Stralingsziekte verwijst naar een ziekte die wordt veroorzaakt door hoge stralingsniveaus. Getroffen personen lijden aan verschillende aandoeningen en moeten een langdurige behandeling ondergaan. De ziekte is slechts in beperkte mate te voorkomen.
Wat is stralingsziekte?
Stralingsziekte is een ziekte die optreedt na een korte, sterke blootstelling aan ioniserende straling. Dit is bijvoorbeeld het geval na explosies van kernwapens of stralingsongevallen, maar ook na direct contact met radioactieve stoffen. Afhankelijk van hoe lang en intens het contact duurt, kunnen milde tot ernstige symptomen en, in het ergste geval, onmiddellijke dood het gevolg zijn. Een veelbelovende behandeling is alleen mogelijk bij milde tot matige ziekten en richt zich op het verminderen van de hoeveelheid straling in het lichaam. Sinds stralingsziekte treedt meestal plotseling op, het is moeilijk om dit te voorkomen. Het is echter mogelijk om de symptomen in ieder geval te verminderen door snel te handelen.
Oorzaken
De oorzaak van stralingsziekte is een verhoogde blootstelling aan verschillende radioactieve stoffen. Zo'n overdosis treedt bijvoorbeeld op bij een reactorongeval, direct contact met radioactieve stoffen of permanent contact met radio- of gammastralen. De zogenaamde vluchtige stoffen zijn ook een trigger voor stralingsziekte. Waaronder jodium-131, jodium-133, cesium-13 en cesium-137. Bij een nucleair ongeval kunnen deze stoffen zich door de lucht verspreiden en grotere stukken land en de mensen die in het bedreigde gebied wonen, besmetten. Afhankelijk van het niveau van blootstelling aan straling, zullen milde, matige of ernstige symptomen optreden.
Symptomen, klachten en tekenen
De symptomen die optreden bij stralingsziekte zijn afhankelijk van de dosis van röntgenstralen en gammastralen. Hoe hoger de dosis, hoe sneller de symptomen verschijnen en hoe langer ze aanhouden. De permanente effecten, evenals de overlevingskansen, zijn ook afhankelijk van het equivalent dosis ontvangen. Bij kleine doses, late effecten zoals kanker of genetische veranderingen kunnen optreden, hoewel deze stochastische stralingsschade geen directe symptomen zijn. Bij iets hogere doses van 0.2 tot 0.5 Sv (sievert) is er een vermindering van rood bloed cellen in het lichaam. Een eerste uitstraling kater kan optreden bij 0.5 tot 1 Sv. Hoofdpijn, een verhoogd risico op infectie en tijdelijke onvruchtbaarheid bij mannen optreden. Milde stralingsziekte zou optreden bij 1 tot 2 Sv. Typische symptomen hier zijn onder meer misselijkheid, verlies van eetlust, 피로, en een permanent gevoel van malaise. Bovendien wordt het herstel van andere verwondingen ernstig belemmerd. Tijdelijk onvruchtbaarheid bij mannen komt ook in dit geval voor. Blootstelling van 2 Sv tot 3 Sv wordt ernstige stralingsziekte genoemd. Symptomen variëren van haaruitval en een hoog risico op infectie tot permanente onvruchtbaarheid. Sterkere stralingsniveaus verhogen de ernst van de bovengenoemde symptomen en, in het geval van de meest ernstige stralingsziekte, die aanwezig is bij 6 Sv en hoger, leiden tot een snelle dood.
Diagnose en verloop van de ziekte
Stralingsziekte kan meestal worden gediagnosticeerd op basis van symptomen en de respectievelijke medische geschiedenis. Omdat de ziekte meestal optreedt als gevolg van een nucleair ongeval, is de oorzaak gemakkelijk vast te stellen. De arts heeft dan de taak om de ernst van de ziekte vast te stellen, wat mogelijk is op basis van verschillende tests en onderzoeken. Eerste, bloed druk, pols, gewicht en lengte worden bepaald, vervolgens worden de belangrijke organen onderzocht en gepalpeerd. In het laboratorium, a bloed telling bepaalt ontsteking niveaus zoals CRP. Er vindt ook een chromosoomtelling plaats. Als de behandelend arts al een vermoeden heeft, a prik van de beenmerg volgt, die kan worden gebruikt om de ernst van de stralingsziekte te bepalen. Ultrageluid Onderzoek is ook een standaard onderdeel van de diagnose stralingsziekte.
