Pseudoparalyse kenmerkt verlamming die niet het gevolg is van een verstoring van de zenuwgeleiding. Er zijn verschillende vormen van pseudoparalyse. Hun behandeling hangt af van de specifieke oorzaak.
Wat is pseudoparalyse?
Pseudoparalyse is een verzamelnaam voor verlamming die niet wordt veroorzaakt door veranderingen in de geleidbaarheid van zenuwcellen. Het is dus per definitie een schijnbare verlamming. Het voorvoegsel "pseudo" komt uit het Grieks en betekent misleiding. Dus hoewel pseudoparalyse geen echte verlamming is, verschijnt het met bedrieglijk vergelijkbare symptomen. Verlamming betekent per definitie volledige motorische verlamming zenuwen van individuele lichaamsdelen. Sinds overdracht van zenuwprikkels van de hersenen naar de overeenkomstige lichaamsdelen wordt onderbroken, individuele spieren of spiergroepen kunnen er niet meer worden gestimuleerd. Daarentegen wordt onvolledige verlamming van spieren parese genoemd. Pseudoparalyses omvatten aandoeningen die onder andere lijken op het optreden van progressieve verlamming of andere verlamming op basis van verstoringen in de overdracht van zenuwprikkels. Terwijl progressieve verlamming wordt veroorzaakt door zenuwschade in de context van syphilisworden vergelijkbare symptomen waargenomen in alcohol misbruik (alcoholische pseudoparalyse) of arteriosclerose Bovendien kan spierverlamming ook optreden na lange perioden van immobilisatie van de overeenkomstige spieren of in spieren littekens zonder aantasting van de zenuwgeleiding. Pseudoparalyses zijn ook bekend bij vaatziekten en hersenen tumoren. Verder is er ook Parrot-pseudoparalyse.
Oorzaken
Er zijn veel oorzaken van pseudoparalyse. Echter, zenuwschade is in alle gevallen uitgesloten. In dat geval zou het een echte verlamming zijn. Dus spierscheuren, spierzwakte, lange immobilisatie van overeenkomstige spieren, reumatische aandoeningen, maar ook ziekten van de hersenen, alcohol misbruik of arteriosclerose zijn mogelijke oorzaken. Bij spierziekten komen de signalen uit de hersenen via de motor bij de spier terecht zenuwen Ze kunnen echter niet in spieren worden omgezet contracties als gevolg van spierschade of zwakte. Een typisch voorbeeld hiervan is de rotator manchet scheur. Bij deze blessure, een of meer pezen van de vier schouderspieren zijn gescheurd. De arm hangt naar beneden omdat lateraal heffen niet meer mogelijk is. Verder de schouder pezen kan verkalkt zijn. De zogenoemde tendinitis calcarea van de schouder pezen veroorzaakt ook verlamming van de armen. De zogenaamde papegaaienpseudoparalyse zorgt er ook voor dat de arm slap naar beneden gaat hangen. Hier is de oorzaak een epifysaire loslating, die zich al ontwikkelt bij het ongeboren kind van een moeder die lijdt aan syphilis Acute pseudoparalyse kan ook optreden bij tendinitis calcarea in de heup gewricht. Tendinitis calcarea van de heup, vergelijkbaar met dat van de schouderpezen, kan infectieus, traumatisch of neoplastisch zijn. In dit geval zijn de spieren van de rotator manchet zijn aangetast. Bij hersenziekten, in alcohol misbruik of arterioscleroseworden vaak onvoldoende signalen door de motorische zenuwgeleiders gestuurd. Dit kan ook schijnbare verlamming veroorzaken, samen met andere symptomen. Sommige pseudoparalyses kunnen ook psychogeen zijn.
