Pediatrisch acuut neuropsychiatrisch syndroom
wordt gedefinieerd als een neuropsychiatrisch syndroom. Het is samengesteld uit tal van verschillende symptomen.
Wat is pediatrisch acuut neuropsychiatrisch syndroom?
Pediatrisch acuut neuropsychiatrisch syndroom is ook afgekort als PANS. Het verwijst naar een neuropsychiatrische aandoening die plotseling begint. Het verschijnt voor het eerst in jeugd of adolescentie. Het wordt gekenmerkt door dwangmatige gedragsstoornissen en denkstoornissen. Hetzelfde, tics evenals lichamelijk-neurologische afwijkingen behoren tot de kenmerken van het syndroom. Pediatrisch acuut neuropsychiatrisch syndroom werd ontdekt tijdens PANDAS-onderzoek, dat zich richtte op het neuropsychiatrische syndroom "Pediatrische auto-immuun neuropsychiatrische aandoeningen geassocieerd met streptokokkeninfecties" (PANDAS). Het onderzoek vond plaats bij het Amerikaanse NIMH Institute in Bethesda, Maryland. NIMH staat voor "National Institute for Mental Heath" en wordt beschouwd als 's werelds grootste instituut voor onderzoek naar geestesziekte Het vertegenwoordigt een subagentschap van het Amerikaanse ministerie van Gezondheid en Human Services. Onderzoek naar PANS is nog gaande en richt zich op de ontwikkeling, behandeling en prognose van het syndroom.
Oorzaken
Tot op heden was het niet mogelijk om de exacte pathofysiologische oorzaken van pediatrisch acuut neuropsychiatrisch syndroom op te helderen. In sommige gevallen wordt vermoed dat PANS het gevolg is van infecties met virussen or bacteriën Vermoedelijke bacteriën omvatten mycoplasma, streptococcus en borrelia. Er wordt echter ook vermoed dat genetische veranderingen of stofwisselingsstoornissen verantwoordelijk zijn voor PANS. Er zijn bijvoorbeeld veranderingen in metabolieten zoals kynorenine en inflammatoire markers zoals TNF-a en neopterine beschreven. Sommige wetenschappers gaan ervan uit dat het zeker is hersenen structuren worden beïnvloed door immunologische processen. Dit geldt vooral voor de basale ganglia regio. Onderzoekers beschouwen de neurologische ziekte chorea minor als een prototypisch pathogeen mechanisme. Bij pediatrisch acuut neuropsychiatrisch syndroom zijn echter psychiatrische symptomen dominant. Het syndroom is verantwoordelijk voor denkstoornissen, obsessief-compulsieve symptomen, motorische stoornissen en gedragsveranderingen. Bovendien kan PANS ook de trigger zijn van tic- en obsessief-compulsieve stoornissen bij volwassenen.
Symptomen, klachten en tekenen
Het pediatrische acuut optredende neuropsychiatrische syndroom treedt meestal abrupt op bij kinderen en adolescenten. In dit geval komen de symptomen overeen met basale ganglia disfunctie. Daarnaast kunnen er veel verschillende klachten zijn. Deze omvatten agressie, opstandig gedrag, prikkelbaarheid, angst, Depressieachteruitgang van de gedragsontwikkeling en verslechtering van de school- of werkprestaties. Bovendien kunnen er slaapproblemen optreden waarbij de REM-slaap of het dag-nachtritme wordt verstoord. Verder worden motorische of sensorische afwijkingen opgemerkt, waaronder bijvoorbeeld verslechtering van het handschrift. Soms somatische klachten zoals bedplassen (enuresis) en een veranderde frequentie van urineren worden waargenomen. Neurologisch-psychiatrische afwijkingen zoals geheugen stoornissen, cognitieve gebreken of verlatingsangst zijn ook mogelijk. Het is niet ongebruikelijk dat patiënten hier last van hebben tics of obsessieve gedachten en weigeren om voedsel te eten.
Diagnose en verloop van de ziekte
Als een pediatrisch acuut neuropsychiatrisch syndroom wordt vermoed, is een medisch onderzoek noodzakelijk. De arts stelt de diagnose door te kijken naar de symptomen die optreden bij PANS. Tics, denkstoornissen, dwangmatig gedrag en weigering om te eten worden als kenmerkend beschouwd. Bovendien moet de aandoening optreden bij een kind of adolescent. Een ander criterium is een recente infectie. Bovendien lopen de symptomen in afleveringen. Om het vermoeden van PANS te bevestigen, moeten ten minste twee van de belangrijkste symptomen bij de patiënt optreden. Een ander diagnostisch criterium is dat de symptomen niet verklaard kunnen worden door andere ziekten zoals Tourette syndroom, chorea minor of lupus erythematosusBij volwassen personen bestaat een structureel analoog syndroom dat PIBS (Post-inflammatory Hersenen Syndroom). In wezen lijken de diagnostische criteria van PANS en PANDAS erg op elkaar. Het pediatrisch acuut neuropsychiatrisch syndroom komt echter niet noodzakelijkerwijs voort uit een streptokokkeninfectie. PANS bereikt zijn manifestatie meestal bij kinderen en adolescenten. De ziekte kan aanhouden tot in de volwassenheid. Hoewel sommige gevallen een acuut beloop hebben, moet bij de meeste patiënten chroniciteit worden verwacht. In verschillende mate van ernst houdt PANS vervolgens het hele leven aan.
