Optische atrofie is de medische term voor de afbraak van optische zenuw cellen die aanwezig kunnen zijn als onderdeel van verschillende primaire ziekten. De auto-immuunziekte multiple sclerose is een van de meest voorkomende oorzaken van optische zenuw atrofie en resulterende oculaire atrofie. Behandeling van atrofie hangt af van de oorzaak.
Wat is optische atrofie?
Optische atrofie is een degeneratieve ziekte van de optische zenuw Langs de oogzenuw breken zenuwcellen af als onderdeel van de ziekte. Het celverlies kan leiden naar blindheid. Optische atrofie is dus een van de meest voorkomende oorzaken van blindheid Bij adolescenten en kinderen verloopt de ziekte gewoonlijk veel sneller en ernstiger dan bij oudere personen. Er worden verschillende vormen van atrofie onderscheiden naar oorzaak en uiterlijk. Eenvoudige optische atrofie wordt gekenmerkt door scherpe randen en is meestal niet-inflammatoir. Daarentegen worden de secundaire vormen vaak voorafgegaan door ontsteking Onvolledige atrofie degradeert de oogzenuw slechts in secties en wordt gekenmerkt door tijdelijke bleking van de optische schijf. Te onderscheiden van deze drie vormen is de erfelijke vorm, die bij verschillende erfelijke ziekten kan voorkomen. Ofwel de atrofie van het zenuwweefsel is eenzijdig of bilateraal. De zenuwvezels kunnen zowel door de afbraakprocessen als door de omgeving worden aangetast myeline schede.
Oorzaken
In principe kunnen alle laesies en ziekten van de oogzenuw atrofie veroorzaken. Verhoogde intracraniale druk met congestieve papillen is net zo waarschijnlijk een trigger als een traumatisch geïnduceerde laesie van de oogzenuw of glaucoma Net zo vaak oogzenuwontsteking of ischemie gaat vooraf aan de degeneratieve manifestatie. Zenuwcompressies zijn ook denkbaar, zoals die geassocieerd zijn met superieur oogzenuwspleetsyndroom, oogzenuwomhulsel meningeoom, of tumor in de oogzenuwverbinding. Giftige oorzaken door alcohol, tabak, kinine, arsenicum, leiden, of broom moet worden onderscheiden van deze oorzaken. Op zijn beurt kan de erfelijke vorm van optische atrofie optreden in de setting van aandoeningen zoals Behr-syndroom I, motorgevoelige neuropathie VI, ledemaatgordeldystrofie 2O of Tay-Sachs-syndroom, Cohen-syndroom en metachromatische leukodystrofie. Wanneer primaire atrofie aanwezig is, is disfunctie in subcellulaire weefsels de oorzaak.
Symptomen, klachten en tekenen
De symptomatologie van optische atrofie verschilt afhankelijk van de oorzaak. De oorzaak bepaalt bijvoorbeeld of de oogzenuw unilateraal of bilateraal degenereert. De subjectieve perceptie van symptomen varieert ook, variërend van subjectief waargenomen gebrek aan symptomen tot verlies van gezichtsvermogen en gezichtsveldverlies. Gezichtsveldverlies is het meest kenmerkende symptoom van de ziekte. Deze tekorten variëren in ernst. In de meeste gevallen zijn ze te wijten aan een progressief verlies van centrale gezichtsscherpte, dat kan evolueren naar blindheid De kleurwaarneming van de getroffenen is vaak verstoord. Hetzelfde geldt voor de donkere aanpassing van de ogen. Soms is er een extra verstoring van de leerling reactie. Vooral erfelijke aandoeningen laten een progressief verloop zien, wat vaak leidt tot amaurose in de terminale fase. Patiënten klagen meestal niet over pijn Echter mild pijn is niet uitgesloten, vooral in het geval van atrofieën als gevolg van ontsteking.
Diagnose en verloop van de ziekte
Diagnose van optische atrofie omvat een geschiedenis, testen van gezichtsscherpte en perimetrie. Funduscopie kan de arts ook helpen bij het stellen van een diagnose. De oogzenuw en orbitale of intracraniale structuren worden gevisualiseerd met een beeldvormende techniek zoals MRI. Mogelijke oorzaken, zoals laesies die de ruimte innemen, zijn te zien aan de hand van de beeldvorming. De achterkant van het oog wordt onderzocht via oftalmoscopie Bij deze procedure vertoont optische atrofie meestal een vervaging die gepaard gaat met verkleuring van de optische schijf. Het verloop van de ziekte hangt af van de oorzaak. Erfelijke progressieve vormen van atrofie hebben vaak een nogal ongunstige prognose. Deze vorm leidt vooral vaak tot blindheid. Optiek zenuwschade dat al heeft plaatsgevonden, is onomkeerbaar. Afhankelijk van de oorzaak van de ziekte is het wellicht mogelijk om in de toekomst verdere schade te voorkomen. Voor de arts heeft optische atrofie soms diagnostische waarde als symptoom van verschillende ziekten.
Complicaties
Over het algemeen hangen de complicaties en ook de symptomen van optische atrofie sterk af van de oorzaak. In ieder geval hebben degenen die door deze ziekte zijn getroffen, last van visuele klachten. De oogzenuw en de bijbehorende cellen worden aangetast, waardoor visuele klachten of in het ergste geval volledig verlies van het gezichtsvermogen kunnen optreden. Verlies in het gezichtsveld kan ook optreden als gevolg van optische atrofie en blijft de kwaliteit van leven van de patiënt aanzienlijk verminderen. Evenzo kan tijdens blindheid een verminderde waarneming van verschillende kleuren optreden. Geen bijzonder pijn of er treden andere complicaties op. Vooral bij jonge mensen of bij kinderen kan blindheid leiden tot ernstig psychisch ongemak en ook tot Depressie Om deze reden zijn deze ook bij optische atrofie afhankelijk van psychologische behandeling. De levensverwachting zelf wordt echter niet beïnvloed door optische atrofie. Een directe behandeling is niet mogelijk. Vooral na blindheid kan de gezichtsscherpte niet worden hersteld. Als optische atrofie optreedt als gevolg van een ontsteking, kan het eventueel worden behandeld met behulp van antibiotica Tumoren worden verwijderd door straling therapie in dit geval.
Wanneer moet je naar een dokter?
Wanneer er een vervaging van zenuwcellen op de oogzenuw in één oog is, is een bezoek aan de dokter essentieel. De juiste persoon om te zien is een oogarts Optische atrofie veroorzaakt verlies van het gezichtsveld in zowel milde als ernstige gevallen. WEs leidt tot verlies van gezichtsscherpte. Ongeacht of de gevolgen ernstig zijn of niet, een bezoek aan de dokter is aan te raden omdat optische atrofie progressief is. De diagnose kan niet worden gesteld zonder een spiegelend onderzoek van de achterkant van het oog Dan begint de zoektocht naar de oorzaak van de ziekte. Optische atrofie wordt veroorzaakt door verschillende oorzaken zoals ontsteking van de oogzenuw, verhoogde intracraniale druk, en ook chronisch alcohol or tabak dronkenschap. Het is belangrijk om de oorzaken van optische atrofie ook. Daarom moeten ze indien mogelijk worden bepaald. Of de atrofie van de zenuwcellen is opgetreden als gevolg van of tijdens een andere ziekte, is secundair voor behandeling. Een MRI-scan kan informatie geven over hoe ver de optische atrofie is gevorderd. Aan het einde van de progressieve degeneratie van de zenuwcellen treedt blindheid op. Een probleem is dat optische atrofie ook bij kinderen kan optreden. In dit geval is de schade aan de zenuwcellen meestal snel. Daarom, de oogarts moet bij kinderen zelfs eerder worden geraadpleegd dan bij volwassenen. Vroege detectie en snelle behandeling spelen een ondersteunende rol bij optische atrofie.
Behandeling en therapie
Omdat central zenuwschade onomkeerbaar is, bestaat er geen volledige genezingsoptie voor reeds opgetreden optische atrofie. De behandeling hangt af van de veroorzakende ziekte. Hoewel sommige erfelijke vormen van atrofie niet te behandelen zijn, kunnen andere oorzaken van degeneratie causaal worden behandeld of zelfs genezen. Oogzenuwontsteking in het bijzonder is meestal op zijn minst symptomatisch te behandelen. In de meeste gevallen is de primaire oorzaak van oogzenuwontsteking is de auto-immuunziekte multiple sclerose, die nog niet oorzakelijk te behandelen is. Een inflammatoire MS-aanval op de oogzenuw kan echter vaak worden onderbroken drugs zoals cortisone om de zenuw te redden. Dit sluit echter een herhaling van de ontsteking niet uit. Bij bacteriële infecties van de oogzenuw dient de arts vloeistof toe antibiotica om de schade aan de oogzenuw te beheersen. Veroorzakende tumoren worden zoveel mogelijk verwijderd of bestraald therapie Als daarentegen verhoogde intracraniale druk de optische atrofie heeft veroorzaakt, wordt een verlaging van de druk veroorzaakt, bijvoorbeeld door het afvoeren van het hersenvocht. Voor oorzakelijk glaucomazijn medicamenteuze therapieën en laserbehandelingen therapeutische opties.
Vooruitzichten en prognose
Bij optische atrofie is het belangrijk om de veroorzakende onderliggende ziekte zo snel mogelijk te behandelen. Dit is de enige manier om onherstelbare schade te voorkomen. Als gevolg hiervan is de prognose ongunstig als er geen behandeling is. Schade aan de oogzenuw is onherstelbaar. Ze zorgen ervoor dat het vermogen om te zien permanent ernstig wordt beperkt, maar de vraag is nu door welke factoren optische atrofie is opgetreden. Alle behandelingsopties, en ook de verwachte prognose, worden bepaald door de uitlokkende onderliggende ziekte. Dit kunnen tumoren zijn, verhoogde intracraniale druk, alcoholvergiftiging, virale ziekten van het oog of andere triggers. Vanwege de diversiteit aan triggers kan niet voor alle gevallen een identieke prognose worden gegeven. De prognose is in eerste instantie gebaseerd op de algemene volksgezondheid van het oog. Bovendien hangt het af van de snelle en succesvolle behandeling van de uitlokkende ziekte, die de oogzenuw aantast. De therapie van een virale ziekte is langdurig. Volgens een studie kan de erfelijke optische neuropathie van Leber echter met succes worden behandeld met het medicijn Idebenon. Dit is een bewijs dat een onderliggende ziekte die vroeg en consequent wordt behandeld, de omvang van de optische atrofie die erdoor wordt veroorzaakt, laag kan houden. Het afsterven van zenuwcellen op de oogzenuw kan niet worden voorkomen. Maar als de therapie vroeg wordt gestart, kan het gebruikelijke gezichtsvermogen van de patiënt grotendeels worden behouden.
het voorkomen
Optische atrofie kan meestal niet worden voorkomen. Dit geldt met name wanneer het degeneratieve fenomeen optreedt in de setting van erfelijke ziekten of multiple sclerose.
Nazorg
Getroffen personen hebben zeer weinig nazorg maatregelen beschikbaar in de meeste gevallen van optische atrofie. Eerst en vooral moet in het begin van de ziekte een arts worden gecontacteerd om andere complicaties of verdere verergering van de symptomen te voorkomen. Zelfgenezing kan in de regel niet plaatsvinden, zodat degenen die aan deze ziekte lijden altijd afhankelijk zijn van medisch onderzoek en medische behandeling. Hoe eerder een arts wordt geraadpleegd, hoe beter het verloop van de ziekte gewoonlijk is. De getroffenen zijn afhankelijk van het nemen van verschillende medicijnen. De juiste dosering bij regelmatige inname moet altijd in acht worden genomen om de symptomen permanent en vooral op de lange termijn te verlichten. Regelmatige controles en onderzoeken door een arts zijn ook erg belangrijk, omdat deze de stroom bewaakt en regelt voorwaarde van het lichaam. In veel gevallen zijn de getroffenen echter afhankelijk van de hulp en zorg van hun eigen gezin. Hier zijn liefdevolle gesprekken ook erg belangrijk, omdat dit depressieve stemmingen of andere psychische aandoeningen kan voorkomen.
Dit is wat u zelf kunt doen
Patiënten met optische neuropathie moeten een geschikt visueel dragen AIDS Om het zichtvermogen van de ogen te behouden of zelfs te verbeteren, worden zichttraining en gerichte oogbescherming aanbevolen. Iedereen die meerdere uren per dag voor een scherm zit, zou een of twee keer per uur een pauze moeten nemen. Oogdruppels kan helpen om de ogen te ontspannen. Betrokken personen zouden dat moeten doen praten naar hun dokter over ondersteunend maatregelen en voer ze gericht uit. Hoewel optische atrofie niet causaal kan worden behandeld, is het bovengenoemde maatregelen kan de gezichtsscherpte stabiliseren en zo ook het welzijn op lange termijn verbeteren. Mensen die last hebben van zichtproblemen of andere klachten zoals hoofdpijn or duizeligheid ondanks dragen bril moeten hun arts informeren. Er kan er nog een zijn voorwaarde dat moet worden gediagnosticeerd. In het geval van optische atrofie mogen de ogen ook niet worden blootgesteld aan sterke externe prikkels zoals direct zonlicht of tocht. Hygiënische maatregelen zoals regelmatig afstoffen en wekelijks verschonen van beddengoed helpen de ogen te beschermen en verdere verslechtering van het gezichtsvermogen te voorkomen. In aanvulling op bril, andere opties zijn onder meer contactlenzen of een operatie om de gezichtsscherpte te verbeteren door middel van laserbehandeling. Na een dergelijke operatie is het essentieel om de instructies van de arts op te volgen om blijvende schade aan het oog te voorkomen en een optimaal herstel te garanderen.
