Spiro-ergometrie: behandeling, effecten en risico's

Spiro-ergometrie is een diagnostische procedure voor het meten van cardiopulmonale prestaties. Voor dit doel worden de zogenaamde ademhalingsgassen, zuurstof en carbon dioxide, worden gemeten tijdens een gedefinieerde fysieke belasting. De procedure is vooral belangrijk in de longgeneeskunde en in therapie en vooruitgang Grensverkeer.

Wat is spiro-ergometrie?

Gedurende spiro-ergometriede patiënt continu aan lichaamsbeweging wordt onderworpen, bijvoorbeeld op een loopband, en ademhaling wordt parallel bewaakt met behulp van een speciaal hiervoor ontwikkeld masker. Spiro-ergometrie is een samengestelde term die bestaat uit de twee woorden spirometrie en ergometrie​ Het Latijnse woord spiro betekent ademhaling, ergo komt uit het Grieks en betekent werkmaat. Tijdens spiro-ergometrie wordt de patiënt onderworpen aan continue inspanning, bijvoorbeeld op een loopband ademhaling wordt bewaakt met een speciaal hiervoor ontwikkeld masker. Bovendien is een elektrocardiogram kan ook worden afgeleid, zodat de spiro-ergometrie als geheel conclusies kan trekken over de prestatie en reactie van het metabolisme, de ademhaling, hart- en circulatie voor spanning​ Het niveau van spanning wordt bepaald door de arts, omdat de patiënt niet in gevaar mag worden gebracht voor zijn of haar volksgezondheid door overmatig spanning tijdens de manoeuvre. Tijdens spiro-ergometrie, ook wel ergospirografie of ergospirometrie genoemd, worden continu bepaalde parameters, dwz meetwaarden, verzameld die van groot belang zijn voor de diagnose en het verloop van met name luchtwegaandoeningen.

Functie, effect en doelen

Spiro-ergometrie is stevig verankerd in de medische disciplines van cardiologie en pulmonologie. Spiro-ergometers worden nu ook in veel huisartsenpraktijken aangetroffen. Het onderzoek kan bij zowel kinderen als volwassenen worden uitgevoerd en kan tot 30 minuten duren. Tijdens een gedefinieerde belasting, bijvoorbeeld 10 minuten fietsergometer bij 120 watt, relevante cardiovasculaire parameters, zoals hartslag, bloed druk of ECG, worden geregistreerd door middel van lichaamselektroden. Deze parameters kunnen direct door de arts in realtime worden bekeken en geëvalueerd. Spirometrie maatregelen pulmonale parameters via het ademhalingsmasker en maakt het daarom mogelijk directe conclusies te trekken over de long functie. Deze combinatie van spirometrie en ergometrie kan daarom een ​​zeer nauwkeurige beschrijving geven van de huidige fysieke prestaties van een patiënt. Voor speciale vragen over atletische prestaties of beperkt long functie, bloed monsters kunnen ook worden genomen uit de oorlel of vingertop tijdens spiro-ergometrie. Deze capillair bloed monsters kunnen vervolgens worden geanalyseerd melk geven of bloedgassen. Bij chronisch long ziekten, bijvoorbeeld COPD zuurstof het bloedgehalte daalt gewoonlijk aanzienlijk tijdens lichamelijke inspanning. Spiro-ergometrie wordt daarom ook gebruikt om de voortgang van longziekten of om te controleren therapie​ Tijdens spiro-ergometrie wordt de belasting meestal continu verhoogd, dus het is ook een kwestie van het beantwoorden van de vraag wat maximale prestatie mogelijk is. De organen die bij de uitvoering betrokken zijn, in het bijzonder de longen, hart- en skeletspieren, kunnen worden beoordeeld op hun interactie tijdens het onderzoek. Percussie of cardiale auscultatie kan ook worden uitgevoerd door de arts tijdens spiro-ergometrie. De manoeuvre wordt uitgevoerd op een loopband of op een fietsergometer. De vermogensverhoging vindt plaats in eerder geselecteerde belastingsniveaus. Uitgeademd carbon dioxide, CO2 en zuurstof het verbruik wordt gemeten via het ademhalingsmasker. De verkregen parameters kunnen worden vergeleken met een referentietabel. Doorgaans registreert spiro-ergometrie vitale functies zoals pols en bloeddruk, evenals ademhalingsfrequentie, ademhalingsstroom en pulmonale parameters zoals capaciteit van één seconde en vitale capaciteit. Als de patiënt de grenzen van de inspanningscapaciteit bereikt, wordt de zogenaamde anaërobe drempel is bereikt. Glucose wordt dan niet meer volledig verbrand door de stofwisseling en melk geven wordt geproduceerd als een metabolisch product. Het niveau van melk geven de anaërobe drempel geeft waardevolle informatie over spiervermoeidheid in combinatie met een zuurstoftekort in longziekten. Deze anaërobe drempel is ook altijd de individuele continue prestatielimiet van een onderwerp. De anaërobe drempel kan worden beïnvloed door fysieke training. Als de prestatie van een patiënt significant afwijkt van de normale waarden voor zijn of haar geslacht en leeftijdsgroep, is dit te wijten aan pulmonale of cardiale oorzaken of een combinatie van beide. Zuurstoftekorten en dus vroegtijdige vermoeidheid bij spiro-ergometrie kunnen echter ook heel andere oorzaken hebben, zoals bloedarmoede.

Risico's, bijwerkingen en gevaren

Spiro-ergometrie wordt vaak uitgevoerd op chronisch ziek patiënten om hun voortgang te volgen en brengt daarom bepaalde risico's met zich mee. Zelfs gezonde patiënten worden naar de rand van hun individuele fysieke capaciteit gekatapulteerd. Onvoorziene gebeurtenissen zoals hartritmestoornissen or hyperventilatie kan daarom optreden tijdens een manoeuvre. Spiro-ergometrie mag daarom alleen onder medisch toezicht plaatsvinden. De Duitse Vereniging voor Longgeneeskunde overweegt de levering van een noodpakket met adrenaline, intubatie apparatuur en een ventilatie masker onmisbaar tijdens spiro-ergometrie. Patiënten met pulmonale voorbelasting, bijvoorbeeld astmapatiënten of allergie patiënten, kunnen tijdens de stress ook ademhalingsstilstand krijgen. De mogelijkheid van onmiddellijke therapeutische interventie minimaliseert grotendeels de gevolgen van dergelijke risico's en bijwerkingen in de dagelijkse klinische praktijk. Ondanks de gestandaardiseerde prestatie van spiro-ergometrie, is de procedure zeker niet vrij van mogelijke meetfouten. Met name, hyperventilatie, wat vaak voorkomt, wordt als een belangrijke foutbron beschouwd. Zelfs het ademhalingsmasker opzetten kan leiden psychologisch getriggerd hyperventilatie bij sommige patiënten. In de daaropvolgende prestatie diagnostiek, dit kan leiden op vervalste resultaten in ademhalingscompensatie. Alle onderdelen van het apparaat, dwz ademhalingsmasker of slang, worden hergebruikt en moeten daarom zorgvuldig worden gereinigd en gesteriliseerd. Anders, als hygiënische specificaties voor apparaatreiniging worden verwaarloosd, kunnen reservoirs van kiemen kunnen zich onopgemerkt vormen, wat een potentieel risico op infectie voor patiënten met zich meebrengt.