De duim is betrokken bij 25 procent van de dagelijkse activiteiten. Als de duim echter veroorzaakt pijn of er treedt feitelijk functieverlies op, dan ontstaat er enorm veel leed als een verder gevolg. Rhizarthrosis is meestal verantwoordelijk voor de duim pijn.
Wat is rhizartrose?
De duim zadelgewricht zorgt voor de verbinding tussen het eerste middenhandsbeentje en de carpus, dus er is een verbinding met de basis van de duim. Als rhizartrose, een osteoartritis van de duim zadelgewricht, vindt vervolgens plaats pijn, die - afhankelijk van het beloop van de ziekte - steeds ernstiger kunnen worden.
Oorzaken
Een reden waarom rhizartrose optreedt, kan mechanisch overmatig gebruik van de duim zijn. Soms kan instabiliteit van het ligament ook rhizartrose veroorzaken. De pijn wordt veroorzaakt door het versleten gewricht kraakbeen Vervolgens zwelt de duim op; ontsteking komt voor in het weefsel. Dit wordt gevolgd door de typische botveranderingen (vorming van gekartelde randen) en een vernauwing van het gewricht. In het vergevorderde stadium van de ziekte, de kraakbeen coating is zo ver weggesleten dat de botten tegen elkaar wrijven.
Symptomen, klachten en tekenen
Getroffen personen klagen aanvankelijk over pijn met de grip van de punt tussen de index vinger en duim; soms is er ook een drukpijn aan de strekzijde. Zelfs draaiende bewegingen kunnen pijn veroorzaken. Omdat de bewegingen alledaagse bezigheden zijn, merken de getroffenen relatief snel dat de duim "beledigd" is. Schroefdoppen kunnen niet meer zonder pijn worden geopend; zelfs het dragen van drankflessen kan soms pijn veroorzaken. De getroffenen beschrijven het gevoel van een "onstabiele duim"; patiënten beschrijven dus herhaaldelijk dat de duim "wankel" aanvoelt. Aanvankelijk treedt het ongemak alleen op in de context van directe activiteit; vervolgens treedt ook pijn in rust of 's nachts op.
Diagnose en verloop van de ziekte
De arts stelt de diagnose op basis van klinisch onderzoek en een Röntgenstraal van de duim. Hieruit kan de arts een verkeerde positie van het gewricht detecteren, en hij kan soms ook de typische veranderingen detecteren die mogelijk zijn in de loop van osteoartritis Voordat hij echter de diagnose rhizartrose stelt, moet hij andere ziekten kunnen uitsluiten, zoals infecties, jicht of andere reumatische aandoeningen. Patiënten reageren meestal op een conservatieve behandeling. Rhizartrose is echter een klassieke slijtageziekte, dus de symptomen kunnen na jaren verergeren. In de laatste fase is er meestal sprake van een verstijving van het gewricht, waardoor de duim nauwelijks kan worden bewogen.
Complicaties
Als rhizartrose bestaat, leidt dit aanvankelijk tot toenemende instabiliteit van het duimgewricht, gepaard gaande met pijn en verlies van sterkte in de hand. Dit verhoogt het risico op ongevallen en valpartijen. Over het algemeen nemen ook de fysieke prestaties af en kunnen de getroffenen niet langer taken op het werk en in het dagelijks leven uitvoeren zoals voorheen. Af en toe treedt een slechte houding op als gevolg van osteoartritis, wat op de lange termijn leidt tot gewrichtsslijtage en blijvende misvormingen. In zeldzame gevallen zijn er na een operatie voor rhizartrose ernstige bewegingsstoornissen van de hele hand, vaak vergezeld van zwelling, pijn en ontkalking van de hand botten Bovendien bloeden, wond genezen aandoeningen, en ontsteking in het gebied van de operatie kan voorkomen. Diepe infecties komen zelden voor, maar kunnen een vervolgoperatie vereisen en permanente disfunctie veroorzaken. Als een belangrijke huidzenuw gewond raakt, ontwikkelt zich vaak gevoelloosheid en kan deze maanden aanhouden. In ernstige gevallen is er een permanent verlies van huid gevoel. Afgezien van deze complicaties, worden de voorgeschreven drugs kan ook ongemak en late effecten veroorzaken. Mogelijke effecten zijn onder meer nier en lever schade en chronische gastro-intestinale stoornissen.
