Het is in suiker-vrij kauwgom, caloriearme yoghurt en tal van andere dieet producten. Aspartaam is een chemische zoetstof die een lagesuiker diëten, maar de bijwerkingen zijn controversieel. Terwijl critici beschuldigen Aspartaam van kankerverwekkende ingrediënten, geven experts alles duidelijk - ondanks bijwerkingen waarmee rekening moet worden gehouden.
Aspartaam: ontdekking en goedkeuring
Terug in 1965, Aspartaam werd per ongeluk ontdekt door chemicus James L. Schlatter. Bij het zoeken naar een middel tegen maagzweren kwam hij de zoetstof tegen. Het wordt geproduceerd door een chemisch proces en bestaat uit eiwitbouwstenen. Dientengevolge, aspartaam, zoals suiker, bevat vier calorieën per gram. De zoetkracht van aspartaam is echter ongeveer 200 keer die van conventionele suiker, daarom zijn veel kleinere doses van de zoetstof voldoende om een levensmiddel zoeter te maken. Wetenschappers waren het lange tijd oneens over de verdraagbaarheid van aspartaam, en daarom werd het pas in 1983 na een lange reeks tests in de VS goedgekeurd voor gebruik in koolzuurhoudende dranken. Goedkeuring voor andere dranken, gebak en zoetwaren volgde tien jaar later. Sinds 1996 zijn er geen beperkingen op het gebruik van aspartaam in de VS. In Duitsland werd de zoetstof in 1990 goedgekeurd. Sindsdien zijn er keer op keer studies gepubliceerd die aspartaam een gif noemen en bijwerkingen toeschrijven aan aspartaam waarvan wordt gezegd dat ze kankerverwekkend en schadelijk zijn.
Aspartaam: bijwerkingen en onderzoeken
Recentelijk veroorzaakte een studie van de European Ramazzini Foundation in Bologna in 2005 furore. Daarin hadden wetenschappers ratten lage doses aspartaam gevoerd in een langetermijnstudie en ze geobserveerd tot aan hun natuurlijke dood. De onderzoekers ontdekten dat de dieren die aspartaam hadden gegeten, meer kans hadden zich te ontwikkelen lymfoom en leukemie dan degenen die geen aspartaam hadden gekregen. Deze studie was echter in tegenspraak met tal van andere studies die al het verband tussen aspartaam en kanker De Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA), die verantwoordelijk is voor het verstrekken van wetenschappelijk advies over voedselrisicokwesties in de EU, vond ook geen reden tot bezorgdheid na een onderzoek door een onafhankelijk panel. Aspartaam werd in 2002 voor het laatst wetenschappelijk in detail geëvalueerd door het Wetenschappelijk Comité voor de Voeding (SCF), dat concludeerde dat aspartaam veilig is voor menselijke consumptie.
Kritiek op aspartaam
Critici waarschuwen voor de drie componenten waarin aspartaam na inname in de darm wordt afgebroken: de twee aminozuren asparaginezuur en fenylalanine, en de alcohol methanol. Echter, de aminozuren worden ook in veel andere voedingsmiddelen aangetroffen, in sommige gevallen in grotere doses. Bijvoorbeeld een glas vetarm melk bevat zes keer meer fenylalanine en 13 keer meer asparaginezuur dan een glas dieet cola gezoet met aspartaam. Het gif methanol komt ook voor in tal van voedingsmiddelen zoals groentesappen en fruit. Alleen in hoge doses kunnen de componenten van aspartaam en hun bijwerkingen schadelijk zijn voor de mens. Dit zou echter een overschrijding van de aanvaardbare dagelijkse hoeveelheid vereisen dosis van 40 milligram per kilogram lichaamsgewicht, wat overeenkomt met ongeveer tien blikjes licht cola.
Aspartaam: moet met de nodige voorzichtigheid worden ingenomen
Zelfs als experts de all-clear geven, de zoetstof - zoals de natuurlijke suikervervanger wordt genoemd stevia - moet toch met de nodige voorzichtigheid worden ingenomen. Vooral voor mensen die leven met de aangeboren afwijking van de stofwisselingsziekte fenylketonurie, aspartaam is vergif. Omdat de zoetstof eiwitten bevat, kunnen de getroffenen net zo veel schade oplopen als wanneer ze consumeren melk or eieren Slechts één op de 10,000 mensen heeft echter last van deze aangeboren stofwisselingsziekte. Maar zelfs gezonde mensen zouden aspartaam niet gedachteloos moeten consumeren. Dit is tenslotte, net als de zoetstof acesulfaam, een puur chemisch product dat niets te maken heeft met een natuurlijk dieet Bovendien draagt het gebruik van zoetstof in het algemeen niet per se bij aan een caloriearm dieet. In feite leidt kunstmatige zoetstof tot ongebreidelde hongerige honger en eetbuien ongeveer 90 minuten na consumptie. De zoetstof wordt door het lichaam aangezien voor suiker, wat leidt tot een verlaging van de glucose niveau. Dit veroorzaakt de brandend verlangen naar meer voedsel na een korte tijd. Dit principe wordt ook af en toe gebruikt bij het vetmesten van dieren. Als u aan de veilige kant wilt zijn, moet u aspartaam vermijden en altijd de lijst met ingrediënten raadplegen bij het kopen van voedsel. Daar wordt de zoetstof aangeduid als "aspartaam" of met het EU-uniforme E-nummer E-951.
