Polsbrace

De pols is zowel een van de belangrijkste als een van de meest complexe gewrichten in het menselijk lichaam. We gebruiken onze pols vrijwel permanent, bewust of onbewust, en zodat de verschillende bewegingsmogelijkheden in dit gewricht kunnen worden gegeven, is de constructie ervan bijzonder gecompliceerd.

Structuur van de pols

De meeste van onze gewrichten bestaan ​​uit twee botten, waarbij het uiteinde van het ene bot de kom vormt en het uiteinde van het andere bot het gewricht hoofd. Deze twee delen zijn met elkaar verbonden in een gezamenlijke capsule en zorgen voor de beweeglijkheid van het gewricht door bepaalde vormen van verplaatsing tegen elkaar. De pols omvat een groot aantal botten en, in de meest strikte zin, is niet eens echt een enkel gewricht, maar is het eigenlijk uit meerdere gewrichten.

De twee botten van de onderarm, ellepijp en straal, communiceren met elkaar en met de proximale rij carpale botten, die wordt gevormd door vier botten. Dit wordt ook wel de proximale pols genoemd. De distale pols bevindt zich tussen de twee rijen carpale botten.

Bovendien zijn er theoretisch zelfs andere gewrichten in de pols, tussen individuele andere botten, maar deze zijn zo beperkt in hun bewegingsbereik dat ze praktisch kunnen worden verwaarloosd. Daarnaast worden de verschillende verbindingen nog versterkt door pezen en ligamenten. Al deze gewrichten vormen samen echter een functionele eenheid die ons in staat stelt fijn afgestemde bewegingen in de pols uit te voeren, maar deze ook vrij vatbaar maakt voor blessures, ziekten of andere functionele beperkingen.

Soorten polsbandages

Voor deze verschillende indicaties zijn er natuurlijk een groot aantal verschillende soorten polsbandages. De meeste zijn verkrijgbaar op internet en in de gebruikelijke winkels voor medische artikelen of sportafdelingen van grotere winkels en kunnen meestal door de patiënt zelf worden aangebracht. Als er echter onduidelijkheid bestaat over het gebruik van het polsbandage, dient uit voorzorg een arts of fysiotherapeut te worden geraadpleegd.

Ze kunnen door middel van een klittenbandsluiting in dichtheid worden gevarieerd en kunnen zo eenvoudig worden aangepast aan individuele behoeften. Om een ​​ideale ondersteuning te garanderen, zijn veel van de polssteunen versterkt met extra spalken. Vooral die polsbandages die gebruikt worden tijdens het sporten zijn rekbaar en ademend.

Door vocht af te voeren zorgen ze voor een optimale temperatuur evenwicht, die bedoeld is om overmatig zweten onder het polsverband te voorkomen. Sommige verbanden activeren bovendien de pols door specifiek samen te drukken zenuwen en schepen. Afhankelijk van het type polsbandage kan het op één of beide armen worden gedragen.

Sommige modellen hebben een duimlus om deze in de stabilisatie op te nemen. Sommige polsbandages hebben naast de klittenband een ritssluiting voor versteviging. Verder worden er verschillende materialen gebruikt voor de polsbandages, afhankelijk van het toepassingsgebied en het merk.

Welke van de vele typen het meest geschikt is voor een bepaald geval, verschilt van persoon tot persoon en hangt af van zowel de reden voor het dragen van het verband als van persoonlijke voorkeuren. Verkopers en / of artsen zijn echter meestal goed geplaatst om de patiënt te helpen bij zijn of haar keuze. In tegenstelling tot eenvoudige polsbandages, die de pols alleen als een manchet omsluiten en soms een duimlus hebben voor een betere grip en effect, biedt een polsband met duimopname ook een veel uitgebreidere ondersteuning van de duim.

Deze polsbrace bedekt ook de metacarpofalangeale botten en de duim zadelgewricht en wordt daarom gekenmerkt door een hoge mate van stabiliteit in deze gewrichten, zodat ze kunnen worden gespaard als de mobiliteit beperkt is en herstellen van mogelijke irritaties, zoals tendosynovitis of gewrichtsontsteking. artrose. De opname van de duim verdeelt de belastingen die alleen op individuele gewrichten inwerken over de volledige structuren die door de ondersteuning worden omsloten en ontlast deze zo effectief. Dit vermindert ook de bijbehorende pijn, wat een bijkomend positief effect kan hebben op de voorwaarde Een polsbandage met insluiting van de duim kan zowel puur therapeutisch als preventief of na een operatie als een soort revalidatiemaatregel worden gebruikt om de gebruikelijke bewegingen rustig aan te kunnen houden.

