Seksuele onwil: oorzaken, behandeling en hulp

Seksuele lusteloosheid kan beide geslachten treffen. Met toenemende leeftijd neemt het risico toe om geen verlangen meer te voelen naar seksualiteit; statistisch gezien worden vrouwen vaker getroffen vanaf de leeftijd van 45 jaar.

Wat is seksuele afkeer?

Een seksuele lusteloosheid heeft altijd invloed op de hele persoon in zijn eenheid van lichaam-geest-geest. Artsen zoeken ook steeds vaker een holistische benadering naar de oorzaken. Gebrek aan seksueel verlangen of een permanent gebrek aan seksueel verlangen is wijdverbreid in industriële samenlevingen. Seksueel artsen gaan er ook van uit dat er een groot aantal niet-gemelde gevallen is, omdat veel mensen er uit schaamte voor terugschrikken om naar de dokter te gaan. Consistent onderzoek naar de oorzaken kan echter vaak leiden naar een oplossing voor het probleem. Frustratie kan na verloop van tijd optreden, omdat de getroffenen zich vaak neerleggen bij hun voorwaarde, hoewel ze innerlijk verlangen naar liefde, aandacht en tederheid. Verlies van libido is de meest gediagnosticeerde seksuele stoornis in de westerse wereld. Seksueel verlangen kan volledig tot stilstand komen. Erotische gedachten of fantasieën worden ook minder. Als de getroffen persoon een paarrelatie heeft, kan het symptoom van seksuele onwil of frigiditeit snel een worden spanning test. Zonder Sex Therapy, relaties gaan vaak kapot.

Oorzaken

Een seksuele lusteloosheid heeft altijd invloed op de hele persoon in zijn eenheid van lichaam-geest-geest. Artsen zoeken ook steeds vaker een holistische benadering naar de oorzaken. Het zoeken naar de oorzaken van libidoverlies lijkt vaak op speurwerk. Psychologische, maar ook ernstige lichamelijke oorzaken zijn mogelijk. Aseksualiteit als aangeboren seksuele aandoening speelt slechts een ondergeschikte rol. Deze mensen hebben geen behoefte aan seksualiteit of fysieke nabijheid. In de overgrote meerderheid van gevallen van seksuele afkeer is het het symptoom van andere ziekten of bijwerkingen van medicatie. Ernstige lichamelijke ziekten zoals suikerziekte or kanker best vaak leiden op seksuele stoornissen in hun beloop. Alle hormonale ziekten zijn ook snel leiden tot een onbalans van het geslacht hormonen en bijgevolg tot seksuele onwil. Vooral schildklierstoornissen in de zin van onderactiviteit kunnen libido- of potentie-stoornissen veroorzaken. Andere veel voorkomende medische oorzaken van seksuele afkeer zijn onder meer dialyse, verlaagd testosteron niveaus bij mannen, Angst stoornissen en Depressie.

Ziekten met dit symptoom

koudheid
Menopauze
Nierfalen
Endometriose

Zonnesteek
Hartfalen
Angststoornis
hypogonadism

Erectiele impotentie
Hypothyreoïdie
Hormoonaandoeningen
Diabetes mellitus

Diagnose en verloop

Voor een nauwkeurige diagnose van seksuele stoornissen, waaronder seksuele onwil, is meestal interdisciplinaire samenwerking tussen verschillende disciplines nodig. Huisartsen, gynaecologen, urologen en psychotherapeuten kunnen dan nauw samenwerken om een diagnose te stellen en een behandelplan op te stellen, dat altijd strikt gebaseerd moet zijn op de individuele oorzaak. De diagnostische procedures voor seksuele stoornissen die in Duitsland zijn uitgeprobeerd en getest, zijn eerder met succes toegepast in de VS. De eerste diagnostische stap is altijd een grondige ondervraging van het individu of een stel over de huidige situatie. De ervaren seksuele volksgezondheid professional kan al waardevolle diagnostische conclusies trekken uit de anamnese alleen en de verdere procedure dienovereenkomstig aanpassen. Voor vrouwen is de standaardvragenlijst de Female Sexual Function Index. Deze gestandaardiseerde vragenlijst stelt de arts in staat om de seksuele begeerte gedurende een bepaalde periode nauwkeurig te beoordelen of te fluctueren. Er volgen diepgaande lichamelijke onderzoeken van de primaire en secundaire geslachtsorganen. Als een seksuele afkeer of verlies van libido niet wordt behandeld, heeft de seksuele stoornis de neiging chronisch te worden. Overuren, therapie wordt dan duurder en moeilijker.

