Stepper gang is een typische gangverandering als gevolg van verlamming van de voetliften. Dit compenserende bewegingsproces kan worden veroorzaakt door vele ziekten en verwondingen.
Wat is een steppergang?
Stepper gang is een typische gangverandering als gevolg van verlamming van de voetsteunen. Stepper gang treedt op wanneer de voetliften (dorsale extensoren) het begeven als gevolg van neurologische aandoeningen of laesies. Er treedt een gangverandering op die wordt gekenmerkt door een compensatiemechanisme om het gebrek aan functie van de verlamde spieren te compenseren. Wanneer de voetlichters niet meer geleverd worden kan de voet niet meer opgetild worden tijdens het lopen, hij hangt dan slap naar beneden en de tenen slepen over de grond in de schommel been fase. Om dit proces te voorkomen, tillen getroffen mensen hun benen zo veel op dat de tenen drijven in de lucht. Het toegenomen tillen vindt voornamelijk plaats door een verhoogde heupflexie. Het tweede aspect dat deze verandering in looppatroon kenmerkt, kan worden waargenomen wanneer de voeten op de grond worden geplaatst en is ook te horen als het schoeisel geschikt is. De standfase kan niet normaal worden gestart met de hielstaking. In plaats daarvan spettert de voet de grond met de voorkant, soms met de hele voetzool. Meestal wordt de term steppergang alleen gebruikt als beide benen zijn aangetast. Een eenzijdig falen leidt echter eenzijdig tot dezelfde veranderingen.
Functie en taak
Stepper-gang is een beschermend mechanisme dat is ontworpen om het risico op vallen tijdens het lopen te verminderen, vooral wanneer motorische stoornissen gepaard gaan met sensorische stoornissen. Bij sommige aandoeningen die een slappe verlamming van de voetsteunen veroorzaken, kan ook de gevoeligheid van het oppervlak en de diepte worden beïnvloed. In beide gevallen wordt geen of minder informatie over de toestand van de voet van de receptoren naar de centrale gestuurd zenuwstelsel. Patiënten voelen de voet niet over de vloer slepen en krijgen geen informatie over de positie van de voet in de gewrichten en in de ruimte. Vooral in de vroege stadia, wanneer andere zintuigen, vooral het gezichtsvermogen, de compenserende oriëntatie nog niet hebben overgenomen, is het risico op vallen zeer hoog als gevolg van de sensorische en motorische gebreken. Door de benen omhoog te brengen, verkleint u het risico dat de voet klem komt te zitten tijdens het lopen en neemt de kans op vallen af. Gangaanpassing heeft ook tot doel ervoor te zorgen dat de bewegingssequentie onder de gegeven omstandigheden zo soepel en snel mogelijk kan worden voltooid. Als een voet bij elke zwaai met de tenen over de grond wordt gesleept been fase, dit belemmert aanzienlijk de gangstroom en het looptempo, en de inspanning neemt toe. Toch wordt het normale looptempo meestal niet meer gehaald, door de veranderde motorische processen en doordat de bewegingen veel bedachtzamer worden uitgevoerd. Het gangautomatisme is verstoord. Een ander aspect dat ook een rol speelt bij het gestrest opheffen van de been is het onaangename gevoel dat ontstaat als de schoen over de vloer wordt gesleept en beschadigd raakt. De compensatiemogelijkheden door de steppergang bereiken hun grenzen bij het oplopen of oplopen van trappen. De hoogte die bij deze eisen overwonnen moet worden, vereist al een verhoogde heupflexie, die op steil terrein al bijna volledig uitgeput is, zelfs bij een normale functie van de voetliften.
Ziekten en klachten
Het uitvallen van de voetsteunen kan verschillende oorzaken hebben. Drukschade aan de gemeenschappelijke fibulaire zenuw, die een tak is van de Ischiaszenuw en levert de dorsale extensoren, komt vaak voor wanneer een gipsverband te strak op de onderbeen. De stoornis wordt vaak te laat opgemerkt, waardoor de zenuw onomkeerbaar wordt beschadigd en de motorische stoornis niet ongedaan kan worden gemaakt. Als gevolg van uitwendige kracht of fouten tijdens beenoperaties kan ook letsel aan de zenuwstructuren en tijdelijke of permanente verlamming van de aangevoerde spieren optreden. De gevolgen van de beschreven schade zijn puur motorisch en treffen meestal slechts één kant, wat resulteert in een halve stap. polyneuropathie is een ziekte veroorzaakt door suikerziekte alcohol consumptie, drugsmisbruik of andere factoren. Het valt zowel de motorische als gevoelige takken van aan zenuwen en vernietigt de beschermende isolatielaag.Als gevolg hiervan worden de impulsen naar de spieren en de informatie van de receptoren naar de spinal cord geheel of gedeeltelijk verloren zijn gegaan. De ziekte tast vaak de voet en zijn omgeving aan en veroorzaakt een toenemende onvastheid van het lopen als gevolg van het geleidelijke verlies van voetspieren en gevoeligheid, die een tijdje kan worden gecompenseerd door een gematigde stapgang. Polio (poliomyelitis), die in Europa meestal alleen bij oudere mensen wordt gezien, kan ook de voetsteunen aantasten. Het is een ontstekingsziekte die wordt veroorzaakt door het poliovirus. Dit kan gevolgen hebben voor de centrale zenuwstelsel, maar ook voor de 2e motorneuron (de snelle zenuwgeleiding die bewegingsimpulsen van de spinal cord aan de spieren). Het falen van bepaalde takken leidt tot bilaterale verlamming van de voetspieren en dus ook van de voetheffers. Zeldzame spierziekten, zoals genetische neurale spieratrofieën of Myotone dystrofie, hebben ook invloed op de voetheffers en meestal leiden verraderlijk tot spieratrofie, die het looppatroon beïnvloedt. Het is bij deze ziekten dat een dubbele stap optreedt.
