Pavor Nocturnus: oorzaken, symptomen en behandeling

Pavor nocturnus is de medische term voor een slaapstoornis​ Het is vooral duidelijk bij kinderen en staat ook bekend als nachtelijke paniekaanvallen.

Wat is Pavor nocturnus?

De term Pavor nocturnus komt uit het Latijn en vertaalt zich naar 'nachtelijke paniekaanvallen'. De slaapstoornis staat ook bekend als nachtelijke paniekaanvallen of nachtelijke paniekaanvallen. Pavor nocturnus behoort tot de parasomnieën (afwijkingen tijdens de slaap) en komt vooral voor bij jonge kinderen of schoolkinderen. In sommige gevallen hebben volwassenen echter ook hun hele leven last van dit slaapprobleem. Het is niet ongebruikelijk dat nachtelijke paniekaanvallen worden geassocieerd slaapwandelen of praten in de slaap, maar in principe worden ze als onschadelijk beschouwd. Tussen een en zes procent van alle kinderen lijdt aan Pavor nocturnus. In de meeste gevallen is het slaapstoornis loopt in gezinnen. Nachtelijke paniekaanvallen komen het meest voor tussen de leeftijd van 5 en 7 jaar. Na de puberteit komt Pavor nocturnus zelden voor. De aandoening komt vaker voor bij jongens dan bij vrouwen. Maar niet meer dan één procent van alle getroffen kinderen lijdt meer dan eens per week aan nachtelijke paniekaanvallen. Baby's worden slechts uiterst zelden getroffen door de slaapstoornis.

Oorzaken

Om welke redenen de Pavor nocturnus zich ontwikkelt, kon tot dusver niet worden vastgesteld. De geneeskunde classificeert nachtelijke paniekaanvallen als een psychische stoornis. De slaapstoornis is echter geen geestesziekte​ Ook een gebrekkige opleiding heeft niets met het fenomeen te maken. De getroffen kinderen worden wakker uit de slaap als er een verstoring is in de afwisseling van diepe slaap en droomslaap. In dit geval is er als het ware sprake van een overexcitatie van de zenuwstelsel​ Speciale rijpingsprocessen binnen de centrale zenuwstelsel worden ook beschouwd als mogelijke triggers van nachtelijke paniekaanvallen. In de meeste gevallen verdwijnt de Pavor nocturnus bij kinderen in de loop van de tijd vanzelf. Bij volwassenen die nachtelijke paniekaanvallen ervaren, is er een ongewoon groot aantal diepe slaapfasen. Artsen beschouwen dit als een indicatie van een familiale aanleg. Er zijn er ook enkele risicofactoren die een gunstig effect hebben op het voorkomen van Pavor nocturnus. Afgezien van familie-invloeden, omvatten deze psychologische en fysieke spanning zoals slaapgebrek, zware ladingen, het nemen van bepaalde medicijnen, speciale ervaringen, slapen in een onbekende omgeving, of koorts​ Als een kind de ene nacht geen slaap vindt, is het mogelijk dat de volgende nacht een uitgesproken diepe slaap optreedt, waardoor het risico op nachtelijke terreur toeneemt.

Symptomen, klachten en tekenen

Een typisch symptoom van Pavor nocturnus is een luide kreet die het kind twee tot drie uur na het inslapen uitzendt. Bovendien omvatten begeleidende symptomen snel ademhaling, snelle hartslag en koud zweet. Hoewel het getroffen kind een angstige indruk maakt, kan hij of zij niet worden aangesproken of gewekt. Soms staan ​​de ogen van het kind ook wijd open of gaat hij zelfs rechtop staan, maar wordt hij nog steeds niet wakker. In extreme gevallen springt het kind uit bed en rent weg zonder op zijn omgeving te letten, soms met verwondingen tot gevolg. De normale slaap wordt gewoonlijk ongeveer 15 minuten na deze gebeurtenis hervat. De volgende ochtend hebben kinderen nee geheugen van de nachtelijke paniekaanvallen. Hoewel de meeste ouders zich grote zorgen maken over de Pavor nocturnus, wordt de slaapstoornis niet als gevaarlijk voor het kind beschouwd volksgezondheid. Sinds de geheugen van de gebeurtenis is meestal afwezig, psychische stoornissen treden niet op.