Complicaties
Bij deze aandoening hebben patiënten last van een aantal verschillende klachten. Patiënten lijken in de regel agressief en permanent prikkelbaar. Omdat de ziekte al voorkomt bij kinderen en adolescenten, kunnen daarbij ernstige sociale ongemakken en problemen met de ontwikkeling van het kind optreden. Depressie en andere psychologische stoornissen komen ook vaak voor. De patiënten zelf lijden aan verwarring en vaak angst. Beroeps- of schoolprestaties kunnen ook aan deze ziekte lijden. Bovendien blijven patiënten vaak lijden aan ernstige psychische symptomen, zelfs op volwassen leeftijd. Vanwege de slaapstoornissen wordt agressief gedrag meestal extra begunstigd. Bedplassen tijdens de adolescentie kan ook voorkomen. Bovendien leidt de ziekte tot geheugen stoornissen of eetstoornissen. Ook de ouders en de nabestaanden lijden vaak aan psychische klachten of ook aan depressies bij deze ziekte. De kwaliteit van leven wordt aanzienlijk verminderd. De behandeling van deze ziekte hangt af van de oorzaak. Hoewel er geen speciale complicaties optreden, kan een volledige genezing niet worden gegarandeerd.
Wanneer moet je naar een dokter?
Omdat pediatrisch acuut neuropsychiatrisch syndroom een aangeboren aandoening is die niet vanzelf overgaat, moet het altijd door een arts worden onderzocht en behandeld. Alleen medische behandeling kan de symptomen zodanig beperken dat de getroffen persoon dat kan leiden een gewoon leven. De arts moet worden geraadpleegd als het getroffen kind lijdt Depressieangst of prikkelbaarheid op jonge leeftijd. Het kan ook ernstige slaapproblemen veroorzaken, die een zeer negatief effect hebben op de schoolprestaties. Vaak zijn de kinderen agressief of hebben ze daar last van geheugen aandoeningen als gevolg van het pediatrisch acuut neuropsychiatrisch syndroom, waardoor de ontwikkeling van het kind zelf ook significant wordt vertraagd en belemmerd. Een arts moet ook worden geraadpleegd als de getroffen persoon lijdt aan tics of obsessieve gedachten. Pediatrisch acuut neuropsychiatrisch syndroom kan worden gediagnosticeerd en behandeld door een psycholoog. Hoe eerder de diagnose van de voorwaarde optreedt, hoe groter de kans op volledig herstel. Gewoonlijk wordt de levensverwachting van de patiënt niet negatief beïnvloed door het pediatrisch acuut neuropsychiatrisch syndroom.
Behandeling en therapie
Er is geen algemeen aanvaarde behandeling voor de oorzaken van het pediatrisch acuut neuropsychiatrisch syndroom. De reden hiervoor is dat zowel PANS als haar subgroepen PANDAS en PITANDS zich nog in de onderzoeksfase bevinden. Om deze reden is de behandeling van het syndroom beperkt tot symptomen. Antibioticum en immuungebaseerde behandelingsopties worden door het NIMH Institute genoemd als mogelijke therapeutische opties. Als bacteriën zijn de oorzaak van het pediatrisch acuut neuropsychiatrisch syndroom, antibiotica kan worden toegediend als een preventieve maatregel om verdere episodes tegen te gaan. Echter, antibiotica worden nog niet routinematig afgenomen omdat het betreffende onderzoek nog niet is afgerond. Daarom zijn alleen de studieresultaten van de PANDAS-subgroep beschikbaar. Om de voorwaarde om chronisch te worden, raden de meeste artsen aan om de behandeling van PANS zo vroeg mogelijk te starten. In Europa is pediatrisch acuut neuropsychiatrisch syndroom opgenomen in een richtlijn over Tourette syndroom en andere ticstoornissen sinds 2011. De Duitse Vereniging voor Kinder- en Jeugdpsychiatrie benadrukt ook de noodzaak van behandeling van PANS bij kinderen met recent begin van obsessief-compulsieve stoornis.
