De huid oppervlak van alle dierlijke organismen, inclusief de mens, is gekoloniseerd met een huidflora van bacteriën en schimmels. In deze context bestaat de normale flora alleen uit niet-pathogene micro-organismen. Als commensalen of mutualismen, veel bacteriën of schimmels hebben een gunstig effect op huid volksgezondheid.
Wat is de huidflora?
De huid oppervlak van alle dierlijke organismen, inclusief de mens, is gekoloniseerd met een huidflora van bacteriën en schimmels. Ieder mens heeft een huidflora van micro-organismen op zijn huidoppervlak. Dit zijn apathogene bacteriën of schimmels, die vaak zelfs een grote rol spelen bij de volksgezondheid van de huid en het hele organisme. Tot de normale huidflora behoren ook neutrale micro-organismen, die zich voeden met de stoffen van het huidoppervlak, maar verder geen betekenis hebben. Pathogene micro-organismen hebben alleen een kans in geval van verzwakking immuunsysteem of sterk afwijkende oppervlakte-omstandigheden van de huid. De huidflora is onderverdeeld in residentiële en voorbijgaande flora. Terwijl de aanwezige huidflora de permanente kolonisatie van bepaalde micro-organismen beschrijft, beschrijft de voorbijgaande flora de kolonisatie met voorbijgaande bacteriële of schimmelsoorten. Een gezonde huid herbergt ook opportunistische micro-organismen die normaal niet pathogeen zijn. Ze kunnen echter pathogene kenmerken aannemen wanneer de immuunsysteem verzwakt is of wanneer de huid gewond is. Normale huidflora verschilt van persoon tot persoon en is afhankelijk van leeftijd, genetische aanleg, geslacht, huidoppervlak en omgevingsfactoren.
Functie en taak
De huidflora is van groot belang voor de volksgezondheid van de huid en het hele organisme. De normale kolonisatie van de huid omvat inwonende micro-organismen die, als commensalen of mutualismen, essentieel zijn om het lichaam te beschermen tegen pathogenen De bestaande kolonisatie van niet-pathogene bacteriën of schimmels voorkomt de invasie van pathogene bacteriën kiemen in de bestaande biotoop. Er zijn bepaalde omgevingscondities ontwikkeld die alleen de bestaande huidflora ten goede komen. De verschillende huidgebieden worden echter ook anders bevolkt. Er nestelen zich bijvoorbeeld verschillende micro-organismen in de buurt zweetklieren dan op droge huid gebieden. Talgklieren op hun beurt de voorkeur geven aan lipofiele schimmel- en bacteriesoorten. De PH-waarde van de huid ligt in het zure PH-bereik van 5.4 tot 5.9, dit wordt de beschermende zuurmantel van de huid genoemd. In dit bereik hebben apathogene micro-organismen de voorkeur. Studies hebben ook aangetoond dat de groei van pathogene soorten zoals Propionibacterium acnes onder deze omstandigheden wordt geremd. Tegelijkertijd is het pathogeen kiemen concurreren met de niet-pathogene micro-organismen. Onder normale omstandigheden is het pathogeen kiemen kunnen zichzelf niet vestigen. De residente permanente kolonisatoren van de huid omvatten Staphylococcus (coagulase-negatief), Micrococcus of de Corynebacterium. in tegenstelling tot Staphylococcus aureus, produceert de coagulase-negatieve Staphylococcus geen coagulase. Coagulase is een eiwitcomplex dat een belangrijke rol speelt bij de pathogenese van abcessen. Vanwege dit feit coagulase-negatief Staphylococcus is niet pathogeen. Micrococcus is ook apathogeen en maakt deel uit van de normale menselijke huidpopulatie. Corynebacteriën komen ook overal voor. Velen van hen zijn onschadelijk en koloniseren de huid. Kolonisatie van de huid met deze bacteriën verkleint de kans op ziektekiemen. Voorbijgaande voorbijgaande micro-organismen omvatten bacteriesoorten zoals Pseudomonas of Enterobacteria. Verder schimmels of virussen kan zich ook tijdelijk op de huid nestelen. Deze micro-organismen vormen onder normale omstandigheden geen gevaar. Er zijn echter ook ziektekiemen die tijdelijke bewoners worden genoemd. Hoewel ze in wezen tot de voorbijgaande flora behoren, vormen ze lange tijd geen symptomen. Alleen onder speciale omstandigheden worden ze ziekteverwekkend. Een klassiek voorbeeld van dit type is Staphylococcus aureus.
Ziekten en symptomen
Wanneer de evenwicht van de huidflora is om welke reden dan ook verstoord, pathogene kiemen verspreiden zich met verschillende symptomen. Al met veranderingen in het hormonale systeem tijdens de puberteit, treden er veranderingen op in het milieu van de huid. Vooral jongens hebben er vaak last van acne gedurende deze periode. Een reden hiervoor is de verspreiding van de bacterie Propionibacterium acnes. De bacterie Staphylococcus aureus triggers vaak folliculitis.Dit is een ontsteking van het buitenste deel van een haarzakje. Deze voorwaarde komt vooral voor in behaarde gebieden en wordt bevorderd door veelvuldig zweten. Onder bepaalde omstandigheden kan een abces kan zich ontwikkelen, die operatief moet worden verwijderd. folliculitis kan ook worden veroorzaakt door de gist Candida albicans. In dit geval is er echter meestal sprake van een ernstige ziekte die het immuunsysteem verzwakt. De verandering van de PH-waarde naar hogere waarden beschadigt de zuurmantel van de huid. Verschillende pathogene micro-organismen kunnen de normale zure pH van de huid niet verdragen en worden belemmerd om te groeien. Bovendien, sommige enzymen alleen betrokken bij het opbouwen van een huidbarrièrefunctie in dit PH-bereik. Het wegvallen van deze zure beschermlaag en huidbarrière is vaak het startpunt voor besmettelijke huidziekten. Aldus kan overmatige huidhygiëne door veelvuldig handen wassen en douchen met alkalische zepen de beschermende zuurmantel van de huid vernietigen. Bovendien ontvet dit ook de huid en bevordert zo de penetratie van pathogene kiemen. Verhoogd vochtgehalte van de huid als gevolg van verhoogde transpiratie bevordert soms peptostreptokokken, wat de oorzaak kan zijn van zweetklierabcessen. Dit treft vaak oksels, interdigitale ruimtes, liezen of de anale plooi. Echter, bacteriële huidziekten of schimmelziekten van de huid en slijmvlies kan ook het gevolg zijn van ernstige onderliggende ziekten. Dus niet-infectieuze huidziekten zoals eczeem or psoriasis kan ook het startpunt zijn voor besmettelijke huidziekten. Immuunverzwakkende ziekten zoals suikerziekte, kankerof 에이즈, evenals therapieën zoals chemotherapie or antibioticum behandeling, kan ook de normale huidflora vernietigen.