Complicaties
Het verloop van stralingsziekte is afhankelijk van de ontvangen stralingsdosis. In het beste geval treedt er kleine langdurige schade op; in het ergste geval treedt de dood binnen een paar minuten op. Als matige doses worden ontvangen, veranderingen in het aantal bloedcellen, huid schade en inwendige bloedingen treden op binnen de eerste paar uur en dagen, wat ook kan leiden tot de dood op lange termijn. De complicaties die van staalziekte te verwachten zijn, hangen af van de intensiteit van de straling waaraan de getroffen persoon werd blootgesteld. Zelfs lage doses straling kunnen echter ernstige late effecten veroorzaken, zoals genetische mutatie of kanker. Bij gemiddelde doses, ernstig hoofdpijn en verlies van eetlust wel leiden tot snel gewichtsverlies, wat op zijn beurt zeer ernstige problemen met de bloedsomloop kan veroorzaken, waaronder flauwvallen. Bovendien, bij hogere doses straling, verlies van lichaam haarVooral hoofd haar, is te verwachten. Bij mannen is het niet ongebruikelijk dat onvruchtbaarheid optreedt, wat permanent kan zijn. Verder een storing van wond genezen moet worden gevreesd, zodat zelfs kleine verwondingen kunnen worden ontstoken en het risico op bloedvergiftiging neemt aanzienlijk toe. Hoge stralingsdoses leiden vaak tot vernietiging van de darm slijmvlies. In deze gevallen intestinaal bacteriën kan het bloed binnendringen. Het lichaam is meestal niet meer in staat om de pathogenen effectief omdat de cellen in de beenmerg worden aangevallen en produceren niet meer genoeg witte bloedcellen. De pathogenen kan zich daarom zeer snel vermenigvuldigen binnen een zeer korte tijd, wat kan leiden tot ernstig bloedvergiftiging en een resulterende uitval van een of meer organen. In dit geval is het leven van de patiënt in acuut gevaar. Zeer hoge stralingsdoses leiden meestal onmiddellijk tot de dood van de getroffen persoon.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Mensen van wie de werk- of thuisomgeving aan hoge stralingsniveaus wordt blootgesteld, ervaren in de loop van de tijd vaak diverse fysieke en psychische klachten. Hoofdpijn, misselijkheid, een algemeen gevoel van malaise of een afname van zowel fysieke als mentale prestaties, zijn indicaties die opgevolgd dienen te worden. Veranderingen in lichaamsgewicht, haaruitval of onregelmatigheden van de menstruatiecyclus bij vrouwen moeten aan een arts worden voorgelegd. Als mannen ervaren erectiele dysfunctieis het nodig om de oorzaak op te helderen. Als een bestaande kinderwens enkele maanden onvervuld blijft, is een onderzoek naar de oorzaak aangewezen. Vermoeidheid ondanks een goede nachtrust en een goede slaaphygiëne wordt dit als een waarschuwingssignaal beschouwd. Als de klachten enkele weken of maanden aanhouden, is een arts nodig. Als de onregelmatigheden toenemen, wordt onmiddellijk een bezoek aan de dokter aanbevolen. Aangezien een hoge stralingsblootstelling leidt tot een vroegtijdig overlijden van de getroffen persoon, dient al bij de eerste verstoringen en afwijkingen een arts te worden geraadpleegd. Veranderingen in het uiterlijk van het huid, zwellingen, gezwellen of een diffuus gevoel van pijn behoren ook tot de klachten die nader moeten worden onderzocht. Als het risico op infectie toeneemt, is er meer ontsteking of een algemeen gevoel van ziekte, moet een oorzakelijk onderzoek worden uitgevoerd. Flauwvallen en het zich terugtrekken uit deelname aan het sociale leven zijn ook tekenen van een bestaande onregelmatigheid.