Vooruitzichten en prognose
Het snelle begin van pediatrisch acuut neuropsychiatrisch syndroom (PANS of PANDAS) treft kinderen. Het is een systemische neurologische aandoening die chronisch verloopt. Het kan bijvoorbeeld worden geactiveerd als gevolg van het overleven van een infectie met streptococcus Het syndroom kan ook optreden bij wisselende symptomen. Het is echter altijd een levenslange ziekte. Dit heeft invloed op de mogelijkheden voor genezing. Deze plotseling optredende ziekte gaat gepaard met talrijke neurologische en psychologische stoornissen. Tegenwoordig zijn er neuropsychiatrische en immunologische behandelmethoden voor pediatrisch acuut neuropsychiatrisch syndroom. antibiotica worden gebruikt om infecties in de kiem te smoren of preventief te behandelen. Onderzoekers zijn dit nog aan het onderzoeken voorwaarde, de veroorzakers ervan, en mogelijke behandelingsbenaderingen. Daarom kan de prognose voor pediatrisch acuut neuropsychiatrisch syndroom op dit moment niet voldoende worden beoordeeld. Het kan in de toekomst worden verbeterd. Het eerdere pediatrische acuut neuropsychiatrisch syndroom wordt gediagnosticeerd en de veroorzakers ervan worden geïdentificeerd, hoe beter de prognose. Bij sommige patiënten werkt de behandeling goed. Ze herstellen. Als de veroorzaker echter niet bekend is en de behandeling niet effectief is, is de prognose slechter. Mits verdere infecties kunnen worden onderdrukt of voorkomen, kan het chronische beloop van het pediatrisch acuut neuropsychiatrisch syndroom vaak worden vertraagd.
het voorkomen
Tot op heden zijn er geen aanbevolen preventieve maatregelen maatregelen tegen pediatrisch acuut neuropsychiatrisch syndroom. De exacte oorzaken van het syndroom zijn dus nog steeds onduidelijk.
Follow-up
In de meeste gevallen hebben degenen die getroffen zijn door het pediatrisch acuut neuropsychiatrisch syndroom slechts enkele of beperkte nazorg maatregelen beschikbaar voor hen. Toch moeten getroffen personen in een zeer vroeg stadium medische hulp inroepen voor deze aandoening om te voorkomen dat andere complicaties of medische aandoeningen zich ontwikkelen. Hoe eerder de diagnose wordt gesteld, hoe beter het verloop van de ziekte gewoonlijk is. Tijdens de acute behandeling en vaak lange tijd daarna zijn de getroffenen afhankelijk van het slikken van verschillende medicijnen om de symptomen van de ziekte blijvend en vooral correct te verlichten. De instructies van de arts moeten altijd worden opgevolgd en de getroffenen moeten ook eerst contact opnemen met een arts als ze vragen hebben of als ze ernstige bijwerkingen ervaren. Als het syndroom wordt behandeld met behulp van antibiotica, alcohol mag tijdens de behandeling niet worden ingenomen. Kinderen die lijden aan het pediatrisch acuut neuropsychiatrisch syndroom moeten bijzonder goed worden ondersteund en aangemoedigd door hun ouders. Hierbij is vooral intensieve begeleiding op school van belang, zodat complicaties op volwassen leeftijd niet ontstaan.
Wat u zelf kunt doen
Naast medicinaal maatregelen voor de vele symptomen is het ook mogelijk om op eigen kracht bij te dragen aan een verbetering van de kwaliteit van leven. In de eerste plaats is hier het vermijden van elke fysieke inspanning, aangezien het lichaam sterk verzwakt is door de ernstige immuunreactie. Daarnaast is het belangrijk om eventuele andere symptomen met de arts te bespreken, zodat de therapie bij twijfel in een vroeg stadium bij te sturen en te intensiveren. Met name het uiterlijk van koorts or rillingen zijn duidelijke tekenen van achteruitgang en vereisen onmiddellijke behandeling. Om het lichaam te ondersteunen in zijn zelfgenezingsproces, is het ook raadzaam om in eerste instantie de dieet op een licht dieet en om voldoende vocht binnen te krijgen. Ouders moeten bijzondere aandacht besteden aan het verhogen van de hoeveelheid vocht die door zieke kinderen wordt geconsumeerd, aangezien zij de neiging hebben sneller uit te drogen dan volwassenen. In de acute fase van de ziekte moet met name contact met kinderen of immuungecompromitteerde personen zo mogelijk worden vermeden vanwege het hoge infectierisico. Maar zelfs personen die niet tot een risicogroep behoren, kunnen gemakkelijk besmet raken en moeten voor passende hygiëne zorgen. Als symptomen zoals gedragsproblemen blijven bestaan nadat de ziekte is verdwenen, kunnen ze met succes worden behandeld door gedragstherapie Hier worden de eigen gedragspatronen geanalyseerd, mogelijke problemen aan het licht gebracht en een omslag in het denken bevorderd.
