Producten
Pipamperone is in de handel verkrijgbaar in tabletvorm (dipiperon). Het is sinds 1964 in veel landen goedgekeurd.
Structuur en eigenschappen
Pipamperon (C21H30FN3O2, Mr = 375.5 g/mol) is in geneesmiddelen aanwezig als pipamperondihydrochloride. Het is structureel nauw verwant aan haloperidol, dat ook tot de butyrfenonen behoort. Butyrphenonen zijn, net als tal van andere actieve ingrediënten, ontstaan in het laboratorium van Dr. Paul Janssen, oprichter van Janssen Pharmaceutica.
Effecten
Pipamperon (ATC N05AD05) heeft antidopaminerge, antipsychoticum, kalmerend, anti-exciterende en slaapbevorderende eigenschappen en is nauwelijks anticholinergisch. Opgemerkt moet worden dat de uitgevoerde onderzoeken ouder zijn en geen moderne centrale onderzoeken hebben.
Indicaties
In veel landen is pipamperon goedgekeurd voor de behandeling van chronische psychose. In andere landen is het goedgekeurd voor de behandeling van: slaapstoornissen bij ouderen en voor psychomotorische agitatie.
Dosering
Volgens het medicijnetiket. De dosering is geleidelijk en wordt op individuele basis aangepast. De inname is onafhankelijk van maaltijden.
Contra-indicaties
- overgevoeligheid
- CZS-depressie
- Voorwaarden met betrekking tot centrale zenuwstelsel Depressie, bijv. coma of intoxicatie
- Gebruik bij patiënten met de ziekte van Parkinson is niet geïndiceerd vanwege de antidopaminerge eigenschappen.
Volledige en uitgebreide voorzorgsmaatregelen zijn te vinden op het etiket van het medicijn.
Interacties
Metabolismegegevens zijn onvolledig. Van pipamperon is bekend dat het wordt gemetaboliseerd door oxidatieve N-dealkylering, piperidine-oxidatie en ketonreductie, wat duidt op metabolisme via CYP's. Zeer zelden is tijdens de behandeling een verlenging van het QT-interval gemeld. Daarom moet de combinatie met andere middelen die het QT-interval verlengen, worden vermeden. Drugs dat induceren hypokalemiaBijvoorbeeld diuretica, kan de ontwikkeling van QT-verlenging bevorderen. Centraal depressief drugsBijvoorbeeld sedativa, slaappillen, antidepressiva, neuroleptica, opioïdenof alcohol kan toenemen verdoving. Antihypertensivum drugs kan verhogen verlaging van bloed druk. Pipamperone kan de effecten van dopamine-agonisten zoals levodopa, bromocriptineen lisuride. Enzyminductoren kunnen de effecten verminderen en pipamperon mag niet worden gecombineerd met middelen die de hersenende aanvalsdrempel.
Bijwerkingen
Een veel voorkomende bijwerking is: misselijkheid, wat ook kan leiden tot braken en verlies van eetlust. Af en toe treden centrale stoornissen op, zoals: 피로, slaperigheid (soms wenselijk), duizeligheid, Depressie en hoofdpijn. Afhankelijk van dosis, extrapiramidale symptomen zoals door medicijnen geïnduceerd parkinsonisme en een drang om motorische bewegingen te laten optreden. Lage bloeddruk met een snelle pols en urineretentie zijn andere incidentele bijwerkingen. Mogelijke ernstige bijwerkingen, die zelden tot zeer zelden voorkomen, zijn onder meer maligne neurolepticasyndroom, aritmieën (torsade de pointes), ernstige huid en overgevoeligheidsreacties, en lever disfunctie. De volledige lijst van bijwerkingen vindt u in de bijsluiter voor geneesmiddelen.