Symptomen, klachten en tekenen
Symptomen van pseudoparalyses zijn vergelijkbaar met die van echte verlamming en zijn afhankelijk van de specifieke oorzaak. Er treedt verlamming van specifieke spieren of spiergroepen op. Bijvoorbeeld, rotatorcuff-tranen, Parrot's pseudoparalyse en verkalkte schouderverlamming hebben allemaal betrekking op verlamming van de schouderspieren, resulterend in slappe neerhangende armen. De oorzaken van alle drie de voorwaarden zijn verschillend, maar hebben geen betrekking zenuwschade Hetzelfde geldt voor tendinitis calcarea in de heup gewricht, die wordt gekenmerkt door verlamming van de heupspieren en pijn in de heup. Zoals eerder vermeld, is de tegenhanger van progressieve verlamming pseudo-verlamming met bijna dezelfde symptomen. Progressieve verlamming wordt veroorzaakt door zenuwbeschadiging in de context van syphilis Het leidt tot volledige lichamelijke en geestelijke achteruitgang. Overheersende symptomen zijn progressief dementie of de ontwikkeling van psychose Bovendien kan verlamming optreden.
Diagnose en verloop van de ziekte
Verlamming en pseudoparalyses zijn symptomen van verschillende ziekten die diagnostische opheldering vereisen. De voorwaarde is altijd een alomvattend medische geschiedenis Daarna worden beeldvormende technieken en laboratoriumtesten gebruikt om de ziekte te specificeren.
Complicaties
De complicaties en het daaropvolgende verloop van pseudoparalyse zijn sterk afhankelijk van de onderliggende ziekte. Om deze reden is een algemene voorspelling van complicaties meestal niet mogelijk. De getroffenen lijden echter aan verlamming in verschillende delen van het lichaam als gevolg van de ziekte. Dit kan leiden op bewegingsbeperkingen en andere beperkingen in het dagelijkse leven van de patiënt. De meeste getroffenen zijn dan afhankelijk van de hulp van andere mensen in hun dagelijks leven. Het is niet ongewoon voor pijn of spanning in de heup. Dit pijn verspreidt zich vaak naar de rug, zodat de getroffen persoon daar ook pijn heeft. Als de pseudoparalyse niet wordt behandeld, worden de fysieke en motorische functies verminderd, zodat het ook gaat om een mentale vertraging In de meeste gevallen zijn de symptomen van dementie or psychose verschijnen. Pseudoparalyse heeft ook een zeer negatief effect op medemensen, waardoor sociaal ongemak en Depressie kan voorkomen. Pseudoparalyse wordt behandeld met behulp van medicatie en verschillende therapieën. Complicaties worden zelden duidelijk. Een genezing van pseudoparalyse kan echter niet worden gegarandeerd.
Wanneer moet je naar een dokter?
Bij pseudoparalyse dient in ieder geval een arts te worden geraadpleegd. Er is geen zelfgenezing bij deze ziekte en in de meeste gevallen verergeren de symptomen. De getroffen persoon moet daarom altijd een arts raadplegen als de symptomen van pseudoparalyse optreden. De arts moet worden geraadpleegd als er verlamming optreedt in verschillende spieren in het lichaam. De verlammingen kunnen sporadisch voorkomen en hoeven niet permanent te zijn. Sporadische verlamming die zonder een specifieke reden optreedt, duidt echter altijd op pseudoparalyse. Hoe eerder de arts in dit geval wordt geraadpleegd, hoe groter de kans op een positief verloop van de ziekte. In sommige gevallen kunnen psychische klachten of mentale achteruitgang ook wijzen op pseudoparalyse en moeten daarom door een arts worden onderzocht. Vrienden of familieleden kunnen ook de symptomen van de ziekte herkennen en de getroffen persoon aanmoedigen om een arts te bezoeken. De levensverwachting van de patiënt kan ook worden verminderd door pseudoparalyse.
Behandeling en therapie
Behandeling van pseudoparalyse hangt natuurlijk af van de specifieke oorzaak. Een scheur in de rotatorcuff wordt bijvoorbeeld aanvankelijk conservatief behandeld. Als de pijn erg ernstig is, is een operatie noodzakelijk, waarbij delen van de borstspier worden overgebracht naar de schouder. Conservatieve behandeling omvat de administratie van niet-steroïde anti-inflammatoire middelen drugs evenals pijnstillers. glucocorticoïden worden geïnjecteerd onder de acromion. Voorts fysiotherapie met spieropbouw, manuele therapieën en diverse fysiotherapieën worden uitgevoerd. Tendinosis calcarea van de schouder or heup gewricht wordt ook aanvankelijk conservatief behandeld totdat de calcificaties zijn opgelost. Als dit niet lukt, kunnen verschillende chirurgische therapieën zoals schokken Golf therapie, calcium aspiratie of artroscopie zijn beschikbaar. Voor alle andere pseudoparalyses moet de onderliggende ziekte worden behandeld. Hun prognose hangt af van het succes van de behandeling van de onderliggende ziekte.
