Spierfunctiediagnostiek wordt gebruikt om de spierfunctie of spier te controleren sterkte van individuele spieren of zelfs spiergroepen. Het geeft informatie over schade aan perifere motor zenuwen, prestaties en het genezingsproces van functioneel of organisch beschadigde spieren.
Indicaties (toepassingsgebieden)
Het toepassingsgebied is erg breed; de spieren kunnen bijvoorbeeld worden beschadigd door een sportblessure of een ongeval. Langdurige immobilisatie (bijv. Bedbeperking) leidt tot spieratrofie (spieratrofie) en dus tot functieverlies. In principe is de diagnose bijzonder geschikt voor Grensverkeer vooruitgang in de context van therapeutische spiertraining.
- Sportverwondingen / ongevallen, bijv Spierpijn, spiervezel scheur.
- Spieratrofie (spieratrofie)
- Spierdystrofieën (degeneratieve spieraandoeningen gekenmerkt door progressieve spierzwakte), zoals Duchenn`sche spierdystrofie of Becker`sche spierdystrofie.
- Metabole ziekten die leiden aan myopathieën, bijvoorbeeld door drugs, gifstoffen (gifstoffen) en voedingstekorten.
- myasthenia gravis (progressieve spierziekte; kenmerkend kenmerk is abnormale, rekafhankelijke spierzwakte die in rust verdwijnt).
- Myotonie-aandoeningen (verhoogde tonus van skeletspieren: spier ontspanning wordt vertraagd en patiënten kunnen bijvoorbeeld hun gesloten vuist niet meer openen), bijv. paramyotonia congenita (ook wel paramyotonia congenita Eulenburg genoemd; behoort tot de groep van vormen van natrium kanaal myotonie. Het manifesteert zich bij mensen door een moeilijker ontspanning van de spieren na contractie en in koud).
- polymyositis (behoort tot de collagenosen; systemische ontstekingsziekte van skeletspieren met perivasculaire lymfocytische infiltratie).
- dermatomyositis (chronische systemische ziekte behorende tot de collagenosen; een idiopathische myopathie (= spierziekte) of myositis (= spierontsteking) Met huid betrokkenheid).
- Hyperkaliëmische periodieke verlamming (periodieke verlamming die zowel geïsoleerd optreedt in een deel van het lichaam als gegeneraliseerd. Frequentie varieert, gewoonlijk regelmatige aanvallen met tussenpozen van een paar dagen, soms dagelijkse verlamming).
- Perineuritis (ontsteking van de bindweefsel nabijgelegen zenuwen).
De procedure
Er zijn verschillende manieren om de voorwaarde van een spier. Bijvoorbeeld spierdikte en spiermassa sterkte worden verondersteld te correleren, en dus geeft dikte informatie over functionele status. Door handmatig spieren te testen sterkte (handmatige spierfunctiediagnostiek volgens V. bepaald:
- 0: Geen zichtbare of voelbare spanning van een spier die bij de beweging betrokken is.
- 1: Zichtbare of voelbare spiercontractie, beweging is niet mogelijk.
- 2: Beweging kan worden uitgevoerd in een horizontaal vlak met opheffing van de zwaartekracht.
- 3: De beweging kan volledig worden uitgevoerd zonder weerstand tegen de zwaartekracht.
- 4: De beweging kan volledig tegen de zwaartekracht en matige weerstand in worden uitgevoerd.
- 5: De beweging kan volledig tegen de zwaartekracht en sterke weerstand in worden uitgevoerd.
- 6: De beweging kan 10 keer volledig tegen de zwaartekracht en sterke weerstand in worden uitgevoerd.
De volgende diagnostische methoden geven een zinvol beeld van de conditie van het spierstelsel:
- Spierdoorsnedemetingen:
- Meting van de omtrek van de ledematen: een zeer eenvoudige methode, maar er wordt geen rekening gehouden met zwelling of vet massa.
- Ultrageluid diktemeting: spier, vet en bot kunnen duidelijk worden gescheiden.
- Computertomografie (CT) of magnetische resonantie beeldvorming: spierdoorsnede kan zeer nauwkeurig worden bepaald.
- Meting van neuromusculaire functie: hier, elektromyografie (EMG) wordt gebruikt, een technische onderzoeksprocedure waarbij de elektrische activiteit van een spier in rust en in beweging wordt gemeten. Vooral zenuwschade kunnen op deze manier worden gedetecteerd.
- Meting van histologische en biochemische eigenschappen: hier, een spier biopsie leidt tot het doel Bepaalde pathologische (ziektegerelateerde) veranderingen in het weefsel.
- Krachtmetingen:
- Isometrische (statische) krachtmeting: deze meting registreert de grootste willekeurige spierspanning die de patiënt kan uitoefenen tegen immobiele weerstand, dus zonder de spier te verkorten. De maximale isometrische kracht wordt geregistreerd via een krachtsensor.
- Dynamische krachtmeting: de functionele spierkracht wordt bepaald in verband met de beweging van de spieren, bijvoorbeeld gewichtheffen. Er zijn ook apparaten die spierkracht meten tijdens een beweging. Deze meting heeft de grootste informatieve waarde over de functionaliteit van de spieren in het dagelijks leven.
- Isokinetische krachtmeting: dit is een complexe apparatuurprocedure. De dynamische krachtontwikkeling bij constante snelheid wordt gemeten. Het meetapparaat past zich aan de krachtontwikkeling van de spieren van de patiënt aan en registreert een krachtcurve.
Voordeel
Zowel voor een sporter als voor het dagelijks leven van een normale patiënt levert spierfunctiediagnostiek waardevolle informatie op. Zeker voor de opvolging van spierschade is regelmatige diagnostiek belangrijk.
