Diagnose
Eerst moet een grondige anamnese worden uitgevoerd. De aanwezigheid van allergieën, astma of jeugd huiduitslag kan aangeven atopische dermatitis. Indien neurodermitis bekend is bij een familielid, dit maakt de diagnose ook waarschijnlijker.
De arts moet vervolgens de huidsymptomen onderzoeken en triggerfactoren identificeren. Als het intieme gebied bijvoorbeeld geïrriteerd is door kleding of als de betrokkene overmatige intieme hygiëne beschrijft, neurodermitis aanwezig kunnen zijn. De diagnose is waarschijnlijker als de huidsymptomen ook in andere delen van het lichaam voorkomen, aangezien het genitale gebied geen typische lokalisatie van de neurodermitis manifestatie.
Typische lichaamsdelen op volwassen leeftijd zijn onder meer de gebogen zijden van de ledematen, evenals de nek en decolleté. Bij kinderen en adolescenten worden andere gebieden, zoals het gezicht, vaker aangetast. Naast de huiduitslag, zijn er andere typische uiterlijke tekenen die vaak voorkomen bij neurodermitis. Deze omvatten bijvoorbeeld een dubbele vouw aan de onderkant ooglid en verdunning van de laterale wenkbrauwen. Omdat neurodermitis vaak samen met allergieën voorkomt, kan een allergietest kan ook nuttig zijn voor de diagnose.
Therapie
Allereerst dienen algemene maatregelen te worden genomen. Dit omvat met name het vermijden van triggerfactoren. In het geval van neurodermitis in het genitale gebied, moet deze zoveel mogelijk worden verzorgd en droog worden gehouden; Zo moet het zweet onmiddellijk na het sporten worden verwijderd, maar er moet op worden gelet dat er geen overdreven intensieve zorg wordt besteed en er mogen geen agressieve producten worden gebruikt.
Dit vernietigt bovendien de huidbarrière, die al is beschadigd door neurodermitis. Draag ook kleding die de huid niet irriteert. Verdere therapie hangt af van de ernst en het uiterlijk van de huidziekte.
Als de huid in het genitale gebied bijzonder droog is en heviger jeukt, kunnen kalmerende lotions met mate worden aangebracht om het verlies van vocht tegen te gaan. Als er al open huidgebieden zijn, moeten deze worden behandeld met lokale antiseptica om infectie te voorkomen. Omdat deze ziekte wordt veroorzaakt door een immuunrespons, cortisone crème kan ook worden gebruikt.
Men moet echter altijd proberen de dosis zo laag mogelijk te houden. Als jeuk en droge huid zijn de enige symptomen van neurodermitis in het intieme gebied, de toepassing van producten die cortisone moet worden vermeden. Indien mild eczeem treedt een lage dosis op cortisone crème kan op deze gebieden worden aangebracht.
Voor meer ernstige eczeemkan de dosis cortison worden verhoogd. Alleen als de symptomen zelfs na lokale therapie aanhouden en de huidsymptomen zeer uitgesproken zijn, kan een systemische immunomodulerende therapie, bijv. De orale inname van glucocorticoïden, kan worden gestart. Voorzichtigheid is geboden bij het gebruik glucocorticoïden spaarzaam. Naast de systemische bijwerkingen kan lokale, regelmatige toepassing leiden tot dunner worden van de huid. Cortisoncrème moet spaarzaam worden aangebracht, vooral op gevoelige huidgebieden, bijvoorbeeld in het genitale gebied.
