Procedure | Röntgenfoto

Procedure

De procedure van een Röntgenstraal onderzoek is algemeen bekend. U dient eraan te denken alle metalen voorwerpen (sieraden) te verwijderen om de beoordeelbaarheid van de Röntgenstraal afbeelding.

Bijwerkingen

Röntgenfoto's vormen een enorm belangrijke stap bij de diagnose van veel ziekten. Om deze reden is deze vorm van beeldvorming niet meer weg te denken uit het dagelijkse medische leven. Toch is de beslissing om een Röntgenstraal moet niet lichtvaardig worden opgevat en de betreffende indicatie moet goed worden doordacht.

Bovendien moet er speciaal op worden gelet dat er geen dubbele beelden worden gemaakt. Dit probleem doet zich met name voor in de tandheelkunde. Röntgenstralen zijn over het algemeen een veilige procedure en de stralingsblootstelling is vrij laag in vergelijking met de natuurlijke stralingsblootstelling van de omgeving.

Toch kunnen bijzonder frequente röntgenfoto's tot bijwerkingen leiden. Hoewel deze diagnostische methode geen directe bijwerkingen wordt genoemd, kan de blootstelling aan straling toch individuele lichaamscellen beïnvloeden. De effecten van de cellulaire veranderingen worden echter meestal pas na enkele jaren duidelijk.

Om deze reden moet elke patiënt een röntgenpaspoort hebben en dit bij zich hebben als hij naar de dokter gaat. Dit paspoort moet een record bevatten van alle gemaakte foto's. Op deze manier kan onnodige blootstelling aan straling als gevolg van herhaalde röntgenstralen worden vermeden.

Een van de meest doorslaggevende bijwerkingen van röntgenstralen is de invloed op het menselijk genoom. Als een patiënt vaak wordt blootgesteld aan röntgenstraling, treden mutaties op op DNA-niveau. In de meeste gevallen kunnen deze mutaties worden geëlimineerd door het natuurlijke DNA-reparatiesysteem van het lichaam en kunnen beschadigde secties worden hersteld.

Als dit reparatiesysteem echter beschadigd raakt door overmatige blootstelling aan straling, of als er meerdere mutaties zijn op vergelijkbare locaties, is een juiste of volledige reparatie niet meer mogelijk. Hierdoor kunnen tumoren jaren na de daadwerkelijke blootstelling ontstaan. Een speciale vorm van röntgenstraling, computertomografie, wordt in dit opzicht als bijzonder gevaarlijk beschouwd.

Dit feit kan worden verklaard door het feit dat een enkel computertomografiebeeld een significant hogere stralingsdosis afgeeft dan de productie van een normaal röntgenbeeld. Bovendien moet bij het gebruik van röntgenmethoden waarbij een zogenaamd contrastmiddel wordt toegediend, ervoor worden gezorgd dat de patiënt medische geschiedenis is volledig opgenomen. Dit is vooral belangrijk omdat de meest voorkomende contrastmiddelen een high hebben jodium inhoud.

Als een contrastmiddel met jodium wordt toegediend aan een persoon met hyperthyreoïdiekan een thyreotoxische crisis als bijwerking worden uitgelokt. Dit is een van de meest voorkomende directe bijwerkingen van röntgenfoto's. De thyreotoxische crisis moet worden beschouwd als een mogelijk levensbedreigende secundaire ziekte en de getroffen patiënt moet onmiddellijk in het ziekenhuis worden opgenomen.

Zelfs tijdens zwangerschapkan het nodig zijn om röntgenfoto's te maken na een ongeval of in het geval van bepaalde ziekten. Gedurende zwangerschapde respectievelijke indicatie voor röntgenfoto's moet echter zorgvuldig worden overwogen. Elke onnodige beeldvorming moet dringend worden vermeden ten behoeve van het kind dat in de baarmoeder opgroeit.

