Prestatiediagnose

Gerichte sportmedische prestatiediagnostiek maakt een gedifferentieerde diagnose van het huidige prestatieniveau mogelijk. Prestatiediagnostiek was de afgelopen jaren vooral bedoeld voor prestatiegerichte wedstrijdsporters om hun training te optimaliseren. Vooral atleten op het gebied van puur uithoudingsvermogen sporten werden regelmatig onderzocht om hun competitieve prestaties te maximaliseren.

Door de gerichte analyse van atletische prestaties werd sportmedische prestatiediagnostiek toegepast op het gebied van spelsporten. Bijna geen enkele sportvereniging met hogere prestatieklassen doet tegenwoordig zonder de gestandaardiseerde analyse van de prestaties van individuele atleten. In de afgelopen jaren zijn prestatiediagnostische onderzoeken steeds meer de focus geworden van vrijetijds- en populaire sporten. Vooral recreatieve sporters met weinig trainingservaring hebben baat bij een gericht onderzoek en daaropvolgende trainingsplanning. Als u geïnteresseerd bent in prestatiediagnostiek, klik dan hier voor onze aanbiedingen.

Welke soorten prestatiediagnostiek zijn beschikbaar?

Er zijn verschillende opties beschikbaar voor prestatiediagnostiek in de sport. In het verleden waren de gestandaardiseerde melk geven niveautest is algemeen geaccepteerd. De sporter start met een vaste snelheid op een loopband, fietsergometer of roeien machine.

De snelheid wordt elke drie minuten met een bepaalde waarde verhoogd. Aan het einde van het interval, de melk geven waarde en hart- tarief worden geregistreerd. De waarden worden in een tabel ingevoerd en aan het einde van het interval geëvalueerd met behulp van een curve, de zogenaamde melk geven kromme.

Verdere mogelijkheden van prestatiediagnostiek zijn mogelijk door middel van spiro-ergometrie. Een rudimentaire vorm van prestatiediagnostiek is de Cooper-test, die vooral bij schoolsporten wordt gebruikt. Onze afdeling prestatiediagnose gebruikt de lactaat niveau test jarenlang als testparameter voor prestatiediagnostiek.

In de meeste gevallen is sporttraining en trainingsplanning gebaseerd op hart- tarieftabellen. Deze tabellen zijn echter onderhevig aan een zeer grote intra- en interindividuele variatie. Opleidingsplanning op basis van deze tabellen is dan ook niet of slechts in zeer beperkte mate mogelijk.

Prestatiediagnose bepaalt het individu anaërobe drempel door middel van lactaatwaarden in de bloed. Aangenomen wordt dat het menselijk lichaam niet langer in staat is om atletische prestaties te synthetiseren vanaf een bepaalde trainingsintensiteit door de oxidatieve (met zuurstofverbruik) verbranding van koolhydraten (suiker) alleen. Vanaf een bepaald bereik wordt de energievoorziening in toenemende mate bereikt door middel van antioxidatief (anaëroob, zonder zuurstof).

Lactaat hoopt zich echter op als afvalproduct in de spier en kan worden gemeten in de bloed. De meting wordt meestal gedaan in de capillair bloed en wordt uit de oorlel gehaald. Om de hoogst mogelijke standaardisatie te garanderen, moet bij de prestatiediagnostiek rekening worden gehouden met een paar punten.

  • De voorbelasting moet altijd hetzelfde blijven voor prestatiediagnostiek. Zware sportactiviteiten op de testdag moeten volledig worden vermeden. Zelfs twee dagen voor de test mag de training zijn prestatielimieten niet bereiken.
  • Your dieet moeten ook zo veel mogelijk op elkaar lijken lactaat niveau test. De laatste maaltijd mag maximaal 4 uur voor de test plaatsvinden en moet even rijk zijn koolhydraten als mogelijk. Als koolhydraten worden verwijderd uit het lichaam, verschuift de lactaatcurve naar rechts, wat duidt op betere prestaties.
  • Het dragen van sportieve kleding spreekt voor zich.
  • Mogelijke resultaten van een reeds uitgevoerde test worden aanbevolen.