Daarom kan een dergelijk verband op veel manieren worden gebruikt. Polsbandages zijn verkrijgbaar in verschillende materialen, waaronder leer. Een verband van natuurlijk materiaal is in het begin meestal erg stijf en kan ongemakkelijk zijn.

Maar het voordeel van een bandage van leer is ook dat het materiaal zich individueel aanpast aan de pols door regelmatig dragen en dus ook door de lichaamswarmte, en dus zeer goed zit en een hoog draagcomfort biedt. Dit is erg belangrijk voor de drager van het verband, omdat het lang gedragen moet worden en dan zo comfortabel mogelijk moet zijn en slechts in zeer geringe mate als storend ervaren moet worden. Bovendien is een polsband van leer gemakkelijk te dragen en wordt goed verdragen door de huid, zelfs als de huid eronder zweet.

Tegelijkertijd biedt het de pols stabiliteit en ondersteuning, waardoor ongewenste bewegingen kunnen worden onderdrukt en de relevante structuren bij het gewricht worden ontlast. Het kan zowel in het dagelijks leven als tijdens het sporten worden gedragen omdat het leer zeer robuust is. Leren polsbandages zijn ook verkrijgbaar in verschillende uitvoeringen, bijvoorbeeld met of zonder duimlus, en kunnen daardoor gebruikt worden bij diverse polsklachten.

Om de pols te beschermen tegen blessures en overbelasting, kan het handig zijn om bij bepaalde activiteiten een polsbandage te dragen. Bij sommige routinematige bewegingen in het dagelijks leven of op het werk is er een verhoogd risico op polsbeschadiging. Ook hier kan het gebruik van een polsbandage handig zijn.

Deze omvatten bijvoorbeeld langdurig werken aan computers, trillingsbelasting op de pols of, in het algemeen, bijna alle bewegingen die gedurende een lange tijd worden herhaald en uniform van vorm zijn. Polsbandages spelen een bijzonder belangrijke rol bij preventie, vooral op het gebied van sport. Verschillende sporten kunnen de pols zwaar belasten, waaronder handbal, volleybal en nog veel meer.

Een polsbandage schermt de pols een beetje af tegen uitwendig geweld en stabiliseert deze zodat het minder waarschijnlijk is dat onfysiologische bewegingen en in het ergste geval overstrekking of breuken kunnen optreden. Een ander toepassingsgebied voor polsbandages zijn ziekten uit de reumatische vormcirkel. Deze omvatten artrose, die in principe in elk gewricht van het lichaam voorkomt, maar zich het meest manifesteert in het handgebied ter hoogte van het zadelgewricht van de duim.

Het wordt gekenmerkt door chronische gewrichtsslijtage (degeneratie) en leidt tot pijn en verlies van beweging. Aan de andere kant, reumatoïde artritis, een ontstekingsziekte van de gewrichten, die ook wordt geassocieerd met soms ernstig pijn, is ook inbegrepen. In beide gevallen wordt het polsverband gebruikt om het gewricht te immobiliseren en in een beschermende positie te brengen die bedoeld is om pijn te verlichten.

Het wordt daarom ook gebruikt bij pijnklachten het scafoïd. Andere veel voorkomende ziekten in het polsgebied zijn. Voor al deze ziekten kan een verband nuttig zijn, aangezien pijn vooral tijdens het bewegen ontstaat of op zijn minst intenser wordt. Bovendien overbelast zenuwen or pezen worden niet zo veel bewogen, wat het genezingsproces versnelt.

Het derde belangrijke gebied waar polsbandages worden gebruikt, is na verwondingen of breuken. Bij het verwijderen van het stevige gips is het aan te raden om in ieder geval tijdelijk een polsbandage te dragen. Dit beschermt het gewricht, dat eerst weer moet wennen aan normale bewegingen, en ondersteunt de botten bij het regelmatig samengroeien.

• Carpaaltunnelsyndroom, dat wordt veroorzaakt doordat de medianuszenuw van de arm om de een of andere reden is beschadigd, meestal door een of andere vorm van overmatige druk, en dat daarom tekenen kan vertonen van verlies van mobiliteit (motorische functie) en / of gevoel (gevoeligheid),
• Een tendosynovitis, die het gevolg kan zijn van overbelasting van de pezen en
• Het Guyon-Logen-syndroom, waarbij de ellepijpzenuw (nervus ulnaris) is beschadigd.