Complicaties

Complicaties die kunnen optreden bij seksuele afkeer zijn voornamelijk psychologisch. Vooral in een relatie ontstaat vaak een sterke lijdensdruk voor de getroffen persoon. Dit wordt niet in de laatste plaats veroorzaakt door het verminderde seksleven met de partner. De partner hoeft niet persé met onbegrip te reageren, veel patiënten met seksuele afkeer oordelen over zichzelf en voelen zich schuldig jegens hun partner. Het resultaat is vaak prikkelbaarheid, onderdrukte agressie en frustratie. Als de relatiepartner bovendien reageert met verwijten, zijn ruzies en verdeeldheid in de relatie voorgeprogrammeerd. Zelfs bij behandeling is een mogelijke complicatie dat de getroffen persoon niet kan ontspannen en bang is voor een terugval. Ontsnappen aan deze vicieuze cirkel is moeilijk zonder psychologische ondersteuning. Bovendien kunnen er andere complicaties zijn als gevolg van de onderliggende ziekte. De oorzaken gaan bijvoorbeeld vaak gepaard met 피로 en vermoeidheid, die in het ergste geval kan uitgroeien tot Depressie. Bovendien, pijn tijdens geslachtsgemeenschap kan een ander probleem zijn. Om dit te voorkomen is het belangrijk om praten aan uw partner en een arts over de problemen. Eerlijkheid en transparantie zijn van het grootste belang om complicaties te voorkomen. Het is niet ongebruikelijk dat deze het genot van het leven aanzienlijk verminderen.

Wanneer moet je naar de dokter gaan?

Seksuele onwil kan verschillende oorzaken hebben, zoals spanning of hormonale veranderingen en reguleert zichzelf meestal weer. Een arts moet worden geraadpleegd als het verlies van libido een last wordt of het partnerschap lijdt. Als de symptomen langer aanhouden en zelfs gepaard kunnen gaan met lichamelijke symptomen, is ook medisch advies vereist. Hetzelfde geldt als de seksuele onwil in verband wordt gebracht Depressie of als er sociale oorzaken zijn, zoals beroep of gezin spanning Ook bij libidoverlies na een traumatische ervaring is een gesprek met de gynaecoloog of therapeutische begeleiding aan te bevelen. Seksuele onwil na het innemen van medicatie moet met de arts worden besproken. In de meeste gevallen neemt het libido weer toe zodra er wordt overgeschakeld op een ander preparaat. Alcoholisten, diabetici en patiënten met een neurologische aandoening moeten libidostoornissen onmiddellijk ophelderen, aangezien dit een begeleidend symptoom kan zijn van de onderliggende ziekte. Als de oorzaak onbekend is, kan in eerste instantie seksuele activiteit worden waargenomen. Als er na enkele weken geen verbetering is, medisch maatregelen zou genomen moeten worden.

Behandeling en therapie

Behandeling van libido, potentie of seksuele disfunctie moet consequent aan de oorzaak gerelateerd zijn. Dus als de oorzaak van een seksuele onwil in het fysieke gebied gezocht moet worden, dan moet eerst de onderliggende ziekte behandeld worden. Alleen dan kan dat Sex Therapy vinden plaats in de vorm van gesprekssessies of relatietherapie. Als de oorzaak ligt in het jarenlang slikken van anticonceptiepillen, kan het stoppen ervan leiden tot het verdwijnen van seksuele onwil. Als vervanging kan de gynaecoloog ook lagedosis mannelijk geslacht hormonen en behalen vaak verbluffende resultaten. Een hormoonanalyse van de bloed kan ook nuttig zijn voor mannen; als het testosteron niveau laag is, kan het ontbrekende hormoon in dit geval ook worden vervangen. Mannen lijden helaas van nature aan een relatief gebrek aan testosteron met toenemende leeftijd, wat niet alleen kan leiden tot een verlies van libido, maar ook tot erectiele dysfunctie Storingen in bloed stroom, gevoeligheid of hormoon evenwicht omdat de oorzaak van libido-stoornissen tegenwoordig goed kan worden behandeld met medicamenteuze therapieën. Partnerschaps- of psychische problemen moeten worden behandeld door getrainde sekstherapeuten in zogenaamde onthullende sessies. Een succesvolle behandeling van seksuele stoornissen wordt ook aangegeven door het verdwijnen van algemene lusteloosheid, gebrek aan rijvaardigheid of 피로.