Wanneer moet je naar een dokter?
Een handverlies sterkte, toenemende problemen met draaiende bewegingen en steken pijn in het duimgewricht zijn symptomen die kunnen wijzen op rhizartrose. Medisch advies is nodig als de symptomen geleidelijk ernstiger worden en niet kunnen worden verlicht door rust en koeling. Uiterlijk wanneer palpabele osteofyten in de duim worden opgemerkt of instabiliteit van het duimgewricht optreedt, moet dit door een arts worden opgehelderd. Patiënten die al aan artrose lijden, dienen de verantwoordelijke arts te informeren. Risicogroepen omvatten ook mensen die hun handen buitensporig blootstellen spanning, zoals klimmers en bodybuilders. Rhizartrose wordt behandeld door een specialist in artritische aandoeningen. Andere aanspreekpunten zijn de orthopeed of de huisarts. De behandeling wordt zowel door verschillende specialisten als door fysiotherapeuten verleend. Als de pijn aanhoudt, kan een alternatieve arts een geschikt natuurlijk middel voorschrijven. Als de symptomen ondanks alles aanhouden maatregelenmoet de arts worden ingelicht. Het is mogelijk dat verdere behandeling in een gespecialiseerde kliniek nodig is om de ziekte te genezen voorwaarde, althans symptomatisch.
Behandeling en therapie
In eerste instantie kiezen medische professionals voor conservatieve behandeling. Dit betekent dat de patiënt overbelasting moet vermijden; dit betekent dat hij het rustig aan moet doen met zijn duim. Vervolgens wordt een duimbandage aangebracht. Conservatief basic therapie omvat ook ijstoepassingen en het gebruik van verschillende ontstekingsremmende middelen drugs (diclofenac of ibuprofen). Soms elektrotherapie kan ook leiden tot een verbetering van de symptomen. Als er geen verbetering is, verdere therapieën - zoals intra-articulair injecties met hyaluron, acupunctuur of gemengde corticoïde injecties - kan verlichting bieden bij de symptomen. Als conservatieve behandelingen echter mislukken, zal elke medische professional een operatie aanbevelen. Alvorens tot een operatie te besluiten, moet de medische professional verschillende opties met de patiënt bespreken. Enerzijds is er de fusie-operatie (artrodese). Het voordeel van de operatie is dat het gewricht zwaarder belast kan worden, maar het nadeel mag in geen geval genegeerd worden - de duim kan na de operatie maar beperkt worden bewogen. Verder mogen er geen tekenen van slijtage zijn op de aangrenzende gewrichten, omdat deze kunnen worden verergerd - door de operatie. Om deze reden wordt artrodese uitsluitend aanbevolen voor jonge patiënten. Een andere optie is de endoprothese van siliconen, plastic of metaal. Dit zijn modellen die ook worden gebruikt bij knie- of heupoperaties. Door een gebrek aan positieve langetermijnresultaten heeft deze chirurgische methode echter nog geen 100 procent acceptatie kunnen krijgen. Resectie-artroplastiek daarentegen is een standaardprocedure. De arts maakt een incisie van ongeveer vier centimeter lang zodat hij de handwortel kan verwijderen botten die zijn veranderd als gevolg van de ziekte. Hij creëert dan meer ruimte zodat het bot niet meer tegen het bot kan schuren. Om de stabiliteit te verbeteren, wordt een tendoplastiek uitgevoerd. Dit is een soort "bioprothese" die tot op heden uitstekende resultaten heeft opgeleverd. Patiënten moeten zich er echter van bewust zijn dat ze - vanaf het moment van de operatie - minder duim zullen hebben sterkte, hoewel deze omstandigheid - in veel gevallen - geen echt probleem is. Een resectie-artroplastiek wordt meestal poliklinisch uitgevoerd. Na de operatie, a gips spalk wordt aangebracht (gedurende ongeveer twee weken); daarna moet de patiënt een duimbrace dragen (gedurende vier weken). De overige vingers kunnen echter zonder problemen worden bewogen, ook na de ingreep.