Diagnose en verloop van de ziekte

Als de Pavor nocturnus slechts af en toe voorkomt, is er geen reden tot bezorgdheid. Als nachtmerries echter vaker dan eens per week optreden tussen de leeftijd van 6 en 7 jaar, is het raadzaam een ​​arts te raadplegen. Bij het stellen van een diagnose moet de arts zorgvuldig onderscheid maken tussen Pavor nocturnus en andere slaapstoornissen​ Dit kunnen voornamelijk nachtmerries zijn, die een vergelijkbaar effect hebben als nachtmerries. Een onderzoek in een slaaplaboratorium wordt als effectief beschouwd. Om Pavor nocturnus te diagnosticeren, zal de arts vragen hoe het kind zich 's nachts gedraagt, op welk tijdstip de nachtelijke paniekaanvallen plaatsvinden, of er herinneringen aan de gebeurtenis zijn en hoe vaak deze voorkomt. Ook interessant zijn eerdere ziekten, zoals epilepsie​ De arts verkrijgt zijn informatie van de ouders of externe personen. In de meeste gevallen is het beloop van Pavor nocturnus positief omdat het na verloop van tijd vanzelf verdwijnt. In sommige gevallen kan medische behandeling ook nodig zijn. Bij sommige mensen blijven nachtelijke paniekaanvallen bestaan ​​tot in de volwassenheid.

Complicaties

Pavor nocturnus kan in verband worden gebracht met aanzienlijke slaapstoornissen. Deze komen daarbij vooral voor bij kinderen en kunnen leiden tot zware psychische klachten of ook tot depressies. Bovendien kan de ontwikkeling van het kind hierdoor ook aanzienlijk worden verstoord en vertraagd. De getroffenen hebben last van hartkloppingen en koud zweet tijdens de nacht. Snel ademhaling kan ook voorkomen. In de meeste gevallen huilen de kinderen in hun slaap en lijden ze aan verwarring en angst. Overdag zijn kinderen meestal moe omdat ze niet genoeg slaap hebben gekregen. Als gevolg hiervan zijn er problemen met concentratie​ Evenzo kan het kind bij deze ziekte zichzelf 's nachts verwonden. De kinderen zelf herinneren zich het uitroepen in hun slaap niet meer. Vooral de familieleden en de ouders hebben echter last van het psychische ongemak van de Pavor nocturnus. Directe en causale behandeling van Pavor nocturnus is meestal niet mogelijk. Vermijden spanning kan het ongemak verminderen. Het kind heeft mogelijk ook psychologische behandeling nodig. Het is niet te voorspellen of dit zal resulteren in een positief beloop van de ziekte.

Wanneer moet je naar de dokter gaan?

Iedereen die herhaaldelijk uit de slaap schrikt en zowel angst als lichamelijke symptomen opmerkt, zoals koud zweet of een snelle pols moet de arts raadplegen. Ouders die overeenkomstige slaapstoornissen bij hun kind opmerken, kunnen het beste met hun kinderarts praten. Pavor nocturnus is in principe onschadelijk, maar moet worden gediagnosticeerd zodat de getroffen persoon van de angst kan worden verlicht. Voor kinderen is een bezoek aan een slaaplaboratorium aan te raden, waar patiënten de oorzaken van nachtelijke paniekaanvallen kunnen leren en deze daardoor vaak kunnen verminderen. Als de slaapproblemen optreden in combinatie met slaapwandelen en andere aandoeningen is medicamenteuze behandeling soms nuttig. De administratie van milde kalmerende middelen en andere preparaten kunnen de Pavor-nocturnus en alle bijbehorende symptomen verminderen. Dit verkleint de kans op paniekaanvallen, ongevallen en andere complicaties. Nachtelijke paniekaanvallen worden gediagnosticeerd en behandeld door een neuroloog of een specialist in psychiatrie en psychotherapie​ Getroffen personen kunnen eerst met hun huisarts praten, die vaak een voorlopige diagnose kan stellen op basis van die van de patiënt medische geschiedenis, waardoor de patiënt begeleiding krijgt voor verdere actie.

Behandeling en therapie

Therapie want Pavor nocturnus is zelden nodig in jeugd​ In de meeste gevallen psychotherapeutisch maatregelen worden vervolgens naar stress te verminderen, omdat hierdoor de nachtelijke aanvallen worden begunstigd. Het is belangrijk dat het kind zich ontspant, regelmatig naar bed gaat en een veilige slaapomgeving heeft. Nachtelijke paniekaanvallen zijn vooral stressvol op volwassen leeftijd. In dit geval, ontspanning methoden zoals progressieve spierontspanning or autogene training zijn handig. Gedragstherapie kalm omgaan met de slaapstoornis wordt ook als nuttig beschouwd. Bij de behandeling van Pavor nocturnus worden slechts sporadisch medicatie voorgeschreven.