Vooruitzichten en prognose

Seksuele afkeer kan fysieke of psychologische triggers hebben. In de meeste gevallen is een fysieke reden voor seksuele lusteloosheid gemakkelijker en sneller op te lossen. Voor vrouwen die hormonale anticonceptivakan het gebrek aan libido hier al door worden veroorzaakt. Door het voorbehoedsmiddel te veranderen, kan het seksuele verlangen terugkeren. Andere medicijnen kunnen vergelijkbare effecten hebben - op beide geslachten. Als de activerende medicatie kan worden stopgezet, duurt het dagen tot weken voordat het seksuele verlangen terugkeert. Ook een hormonale disbalans is denkbaar. Aangezien de behandeling van dergelijke triggers op zich enkele weken in beslag neemt, mag verwacht worden dat het libido pas daarna weer normaal wordt. hormonale substitutietherapie of een andere vorm van behandeling slaagt erin het hormoon te brengen evenwicht van de getroffen patiënt weer in evenwicht. Als er daarentegen psychologische triggers bij betrokken zijn, duurt het vaak langer voordat de seksuele afkeer verbetert. Problemen in het partnerschap, angsten veroorzaakt door pijn tijdens seks of een geboorte, angst voor een ongewenst zwangerschap of onaangename seksuele ervaringen in het verleden zijn niet gemakkelijk te verwerken en vergen daarom vaak enkele maanden therapie Hoe lang het duurt voordat de behandeling succesvol is, hangt ook af van de ernst van de psychische verwondingen van een getroffen patiënt.

het voorkomen

Om seksuele onwil door psychosomatische oorzaken te voorkomen, is een nauwkeurige analyse van de levensstijl of het partnerschap noodzakelijk. Conflicten moeten in een vroeg stadium worden aangepakt en opgelost. Een uitgebalanceerd hormoon evenwicht wordt verzekerd door oefening en een werk leven balans, dwz een goede balans tussen de eisen van werk en vrije tijd. Negatieve stress, misbruik van stimulerende middelen en zwaarlijvigheid moeten worden vermeden, omdat deze de grond kunnen leggen voor de ontwikkeling van seksuele stoornissen.

Dit is wat u zelf kunt doen

Een libidostoornis heeft meestal meer dan één oorzaak. Getroffen mensen die lijden aan hun seksuele onwil, moeten beslist een arts bezoeken om mogelijke lichamelijke oorzaken op te helderen. Bovendien moeten de getroffenen alle factoren vermijden die vaak niet alleen verantwoordelijk zijn voor het gebrek aan libido, maar toch regelmatig bijdragen aan het gebrek aan verlangen. Contraproductieve factoren zijn onder meer te weinig slaap, constante werkgerelateerde stress, sigaretten en overmatig alcohol consumptie. Een gezond dieet en voldoende lichaamsbeweging verbeteren het algemeen welzijn en hebben dus ook een gunstig effect op het libido. Als de lusteloosheid gepaard gaat met 피로 en algemene uitputting, kan er een tekort aan voedingsstoffen zijn. Heel vaak de ijzer niveau is te laag. De getroffenen kunnen dan integreren ijzer-rijk voedsel in hun dieet of ga naar dieet supplementen In ernstige gevallen is behandeling door een arts noodzakelijk. Bij vrouwen is seksueel gebrek aan verlangen normaal, zelfs maanden na de geboorte van een kind, en het is geen reden tot bezorgdheid. Vrouwen die hormonaal gebruiken anticonceptiemiddel en langdurig aan seksueel gebrek aan verlangen lijden, moeten tijdelijk overschakelen op een andere anticonceptiemethode en de ontwikkeling van hun libido gedurende deze tijd observeren. In de natuurgeneeskunde, "ontgifting genezingen ”worden vaak geadviseerd voor seksueel gebrek aan verlangen om het algemeen te verbeteren voorwaarde en om het libido weer te stimuleren. Ontspanning technieken zoals yoga or autogene training worden ook nuttig geacht.