het voorkomen
Rhizartrose is slechts in beperkte mate te voorkomen. Onderzoekers hebben geconcludeerd dat zure en suikerhoudende voedingsmiddelen, nicotine, alcohol, vlees, witte bloem en keukenzout kunnen rhizartrose bevorderen. Om deze reden is het aan te raden voor mensen die te veel zuur of suikerhoudend voedsel consumeren om hun voedsel te veranderen dieet Als de medische professie al rhizartrose heeft vastgesteld, is het goed dieet kan verlichting bieden bij symptomen; bovendien wordt het beloop van de ziekte positief bevorderd.
Nazorg
Nazorg is noodzakelijk wanneer rhizartrose operatief wordt behandeld. In de meeste gevallen draagt de patiënt een duimspalk gedurende een periode van ongeveer zes weken. Als er daarentegen een prothese wordt ingebracht, wordt de spalk ongeveer drie tot vier weken gedragen. Als de operatiewond goed geneest, kan de huid hechtingen op de duim zadelgewricht kan na 10 tot 14 dagen weer worden verwijderd. U hoeft zich geen zorgen te maken over grote pijn, meestal voelt de patiënt alleen het aanspannen van de draad wanneer deze met het pincet wordt opgetild. Als alternatief voor een duimspalk, a gips cast kan ook worden toegepast. Hoewel dit geen must is, heeft het een positief effect op de genezing van de wond. De pijn wordt ook binnen de perken gehouden door de duim te immobiliseren. In de regel wordt het verband in de week na de operatie twee tot drie keer verwisseld. Als de wond optimaal geneest, zijn één of twee verbandwissels voldoende. Als zwelling en pijn optreden na de chirurgische ingreep, kunnen ook pijnstillers worden gebruikt. Sommige patiënten hebben na de operatie last van sensorische stoornissen aan de extensorzijde van de duim, zoals tintelingen of gevoelloosheid. Als het litteken echter rijpt, verdwijnen deze sensatieverminderingen na een paar weken of maanden vanzelf.
Hier is wat u zelf kunt doen
Patiënten met rhizartrose kunnen voorkomen dat de ziekte voortschrijdt door consequent spalken te dragen en het aangetaste deel van het lichaam regelmatig af te koelen. Grote ladingen op de hand moeten worden vermeden. Na extreme belasting, handgymnastiek en gerichte opwarming van de pols helpen. Dit zou gepaard moeten gaan met een wijziging in dieet Vermijden hyperaciditeit, voedingsmiddelen zoals koffie, alcohol, keukenzout en gekruid voedsel moeten worden vermeden. Voldoende vochtinname is ook belangrijk. Voedingssupplementen Met collageen hydrosylaat, omega-3 vetzuren en glucosamine steun het kraakbeen weefsel en de gewrichtsvloeistof. Rhizartrose moet door een arts worden onderzocht, omdat er een ernstige onderliggende oorzaak kan zijn. In ernstige gevallen is chirurgische ingreep noodzakelijk, waarna de patiënt het rustig aan moet doen. Aanhoudende klachten duiden op een ernstige onderliggende oorzaak voorwaarde dat moet eerst worden gediagnosticeerd en behandeld. Rhizartrose kan ook preventief worden behandeld door specifiek te vermijden spanning aan de hand en vooral de pols Dit kan bijvoorbeeld worden bereikt door middel van medische onderleggers of regelmatige massages. Als een uitgesproken artrose zich al heeft ontwikkeld als gevolg van de rhizartrose, moet een specialist worden geraadpleegd.