Dit geldt ook voor de voorbereiding van tandheelkundige röntgenfoto's. Om het risico op röntgenfoto's tijdens zwangerschapkunnen preventieve maatregelen worden genomen als er een kinderwens is. Een tandheelkundig voorbeeld van dergelijke preventieve maatregelen is het verzamelen van een uitgebreide tandheelkundige status met het maken van een röntgenoverzicht voor de zwangerschap.

Op deze manier kan tandheelkundige behandeling vroegtijdig worden voltooid en kunnen ontstekingsprocessen binnen de mondholte, die meestal moeilijk te behandelen zijn zonder röntgenfoto's, kunnen worden voorkomen. Röntgenfoto's tijdens de zwangerschap moeten daarom indien mogelijk worden vermeden. Vrouwen voor wie het maken van röntgenfoto's tijdens de zwangerschap onvermijdelijk is, dienen er echter rekening mee te houden dat het risico van daadwerkelijke schade bij het opgroeiende kind vrij laag is. De stralingsblootstelling van de meeste röntgenonderzoeken is simpelweg niet hoog genoeg om de ontwikkeling van het ongeboren kind negatief te beïnvloeden.

Om deze reden is er geen bezwaar tegen dringend benodigde röntgenfoto's, bijvoorbeeld na een ongeval. Dit geldt vooral voor lichaamsdelen die erg ver verwijderd zijn van de baarmoeder. Deze omvatten vooral de armen, benen en borst.

Andere delen van het lichaam lopen daarentegen een verhoogd risico vanwege hun nabijheid tot de baarmoeder tijdens de zwangerschap. Om deze reden mag bijvoorbeeld bekkenradiografie tijdens de zwangerschap alleen worden uitgevoerd als er een aanzienlijk risico bestaat voor de volksgezondheid van de moeder en / of het kind als dit niet gebeurt. Ook het maken van röntgenfoto's van de darmen, urinewegen en romp moet tijdens de zwangerschap zorgvuldig worden overwogen.

In het algemeen moet de behandelende arts worden geïnformeerd over de bestaande zwangerschap. Voordat een röntgenonderzoek wordt uitgevoerd, is het medisch personeel zelfs verplicht om vrouwen in de vruchtbare leeftijd expliciet te vragen naar het bestaan ​​van een zwangerschap. Het dragen van een speciaal loden schort ter bescherming tegen verspreide röntgenstraling is ook nuttig buiten de zwangerschap.

Hoewel het risico voor het ongeboren kind relatief laag is, zijn de mogelijke bijwerkingen van röntgenfoto's onderzoeken tijdens de zwangerschap moet worden opgemerkt. Over het algemeen is de kans op röntgenfoto's enigszins verhoogd, vooral aan het begin van de zwangerschap. Gedurende de eerste weken na de bevruchting van het ei kan regelmatige implantatie van de foetus worden voorkomen door hoge blootstelling aan straling.

In latere stadia van de zwangerschap kunnen röntgenfoto's de rijping van de organen van het opgroeiende kind beïnvloeden. In zeldzame gevallen kunnen daardoor misvormingen en slechte ontwikkeling van individuele organen of complete orgaansystemen optreden. Hoe verder de zwangerschap is op het moment van de röntgenfoto, hoe kleiner het risico op het ontstaan ​​van misvormingen.

Bovendien vermoeden sommige artsen dat er mogelijk een verband bestaat tussen röntgenfoto's die tijdens de zwangerschap zijn gemaakt en een latere kankerziekte van het kind. Deze theorieën zijn echter nog niet voldoende bewezen. Samenvattend kan worden gesteld dat hoewel röntgenfoto's tijdens de zwangerschap alleen onder bepaalde indicaties mogen worden genomen, ze verre van zo gevaarlijk zijn als vaak wordt beweerd.

In veel delen van het lichaam zijn röntgenfoto's tijdens de zwangerschap zelfs volkomen onschadelijk als een loden schort wordt gedragen. Het risico van blootstelling aan straling tijdens de zwangerschap moet altijd worden afgewogen tegen het risico dat de beelden niet worden gemaakt.