Introductie
De extensorpees van a vinger kan scheuren als gevolg van een ongeval of degeneratieve veranderingen. Zo'n traan is niet ongebruikelijk, vooral bij sportongevallen. Er wordt onderscheid gemaakt tussen een scheur aan de distale falanx van de vinger en een volledige scheur van de pees dichtbij de handpalm.
Veroorzaken
De meest voorkomende gebeurtenis van een vinger peesscheur is op de vierde vinger, de ringvinger. De oorzaak kan een langdurige peesontsteking (tendosynovitis) zijn als gevolg van een reumatische aandoening. De strekpees kan echter ook scheuren tijdens trauma's of wanneer de vinger meer gestrekt wordt, bijvoorbeeld tijdens balsporten of tijdens het slapen.
Symptomen
Aanvankelijk klagen patiënten over een aanzienlijke vermindering van de kracht wanneer de aangedane vinger wordt uitgestrekt. De actieve extensie in het aangetaste gewricht is dan niet meer mogelijk. Omdat er normaal gesproken een evenwicht tussen de spieren van de vinger overheerst bij een strekpeesscheur de buigpees.
Hierdoor is de blessure duidelijk zichtbaar naar buiten toe, aangezien de aangedane vinger zich in een te buigzame positie bevindt. In de regel gaat de traan gepaard met een sterke, korte opname pijn Dan is er zwelling en mogelijk bloeding aan de aangedane vinger.
Vooral bij patiënten met een chronische reumatische aandoening is de pijn is vaak afwezig, zodat het werkelijke tijdstip van de blessure vaak niet wordt onthouden. Dit artikel kan ook interessant voor u zijn:
- Pijn in de pink
Op het moment van de blessure kan er kort geschoten en gestoken worden pijn in de vinger. Dit wordt veroorzaakt door het scheuren en het terugslaan van de pees in het weefsel.
Vaak treedt er na de blessure geen pijn meer op. Het letsel kan echter kleine bijkomende verwondingen in het weefsel veroorzaken, waardoor blauwe plekken en zwellingen ontstaan. Door de irritatie in het weefsel kan de scheur van de strekpees enkele dagen na het letsel onder druk pijnlijk zijn.
In het verdere verloop veroorzaakt de traan echter geen pijn. Er is alleen een verlengingstekort en een afname van de kracht, daarom raadplegen veel getroffen personen pas laat een arts. Wanneer de extensorpees van de vinger scheurt, treden zelden lokale ontstekingsprocessen op. Een verwonding in het weefsel kan altijd gepaard gaan met bijkomende verwondingen, bloeding, pijn, zwelling, roodheid en bewegingsbeperkingen. Deze lokale ontsteking verdwijnt echter meestal binnen een paar dagen.
Diagnostiek
In de meeste gevallen is het klinische beeld van de verwonding voldoende om een voorlopige diagnose te stellen. De aangedane vinger bevindt zich in een extreme buigpositie, actieve extensie van de vinger is niet meer mogelijk. Passieve verlenging door de arts moet echter nog steeds mogelijk zijn als het gewricht niet wordt aangetast.
Dit is een belangrijk diagnostisch onderscheid, aangezien de therapie ervan afhangt. In sommige gevallen kan de anamnese over het verloop van het ongeval bijdragen aan het vinden van een diagnose. Om het gewricht uit te sluiten voorwaarde en botbreuken, een Röntgenstraal kan genomen worden.
De pezen en spieren van de vingers zijn hier niet zichtbaar. Deze kunnen worden onderzocht door middel van een tomografie (magnetische resonantie beeldvorming (MRT) of computertomografie (CT)). In sommige gevallen is het ook mogelijk om het pezen van de vingers gebruiken ultrageluid.
Bovendien zijn alle andere vingers van de hand, evenals die van de hand bloed bloedsomloop en gevoeligheid moeten ook worden onderzocht tijdens het klinisch onderzoek. Op deze manier kan ernstige vasculaire schade of zenuwschade kan worden uitgesloten. Als slechts een klein deel van de strekpees aan het uiteinde van de vingerkoot is gescheurd, is chirurgische behandeling meestal niet nodig.
Een spalkbehandeling is meestal voldoende. Dit mag echter niet voortijdig worden verwijderd om een goed eindresultaat te bereiken. Een conservatieve behandeling duurt in de regel 6 weken.
Als het gewricht intact is en de pees volledig is gescheurd zodat genezing zonder operatie onmogelijk is, kan de extensorpees van de vinger operatief worden gerepareerd. Ten eerste, het gescheurde pezen worden intraoperatief gevisualiseerd en hun gescheurde uiteinden worden vernieuwd. De verdere procedure is afhankelijk van de gescheurde pees:
- Als de pees van de pink is aangetast, is het uiteinde dicht bij het lichaam verbonden met de pees van de ringvinger.
Deze procedure is relatief eenvoudig en maakt vroege mobilisatie mogelijk. - Als de extensorpezen van de pink en ringvinger worden doorgesneden, wordt een andere pees, de pees van het wijsvingerbasisgewricht, doorgesneden. De uiteinden worden vervolgens gehecht zodat de functie kan worden hersteld.
- Als de pees van de middelvinger ook is gescheurd, wordt deze aan de zijkant van een andere strekpees van de wijsvinger genaaid. - Als de lange pees van de duim is aangetast, kan ook een pees van de wijsvinger worden gebruikt. - In het zeldzame geval dat alle strekpezen van een hand gescheurd zijn, is het mogelijk om de twee buigpezen van de 3e en 4e vinger (middelvinger en ringvinger) te gebruiken.
De pezen moeten volledig worden verwijderd en vervolgens aan het strekgedeelte van de arm worden gehecht. Vervolgens wordt de hechting aangebracht op de gescheurde strekpezen. Taping met de vinger is een therapeutisch alternatief voor conservatieve behandeling met een spalk.
A bandage wordt langs de lengte van de vinger aan de strekzijde aangebracht om de vinger te spalken en te stabiliseren. De flexibiliteit en beweeglijkheid van de vinger zijn significant groter tijdens behandeling met a bandage dan bij spalken. Een volledige immobilisatie kan echter niet worden gegarandeerd.
Als de pees gedeeltelijk is gescheurd, is de bandage kan worden gebruikt. In het geval van een volledige traan dient de behandeling met de spalk echter in ieder geval gedurende de eerste weken centraal te staan. Als preventieve maatregel kan tijdens het sporten een elastische bandage om de vingers worden gedragen om peesblessures te voorkomen. Dit stabiliseert de vingers en leidt tot een bewustere bewegingsoefening, wat gepaard gaat met een verminderd risico op blessures.