het voorkomen
Een algemene aanbeveling voor het voorkomen van pseudoparalyse kan niet worden gegeven omdat de oorzaken van verlamming sterk uiteenlopen. Het is ook vaak alleen een symptoom van een onderliggende ziekte. Het risico van pseudoparalyse kan natuurlijk aanzienlijk worden verminderd door ziekten zoals te voorkomen suikerziekte of arteriosclerose. Daarom een gezonde levensstijl met een evenwichtige dieet, veel lichaamsbeweging en het vermijden van alcohol en roken wordt over het algemeen aanbevolen.
Follow-up
Nazorg is vereist als pseudoparalyse wordt veroorzaakt door een rotator manchet scheur in de schouder en daardoor wordt een operatie uitgevoerd. Nazorg is dan buitengewoon belangrijk. De vervolgbehandeling wordt al op de eerste dag na de operatie gestart, waarbij de patiënt effectief wordt behandeld pijntherapie die individueel op hem of haar is afgestemd. Het primaire doel is om pijnlijke symptomen te voorkomen. Bovendien worden speciale fysiotherapeutische oefeningen uitgevoerd, die ook individueel op de patiënt worden aangepast. Hiervoor stelt de arts eerst een therapie plan. Tijdens de fysiotherapeutische vervolgbehandeling is het enerzijds belangrijk om de hechtplaats in hoge mate te immobiliseren en anderzijds om spieratrofie te voorkomen. De eerste tien dagen na de operatie dient de patiënt zijn arm rustig aan te doen. Hij krijgt ook een ontvoering kussen in een hoek van 45 graden voor een periode van vier tot zes weken. Tegelijkertijd worden mobilisatieoefeningen gestart onder begeleiding van een fysiotherapeut. Door deze oefeningen is het mogelijk om het glijden van de pezen te verbeteren en een grotere weerstand tegen scheuren te bereiken. In de vervolgcursus volgen actieve oefeningen zoals zweefoefeningen of slingeroefeningen. Na ongeveer zes weken apparaatondersteuning fysiotherapie begint. In totaal duurt de revalidatiefase ongeveer drie tot zes maanden. Ongeveer 50 procent van alle positieve behandelsuccessen is te danken aan een consistente vervolgbehandeling.
Wat u zelf kunt doen
Zodra de arts de diagnose pseudoparalyse heeft gesteld, zal hij of zij al het nodige doen om de oorzaak van deze verlamming te achterhalen. Als het voorwaarde onderliggende pseudoparalyse is genezen, het aangetaste lichaamsdeel zal daarna meestal weer mobiel zijn, mits de patiënt de behandelinstructies van de arts opvolgt. Deze naleving van therapie - ook wel "compliantie" genoemd - is buitengewoon belangrijk, anders kan de genezing van pseudoparalyse niet worden gegarandeerd. Afhankelijk van de onderliggende ziekte kan een behandeling van meerdere jaren met verschillende therapeutische benaderingen, evenals medicatie en / of chirurgie nodig zijn. Voor veel patiënten is pseudoparalyse erg pijnlijk. Het leidt tot een vermindering van de kwaliteit van leven en betekent ook vaak dat de patiënt afhankelijk is van anderen, omdat hij bijvoorbeeld niet meer zichzelf kan kleden of zijn dagelijkse leven niet meer alleen kan regelen. Dit belast ook de familieleden van de patiënt en kan sociale problemen veroorzaken. Dit zorgt er op zijn beurt voor dat de patiënt van streek raakt en zelfs depressief. In dit geval begeleidend psychotherapie is aan te raden. Bovendien heeft de pseudoparalysepatiënt baat bij een gezonde levensstijl om de onderliggende ziekte beter te genezen en een nieuwe ziekte te voorkomen. Voldoende slapen en bewegen in de frisse lucht horen daarbij net zo goed als een evenwicht dieet met vers, gezond voedsel, veel fruit en groenten.
