Operationele voorbereiding
Het belangrijkste bij de voorbereiding op de werking van de tussenwervelschijfprothese is de juiste indicatie. Voor dit doel, naast de fysiek onderzoek, zijn vooral beeldvormende onderzoeksprocedures noodzakelijk. Op röntgenfoto's een ziekte van de tussenwervelschijf kan worden vastgesteld.
Hoewel de tussenwervelschijf zelf is niet zichtbaar op een röntgenstraal, een verminderde afstand tussen twee aangrenzende wervellichamen duidt op een verminderde hoogte en dus een zieke schijf (chondrose). Onregelmatigheden in de afdekking en basisplaten en botverdichting van de aangrenzende wervellichamen duiden op de betrokkenheid van de wervellichamen bij het ziekteproces (osteochondrose). Röntgenfoto's geven ook aanwijzingen voor verminderde botdichtheid of instabiliteit van de wervellichamen onderling.
Laterale röntgenfoto's tonen een Vertebrale lichaam compensatie in het laatste geval. Soms zijn echter functionele röntgenfoto's (röntgenfoto's in maximale voorwaartse en achterwaartse buiging) nodig om een Vertebrale lichaam compensatie en dus instabiliteit. Zoals reeds vermeld, ernstige instabiliteit of osteoporose is een contra-indicatie voor de implantatie van een tussenwervelschijfprothese.
Magnetische resonantiebeeldvorming van de cervicale of lumbale wervelkolom is onmisbaar geworden bij de diagnose van spinale ziekten. In tegenstelling tot röntgenfoto's kan de schijf zelf, maar ook alle andere belangrijke structuren van de wervelkolom worden beoordeeld. Een ziekte van de Vertebrale lichaam gewrichten (spondylartrose) wordt gedetecteerd, evenals een vernauwing van de wervelkanaal (wervelkanaalstenose).
Beide ziekten zijn contra-indicaties voor de implantatie van een tussenwervelschijfprothese. De MRI van de lumbale wervelkolom / cervicale wervelkolom (magnetische resonantie beeldvorming) is daarom de beste beeldvormingsmethode voor de diagnose van spinale ziekten. Wat MRI (Magnetic Resonance Imaging) echter niet kan, is een verband leggen tussen de beeldbevindingen (bijv. Een zieke tussenwervelschijf) en de symptomen van de patiënt.
Dit betekent dat een zieke tussenwervelschijf de oorzaak kan zijn van rug pijn, maar hoeft niet te zijn. Integendeel, de meeste patiënten met aan slijtage gerelateerde veranderingen van de tussenwervelschijven zijn klachtenvrij. EEN discografie is een kleine chirurgische ingreep, die alleen onder lokale anesthesie van de patiënt.
Het is een diagnostische procedure die de medewerking van de patiënt vereist. Een dunne naald wordt gebruikt om een contrastmiddel in de schijf te injecteren en vervolgens een Röntgenstraal afbeelding is gemaakt. Op deze manier kan het schijfweefsel nauwkeurig in beeld worden gebracht en kan beschadiging zichtbaar worden gemaakt.
Bovenal dient de injectie echter om de diagnose te stellen in geval van een vermoedelijke schijfgerelateerde (discogene) rug pijn. De injectie van het contrastmiddel veroorzaakt een toename van de druk in de schijfruimte, wat leidt tot een provocatie van pijn. De patiënt moet precies de pijn voelen waarmee hij / zij vertrouwd is tijdens de injectie en moet dit aan de arts vertellen.
Als dit het geval is, spreekt men van een positieve distensie-test. Als er geen pijn wordt veroorzaakt, is de distensie-test negatief en de oorzaak van de pijn in de rug blijft in eerste instantie onverklaard. Een implantatie van een tussenwervelschijf wordt dan achterwege gelaten.
Alle artikelen in deze serie:
