Osteochondrose: oorzaken, symptomen en behandeling

Osteochondrose is een ziekte van de botten​ Er bestaan ​​verschillende soorten ziekten, waarbij bijvoorbeeld de botten ontbinden of een onnatuurlijk groot kraakbeen laag wordt gevormd. Slijtage is vaak de oorzaak van de ziekte, die zich soms ernstig manifesteert pijn.

Wat is osteochondrose?

De term osteochondrose verwijst naar een zogenaamde degeneratieve botziekte. Er zijn verschillende soorten van deze ziekte. De meest voorkomende is osteochondrose intervertebralis (slijtage van de wervelkolom die leidt tot verharding van het botweefsel). Kortom, osteochondrose manifesteert zich door gewricht of rug pijn dat wordt ernstiger naarmate het vordert. De ziekte kan verschillende oorzaken hebben, waaronder mogelijk onjuist laden van de gewrichten en onvoldoende beweging. Gevorderde leeftijd en risicofactoren zoals zwaarlijvigheid de ontwikkeling van osteochondrose bevorderen. Zodra een overeenkomstige verandering in het botweefsel heeft plaatsgevonden, kan deze niet meer worden teruggedraaid. Dienovereenkomstig, een therapie omvat alleen het verlichten van symptomen, die bijvoorbeeld medicinaal of ook chirurgisch kunnen plaatsvinden.

Oorzaken

In veel gevallen liggen de oorzaken van osteochondrose in een natuurlijk teken van slijtage dat optreedt bij het ouder worden. In jongere jaren kunnen belastingen (zelfs overbelastingen of onjuiste belastingen) worden opgenomen. Later is er echter een toenemende verzwakking van de botten, kraakbeen en ook het spierstelsel. Als gevolg hiervan laten kleine botdeeltjes los en is er een verandering in de hoogte van de tussenwervelruimten (vooral bij osteochondrose intervertebralis). Dit leidt uiteindelijk tot pijn op beweging, die ernstiger wordt naarmate het vordert. Vaak is het ook een permanente onjuiste belasting die het risico op osteochondrose aanzienlijk kan verhogen. Onder bepaalde omstandigheden kan een reumatische aandoening ook de oorzaak zijn van osteochondrose. In de minder gebruikelijke vorm osteochondrose dissecans, het lichaam kan zijn eigen lichaam niet omzetten kraakbeen cellen in botmateriaal zoals bedoeld, resulterend in ernstig kraakbeen in de gewrichten.

Typische symptomen en tekenen

  • gewrichtspijn
  • Rugpijn
  • Botpijn

Diagnose en verloop

Osteochondrose wordt meestal pas opgemerkt door de getroffen persoon als er al sprake is van een significante pijnvorming. Als hierdoor een arts wordt bezocht, een Röntgenstraal vindt plaats naast een gedetailleerd gesprek met de patiënt. In veel gevallen kan dit al duidelijke informatie opleveren over of de slijtage van de wervels of gewrichten aanwezig is en, in het geval van osteochondrose intervertebralis, of de typische veranderingen in de hoogte van de tussenwervelruimten zijn ontstaan. Als de ziekte zich in een vroeg stadium bevindt of als er geen duidelijke uitspraken kunnen worden gedaan over overeenkomstige veranderingen, a MRI (MRI) kan ook worden uitgevoerd. Als osteochondrose onbehandeld blijft, komt het in de loop van de tijd tot steeds heviger pijn en bijbehorende bewegingsbeperkingen, die de kwaliteit van leven van de getroffen persoon aanzienlijk kunnen verminderen.

Complicaties

De verdere complicaties en klachten van osteochondrose zijn sterk afhankelijk van de oorzaak en de ernst van de ziekte. In de regel hebben de getroffenen daarbij echter last van verschillende klachten van botten en kraakbeen. Door osteochondrose lijden de getroffenen voornamelijk aan hevige pijn, die voornamelijk in de gewrichten optreedt. Dit leidt tot aanzienlijke beperkingen in het dagelijks leven en leven van de patiënt, waardoor deze afhankelijk is van de hulp van andere mensen. Rugpijn of in de botten zelf kunnen ook merkbaar worden en de kwaliteit van leven van de getroffen persoon aanzienlijk verminderen. Als de ziekte al bij kinderen voorkomt, kan er een aanzienlijke vertraging optreden in de ontwikkeling van het kind, zodat deze patiënten afhankelijk zijn van lopen AIDS of op andere mensen, zelfs als ze volwassen zijn. Osteochondrose kan in de regel niet worden behandeld. De getroffenen zijn afhankelijk van verschillende therapieën die de symptomen kunnen verlichten en beperken. Met behulp van warmtebehandelingen of massages kan de kwaliteit van leven weer worden verhoogd. De levensverwachting zelf wordt meestal niet verlaagd.

Wanneer moet je naar de dokter gaan?

Als botverdikking en andere tekenen van osteochondrose worden opgemerkt, moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd. De ziekte kan relatief goed worden behandeld als ze vroeg wordt gediagnosticeerd, maar vereist in ieder geval close Grensverkeer door de dokter. Daarom moet de arts worden geraadpleegd bij de eerste tekenen van ziekte. Uiterlijk bij bewegingsbeperkingen of pijn als gevolg van osteochondrose is een bezoek aan de dokter aangewezen. Vooral mensen die in het verleden al aan botziekten hebben geleden of een misvorming hebben, lopen gevaar. Mensen met aangeboren botafwijkingen moeten ook een arts raadplegen als ze de bovengenoemde symptomen ervaren. Osteochondrose wordt behandeld door een orthopedist. Verdere contacten kunnen zowel specialisten voor interne geneeskunde als fysiotherapeuten, sportartsen en specialisten voor botziekten zijn. Als de symptomen ernstig zijn, is een chirurgische behandeling noodzakelijk. Hiervoor moet de patiënt enkele dagen in het ziekenhuis worden opgenomen en daarna regelmatig worden gecontroleerd om ernstige klachten en complicaties uit te sluiten of in een vroeg stadium te kunnen herkennen en behandelen.

Behandeling en therapie

Als osteochondrose is gediagnosticeerd, zal de behandelende arts passende maatregelen nemen therapie​ Als er eenmaal schade is opgetreden aan het botweefsel in de wervelkolom of gewrichten, kan deze niet volledig worden teruggedraaid. Dit maakt vroege herkenning van de ziekte des te belangrijker in het geval van osteochondrose. In de meeste gevallen is de eerste stap in de medische behandeling het verlichten van de symptomen, dwz de pijn, door het toedienen van geschikte medicatie. In aanvulling op pijnstillers, spierverslappers kan ook worden gebruikt. Massages, warmte- of stimulatie-huidige toepassingen helpen ook om de symptomen te verminderen, evenals bepaalde fysiotherapeutische oefeningen. Bij vergevorderde osteochondrose kan onder bepaalde omstandigheden een chirurgische ingreep worden uitgevoerd. Op deze manier kan verhard kraakbeenweefsel worden verwijderd of, indien nodig, een tussenwervelschijf of gewrichtsprothese worden ingebracht. Vervolgens moeten in elk geval onjuiste en overmatige belastingen worden vermeden.

Vooruitzichten en prognose

Welke prognose mogelijk is in de aanwezigheid van osteochondrose, wordt bepaald door het tijdstip van diagnose. Vroege diagnoses hebben een betere kans om de gevolgen op te lossen. In de regel wordt de behandeling veel complexer bij een latere diagnose. De vooruitzichten op herstel zijn beduidend slechter. De reden hiervoor ligt in de aard van de ziekte. Osteochondrose veroorzaakt een kromming van de wervelkolom. Kraakbeenachtige delen van het gewricht veranderen. Als osteochondrose lange tijd onbehandeld blijft, is de prognose niet positief. Alleen als de ziekte in een vroeg stadium wordt ontdekt en snel wordt behandeld, heeft het zeer goede tot goede genezingsvooruitzichten. Naarmate de kostbare tijd verstrijkt, veranderen de behandelingsopties. De vooruitzichten op genezing verslechteren. Het probleem met osteochondrose is dat reeds vastgestelde weefselirritaties of ossificaties niet verdwijnen. Hoe langer de ziekte vordert, hoe minder artsen kunnen doen voor de getroffenen. De tweede beperkende factor is de locatie waar osteochondrose zich heeft gemanifesteerd. De ervaring heeft geleerd dat osteochondrose in de lumbale regio een grotere kans heeft om te genezen dan botdegeneratie die zich heeft ontwikkeld in de cervicale wervelkolom. Na de diagnose moeten de getroffen personen alles vermijden wat de gevolgen van de ziekte verergert. In een reeds vergevorderd stadium van osteochondrose moet de wervelkolom vaak worden verstijfd. De mobiliteit wordt postoperatief ernstig beperkt.