Vooruitzichten en prognose

Slaapstoornis komt het meest voor bij jonge kinderen of schoolgaande kinderen. Bijna altijd is de prognose bij deze patiënten gunstig. Er is sprake van een tijdelijke slaapstoornis, die voornamelijk optreedt op de leeftijd van vijf tot zeven jaar en uitmondt in een spontaan herstel. Enkele maanden of jaren duren de verstoringen en verdwijnen in de loop van het ontwikkelingsproces even plotseling als ze zich voordeden. Het kan voorkomen dat terugval tot aan de volwassenheid steeds weer optreedt. Deze zijn van korte duur en zijn normaal gesproken geen reden tot bezorgdheid. De prognose verslechtert voor patiënten met een lange termijn slaapstoornissen​ Vooral bij volwassenen kan het leiden tot aanzienlijke waardevermindering bij het voldoen aan dagelijkse verplichtingen. Eenmaal slaaponderbrekingen zijn van aanhoudende duur en intensiteit, verder volksgezondheid problemen zijn waarschijnlijk. Gevolgstoornissen als gevolg van het mentale spanning voorkomen, zodat intensieve medische zorg nodig is om verlichting van de symptomen te bereiken. In de meeste gevallen is psychologische ondersteuning nodig zodat verbeteringen kunnen worden gedocumenteerd. Veel patiënten kiezen het pad van medicamenteuze ondersteuning zonder voldoende medisch advies. Hierdoor ontstaat een verhoogd risico op complicaties. Daarnaast een stijging van verder volksgezondheid onregelmatigheden zijn te verwachten.

het voorkomen

preventieve maatregelen tegen Pavor nocturnus zijn niet bekend. De exacte oorzaken van de slaapstoornis konden dus tot nu toe niet worden gevonden.

Nazorg

Vanwege de Pavor nocturnus lijden de getroffen personen aan verschillende slaapstoornissen​ Deze komen vooral voor bij kinderen en kunnen leiden tot ernstige psychische klachten of zelfs Depressie​ Bovendien kan de ontwikkeling van het kind aanzienlijk worden verstoord en vertraagd. De getroffenen hebben 's nachts last van hartkloppingen en koud zweet. Snel ademhaling kan ook voorkomen. In de meeste gevallen huilen kinderen in hun slaap en lijden ze aan verwarring en angst. Overdag zijn kinderen meestal moe van de Pavor nocturnus, omdat ze niet genoeg slaap hebben gekregen. Als gevolg hiervan zijn er problemen met concentratie​ Evenzo kan het kind zichzelf 's nachts door deze ziekte verwonden. Het zijn echter vooral de familieleden en de ouders die lijden aan het psychische ongemak van de Pavor nocturnus. Directe en causale behandeling van Pavor nocturnus is meestal niet mogelijk. Het vermijden van stress kan het ongemak verminderen. Het kind heeft mogelijk ook psychologische behandeling nodig. Het is niet te voorspellen of dit zal leiden tot een positief beloop van de ziekte.

Dit is wat u zelf kunt doen

Getroffen personen die aan slaapstoornissen lijden, dienen hun slaaphygiëne onder controle te houden en te optimaliseren. De keuze van matras en slaapbenodigdheden moet worden aangepast aan de behoeften van het lichaam. De omgevingstemperatuur tijdens de nachtrust mag niet te koud en niet te warm zijn. Voldoende zuurstof levering is belangrijk en omgevingsgeluid moet worden geminimaliseerd. Een paar uur voor de nachtrust mogen geen maaltijden, suikerhoudend voedsel of cafeïnehoudende producten meer worden geconsumeerd. De vloeistofinname moet ook langzaam worden geminimaliseerd naarmate de dag voorbij is, om ontwaken als gevolg van toiletbezoek te voorkomen. Regelmaat in het slaap-waakritme is nuttig, evenals voldoende slaap. Het organisme werkt in bepaalde ritmes, die zoveel mogelijk in acht moeten worden genomen voor een optimale regeneratie van het lichaam. Als er slaapgebrek is, treden er gezondheidsstoornissen op die verder gaan dan slaapproblemen. Een bezoek aan een slaaplab kan daarbij behulpzaam zijn en nieuwe inzichten opleveren. Omdat kinderen de belangrijkste patiënten zijn van Pavor nocturnus, mogen ze 's nachts niet zonder toezicht worden achtergelaten. Slapen in een apart bed met snelle toegang tot de ouderlijke slaapkamer wordt aanbevolen. Als het kind 's nachts wakker wordt, zijn kalmerende woorden nuttig. Vermijd stress, haast of kritiek. Om de nachtrust zo snel mogelijk voort te zetten, helpen zorgzaamheid en begrip het kind.