Gescheurde achillespees

Elk jaar ongeveer 16,000 Achilles pezen scheur, vooral onder atletische stress.

Definitie

De achillespees (= tendo calcaneus (Achilles)) is de zogenaamd sterkste pees in het menselijk lichaam. Het bevindt zich op de calcaneusknol (= hielbeen) en combineert het einde pezen van de drie kuitspieren als de eindpees van de musculus triceps surae (kuitspier). In het geval van een achillespees breuk, die wordt veroorzaakt door degeneratieve schade, het is een volledige doorsnijding van de pees, meestal als gevolg van directe of indirecte kracht.

Ontwikkeling van een gescheurde achillespees

Naast de slijtagefactoren, die te wijten zijn aan de slechtere bloed toevoer aan het peesweefsel met toenemende leeftijd en de puur mechanische verklaringen voor het optreden van een achillespees traan, er zijn ook biologische aspecten die op dit punt kort zullen worden uitgelegd. Met betrekking tot deze biologische aspecten lopen vooral patiënten risico, die bijzonder vatbaar zijn voor het optreden van scheuren van de achillespees aan beide zijden. Een scheuring van de achillespees kan ook optreden bij een goede lichamelijke conditie voorwaarde.

Dit is met name het geval als de peesvezels tijdens de opwarmfase niet voldoende opgewarmd zijn, of als er door een lage PH-waarde zogenaamde melkzuurmoeheid optreedt. In beide gevallen wordt de achillespees mechanisch overbelast en wordt scheuren aangemoedigd. - bepaalde medicijnen gebruiken, zoals cortisone or cytostatica.

antibiotica uit de groep van gyraseremmers (fluorochinolonen) zoals ciprofloxacine (Ciprobay) of ofloxacine (Tarivid) zouden ook het risico verhogen. Ze worden gebruikt om te behandelen cystitis (ontsteking van de blaas), maar ook ziekten van de nasopharynx. - lijden aan suikerziekte (= suikerziekte).

• Lijdt aan chronische ziekten van de bindweefsel (reumatiek, jichtauto-immuunziekten). - lijdt aan algemeen circulatiestoornissen of chronisch bindweefsel ziekten. - lijdt aan bepaalde infectieziekten.

Oorzaken

Een ruptuur van de achillespees treedt meestal spontaan op, zonder dat de getroffen persoon dit eerder heeft gevoeld pijn of andere symptomen. In bijna 90% van de gevallen is het een breuk die optreedt wanneer de pees wordt blootgesteld aan zware sportbelasting. Daarom zijn de meeste van de getroffenen ook jonge mannen die actief zijn in de sport.

Desalniettemin waren er in de meeste gevallen vooraf lichte verwondingen (microfracturen) aan de pees, waardoor de veerkracht tijdens de daaropvolgende sportieve activiteit verminderde. Daarnaast kan de pees beschadigd raken door blessures, bijvoorbeeld door een snee in het hielgebied. Als deze blessure erg diep is, kan de pees volledig worden doorgesneden.

Sommige medicijnen hebben ook invloed op de sterkte van de pezen in het lichaam. Het gebruik van dergelijke medicijnen kan daarom leiden tot een verhoogde gevoeligheid voor alle soorten peesrupturen. Geneesmiddelen die peesruptuur kunnen bevorderen, zijn onder meer bepaalde antibiotica (gyraseremmers), corticosteroïden en immunosuppressiva.

Hoewel de achillespees bestand is tegen zeer sterke mechanische belasting, kan deze door ouderdom of ziekte aan slijtage onderhevig zijn. Daarnaast is de achillespees van atletisch inactieve mensen minder veerkrachtig omdat deze niet gewend is aan stress en daardoor sneller meegeeft als er plotseling spanning optreedt. De tekenen van slijtage leiden ook tot een verminderde rekbaarheid van de pees.

Bovendien, de bindweefsel vezels waarvan de pees is gemaakt, worden hierbij gedeeltelijk beschadigd, waardoor de structuur van de pees die ondersteuning biedt niet meer intact is. Al deze factoren kunnen bovendien een scheuring van de achillespees bevorderen. De achillespees als zodanig is mechanisch zeer veerkrachtig.

Er wordt uitgegaan van een maximaal draagvermogen van maximaal 400 KP. De oorzaak van een Achillespeesruptuur wordt meestal bevorderd door slijtageprocessen, die kunnen worden versterkt door een mogelijk slechte training voorwaarde. Met dergelijke oorzaken is het gehele spier- en peesapparaat aanzienlijk minder elastisch, waardoor de Achillespeesruptuur waarschijnlijker.

Als gevolg van maximale belasting (onverwacht hoge kracht), bijvoorbeeld bij het beginnen met sprinten, bij afspringen of opkomen na een sprong, bij skiën of voetballen, kan een Achillespeesruptuur kan voorkomen. In de regel gaat de achillespeesruptuur gepaard met een luide knal, waarvan het akoestische uiterlijk kan worden vergeleken met een zweepslag. Meestal is de achillespees dan volledig gescheurd.

De achillespees scheurt meestal op het smalste punt. U kunt dit punt zelf voelen: beginnend bij het bovenste deel van de hielbeen (achterkant) ga je ongeveer 5 cm omhoog. Na een scheur plantairflexie (= actieve buiging van de enkel gewricht, bijv. tip-teen flexie) van de voet is niet meer mogelijk vanwege de ontbrekende verbinding tussen de kuit en de achterkant van de hielbeen; de patiënt kan niet meer normaal lopen.