Dengue-virus: infectie, overdracht en ziekten

Knokkelkoorts virus veroorzaakt een ziekte die ernstige spier- en bot pijn en koorts die meerdere dagen duren. Dit knokkelkoorts wordt overgedragen door verschillende muggen.

Wat is het denguevirus?

Een wijdverspreide infectie komt vooral voor in tropische en subtropische landen. Knokkelkoorts virussen behoren tot het flavivirus-geslacht en zijn onderverdeeld in vier subgroepen (DENV-1 tot DENV-4). Ze worden meestal overgedragen op zoogdieren en vogels door teken en muggen (geleedpotigen). De algemeen naam is afgeleid van geel koorts (Latijn "flavus" - geel). In aanvulling op knokkelkoortsDeze virussen ook oorzaak encefalitis en meningoencefalitis evenals West Nile koorts​ Bovendien kunnen mensen samentrekken knokkelkoorts hemorragische koorts (dengue schokken syndroom), dat levensbedreigend is en voornamelijk bij kinderen voorkomt. Gelukkig komt het echter niet vaak voor.

Voorkomen, verspreiding en kenmerken

De vectoren (vectoren) van knokkelkoorts zijn insecten zoals de gele koorts mug, de Aziatische tijgermug en de Polynesische tijgermug. Er is waargenomen dat vooral de Aziatische tijgermug zijn verspreidingsgebied al enkele jaren naar Europa heeft uitgebreid. Volgens recente bevindingen kunnen sommige andere muggensoorten ook verantwoordelijk zijn voor het verspreiden van knokkelkoorts. De virussen worden doorgegeven door de beet van besmette vrouwtjesmuggen. Niet-geïnfecteerde muggen krijgen op hun beurt het virus door te zuigen bloed van reeds geïnfecteerde mensen. Mannetjesmuggen spelen geen rol in deze processen omdat ze geen bloedzuigers zijn. Het knokkelkoortsvirus wordt voornamelijk door muggen verspreid in stedelijke gebieden, meestal in de buurt van menselijke schuilplaatsen. De insecten zetten hun beten het liefst in de vroege ochtend en later op de avond. Hun eieren zijn zeer resistent en worden in de kleinste gelegd water deposito's. Als een vrouwtjesmug besmet is met het denguevirus, geeft ze de ziekteverwekker direct door aan haar nageslacht. Dengue-koorts is tegenwoordig de virale ziekte die het vaakst door muggen wordt overgedragen. De distributie Het besmettingsgebied strekt zich uit van Zuidoost-Azië via India, Pakistan en Afghanistan tot Zuid- en Midden-Amerika, Afrika en Australië. De minimum temperatuur om muggen te overleven is ongeveer 10 ° C. Door de opwarming van de aarde wordt de verspreiding van de muggenpopulatie echter vergemakkelijkt. De eerste gevallen van knokkelkoorts zijn al geregistreerd in Zuid-Frankrijk en Kroatië. Op het Portugese Atlantische eiland Madeira liepen in 2012 honderden mensen knokkelkoorts op.

Ziekten en klachten

De ziekte treedt enkele dagen na infectie op en leidt tot plotselinge hoge koorts tot 40 ° C. De gebruikelijke spier en bot pijn wordt vaak vergezeld door gewrichtspijn en hoofdpijn​ De ernstige symptomen leiden tot complicaties bij het staan ​​of lopen. Bovendien is er verlies van eetlust, diarree, brakenhoesten misselijkheid, constipatie, en soms zwelling van de weefselvocht knooppunten. Aan het begin van de uitbraak, de hele huid wordt vaak roodachtig. De koorts daalt na twee tot drie dagen wat, maar kan dan weer stijgen. De neus- en tandvlees kan af en toe bloeden. Na ongeveer een week verdwijnen alle afwijkingen echter in een normaal verloop zonder enige gevolgschade. Enig gevoel van uitputting kan enkele weken aanhouden. Het ernstige beloop, dengue hemorragische koorts, kan echter gepaard gaan met ernstige bloeding op de huid en in het maagdarmkanaal. Het is niet ongewoon voor braken bloed en bloederige ontlasting om te volgen. Bloeden in de hersenen of longen is zelfs mogelijk. Het aantal bloed bloedplaatjes (trombocyten) kunnen abrupt dalen. Zonder tussenkomst van een arts leidt het verlies van vocht en bloed vaak tot levensbedreigend schokken met falen van de bloedsomloop. Deze symptomen worden echter in slechts 1 - 5% van alle gevallen gezien. Volgens de wereld Gezondheid Organisatie (WHO), tot 100 miljoen mensen wereldwijd krijgen jaarlijks knokkelkoorts. In Duitsland komen slechts ongeveer 300 tot 600 gevallen per jaar voor. Omdat knokkelkoorts kan worden geïmporteerd vanuit buitenlandse reizen, is optimale bescherming tegen muggen de belangrijkste preventieve maatregel. Armen en benen moeten altijd bedekt zijn met kleding. Een muggenspray kan op de huid evenals kleding. In bed wordt een zeer strak muskietennet en betrouwbare raambescherming aanbevolen. Er is geen specifieke therapeutische strategie tegen knokkelkoorts en er is ook nog geen vaccin geïntroduceerd. Vanwege het ernstige fysieke pijn, wordt knokkelkoorts soms ook wel botbreekziekte genoemd. In Duitsland is de besmettelijke ziekte meldingsplichtig, zodat een epidemie kan worden voorkomen. Directe overdracht van persoon op persoon kan echter worden uitgesloten. Elke getroffene wordt aangeraden veel te drinken en elke abnormale bloeding onmiddellijk aan hun arts te melden. Bovendien kunnen medicijnen zoals aspirine or ibuprofen moeten worden vermeden, omdat ze de neiging tot bloeden vergroten. Met goede medische controle is knokkelkoorts goedaardig en veroorzaakt het geen noemenswaardige schade. Voordat u naar risicovolle gebieden gaat, kan het echter geen kwaad om meer te weten te komen over de huidige gevaren en veilige bescherming.