kleinere en fijnere littekens, en minder postoperatief pijn. Het doorslaggevende nadeel van deze methode is echter dat de lipomen niet volledig worden verwijderd, waardoor vaak restvet achterblijft. Deze kunnen dan uitgroeien tot een nieuw lipoom.
Om deze reden verdient conventionele chirurgische verwijdering van de lipoom (door middel van extirpatie) de voorkeur boven liposuctie. Een andere mogelijkheid voor de behandeling van een lipoom is liposuctie. Deze bewerking wordt meestal uitgevoerd onder een special plaatselijke verdoving, die bovendien een liquefactie van de vetweefsel.
De chirurg maakt vervolgens een kleine incisie, waarover een canule wordt ingebracht, waarmee het nu vloeibare vet van de lipoom kan worden weggezogen. De voordelen van deze behandeling zijn de minimaal grote incisies, de resulterende kleinere en fijnere littekens, en minder postoperatief pijn. Het doorslaggevende nadeel van deze methode is echter dat de lipomen niet volledig worden verwijderd, waardoor vaak restvet achterblijft. Deze kunnen dan uitgroeien tot een nieuw lipoom. Om deze reden verdient conventionele chirurgische verwijdering van de lipoom (door middel van extirpatie) de voorkeur boven liposuctie.