het voorkomen

Osteochondrose kan tot op zekere hoogte worden voorkomen door bijvoorbeeld voor een evenwicht te zorgen dieet rijk aan vitamine D​ Voldoende bewegen versterkt de spieren en voorkomt tevens slijtage. Overbelasting of onjuiste belasting van de rug en / of gewrichten moet echter ten koste van alles worden vermeden. Deelname aan een terug schoolkan bijvoorbeeld helpen om blijvend de juiste houding aan te nemen en zo het ontstaan ​​van pijnlijke klachten te voorkomen.

Nazorg

In de meeste gevallen is de maatregelen en de mogelijkheden van directe nazorg bij osteochondrose blijken relatief moeilijk, zodat de getroffen persoon idealiter al heel vroeg in het proces contact opneemt met een arts. Hoe eerder een arts wordt geraadpleegd, hoe beter het verloop van de ziekte meestal is. Zelfgenezing kan niet plaatsvinden. Het verdere verloop hangt sterk af van het tijdstip van diagnose en ook van de ernst van de ziekte. De meeste patiënten zijn afhankelijk van maatregelen een fysiotherapie en een Krankengymnastik, om de klachten duurzaam en correct te verlichten. Veel van de oefeningen van dergelijke therapieën kunnen ook thuis worden herhaald. In dit verband is ook de ondersteuning en zorg voor het eigen gezin en naasten erg belangrijk, aangezien dit ook kan voorkomen Depressie en verdere psychologische stoornissen. Evenzo een gezonde levensstijl met een gezonde dieet en heeft bij lichte sportactiviteiten een positief effect op het verdere verloop van de ziekte. Tegelijkertijd moeten gebrekkige prestaties of overbelasting van de getroffen regio's koste wat het kost worden vermeden. In dit opzicht vermindert osteochondrose meestal niet de levensverwachting van de getroffen persoon.

Wat u zelf kunt doen

Patiënten met osteochondrose zijn vaak beperkt in hun bewegingsvermogen. Het belangrijkste doel van therapie is om pijn te verlichten, waarvoor pijnstillers en natuurlijk pijnstillers zoals pepermunt olie of teentje worden gebruikt. Regelmatig gebruik van voorgeschreven en zelfgekozen preparaten is essentieel om de spieren te kalmeren en te ontlasten chronische pijn​ Onder zware omstandigheden wordt volledige bedrust aanbevolen. Fysiotherapie kan ook effectief zijn voor osteochondrose. Patiënten kunnen ook warmte of doen elektrotherapie in combinatie of als alternatief. Matige lichaamsbeweging en gewrichtsactivering zijn gericht in een poging om het bewegingsbereik in de aangetaste delen van het lichaam te behouden. Daarnaast versterkt het sporten de omliggende spiergroepen die de beperkingen moeten compenseren. Voor de training van de rug is een bezoek aan de terug school is aanbevolen. Daar leren patiënten een betere houding te cultiveren en situaties te analyseren waarin verkeerde belasting kan optreden. Het trainen van de rug is een belangrijk onderdeel van de therapie en kan zowel bij een fysiotherapeut als zelfstandig thuis worden gedaan. De details van welke zelfhulp maatregelen geschikt zijn, moet worden besproken met de verantwoordelijke arts.