Behandeling en therapie
Stralingsziekte wordt voornamelijk behandeld door bloedtransfusies of stamceltransplantatie. Dit maakt het mogelijk om de schade aan het bloed en de cellen te herstellen en de ontwikkeling van bijkomende ziekten te voorkomen. Daarnaast, vitamine supplementen worden toegediend in de loop van therapie om de bloedregeneratie te versnellen. Verder het verlies van vocht en elektrolyten wordt gecompenseerd, wat ook wordt gedaan door passende voorbereidingen en infusies. Ieder huid opgetreden schade moet in een vroeg stadium worden hersteld, daar het organisme bijzonder gevoelig voor is infectieziekten na bestraling. Om deze reden worden patiënten meestal behandeld met verschillende drugs zoals antibiotica en pijnstillers. Omdat sterke straling de darm kan beschadigen of zelfs vernietigen slijmvlies, die op zijn beurt darm veroorzaakt bacteriën om in de bloedbaan te komen, therapie richt zich ook in belangrijke mate op het herstellen van de darmactiviteit. Administratie van medicijnen kunnen voor dit doel worden overwogen, evenals chirurgie en transplantatie.
het voorkomen
Stralingsziekte kan worden voorkomen door contact met radioactieve stoffen te vermijden. Als er toch contact optreedt, kan onmiddellijke decontaminatie of verwijdering van radioactieve besmetting tot een sneller herstel leiden. Jodium wordt ook toegediend om de druk op de schildklier en voorkomen dat radioactief jodium vast komt te zitten. Er zijn geen andere manieren om stralingsziekte te voorkomen.
Nazorg
Stralingsziekte zelf kan fataal zijn en is gebaseerd op de dosis röntgen- of gammastraling die aan de patiënt wordt afgegeven. Nazorg is primair gericht op het bepalen van langetermijneffecten op het lichaam van het individu, deze adequaat behandelen en het voorkomen van verslechtering van het algemene voorwaarde. Als de stralingsdosis relatief laag is, kan ook worden aangenomen dat er na de acute stralingsziekte relatief weinig langetermijngevolgen of zelfs volledig herstel zullen zijn. Hoe hoger de stralingsdosis, hoe langer de herstelperiode. Ook in dit geval neemt de kans op volledig herstel af. De administratie of vitamine preparaten en herstellende producten in de nazorgfase kunnen langdurig zijn. Bij ernstige tot zeer ernstige stralingsziekte is nazorg niet mogelijk; hier is alleen een palliatieve (dwz symptoomverlichtende) behandeling denkbaar, aangezien de patiënt binnen een bepaalde tijd zal overlijden. Bij lichte stralingsziekte is continue nazorg vereist, ook regelmatig Grensverkeer van bloedparameters. Bovendien moeten er preventieve onderzoeken worden uitgevoerd om gevolgen op de lange termijn te detecteren, zoals kanker, in een vroeg stadium en om een adequate behandeling van de patiënt mogelijk te maken. Op de lange termijn kan de patiënt last hebben van zogenaamde '피로“, Dat is een toestand van uitputting die optreedt als gevolg van stralingsziekte en vaak jarenlang aanhoudt. Begeleidende therapeut maatregelen worden hier opgenomen in de nazorg van de stralingsziekte zelf.
Dit is wat u zelf kunt doen
In het dagelijks leven moet ervoor worden gezorgd dat u geen omgevingen of regio's bezoekt waar verhoogde straling voorkomt. In geval van onduidelijkheid moeten geschikte meettoestellen worden gebruikt, zodat er geen complicaties optreden. Zodra volksgezondheid stoornissen blijken te zijn die terug te voeren zijn op straling, samenwerking met een arts is noodzakelijk. In het geval van een gediagnosticeerde stralingsziekte, moet de getroffen persoon verschillende nemen maatregelen om zijn of haar organisme zo goed mogelijk te ondersteunen bij het omgaan met de ziekte. Situaties van fysieke of psychische overbelasting moeten daarom in principe worden vermeden. Deze hebben een negatief effect op het functioneren van het lichaam. Bij sportieve activiteiten moet ook aandacht worden besteed aan de specificaties van de carrosserie. Als de patiënt voelt dat hij of zij zijn of haar grenzen bereikt, is het belangrijk om te rusten en rustig aan te doen. Om het welzijn te versterken, een gezond en evenwichtig dieet zou moeten plaatsvinden. Met een dieet rijk aan vitaminen en het vermijden van vetrijke maaltijden, het begin van zwaarlijvigheid Kan vermeden worden. De consumptie van schadelijke stoffen zoals alcohol en nicotine moet worden onthouden van in de staat van volksgezondheid van de betrokken persoon. Anderzijds is het goed om vrijetijdsactiviteiten optimaal te organiseren en levensvreugde op te bouwen. Aangezien de getroffen persoon aan een verhoogd infectierisico lijdt, moet voor voldoende bescherming worden gezorgd, vooral wanneer de seizoenen veranderen.
