Synoniemen in bredere zin
Discografie, spondylodiscitis, spondylitis, discitis, tussenwervelschijf ontsteking, Vertebrale lichaam ontsteking.
Definitie
Een discopathie beschrijft het klinische beeld van een schijf die terug veroorzaakt pijn als onderdeel van het verouderingsproces. Pijn wordt overgedragen van de binnenkant van de schijf door de ingroei van pijn die zenuwvezels in het schijfweefsel overbrengt. In gezonde toestand zijn het anders geen zenuwvezels in de kern van een schijf.
Discopathie komt het vaakst voor in het gebied van de lumbale wervelkolom. Een hernia behoort ook in bredere zin tot discopathieën. De orthopeed die in de kliniek werkt, onderscheidt deze klinische beelden echter.
De indicatie (advertentie) voor de discografie is gemaakt in de context van een achterkant pijn reden om te worden verduidelijkt. De patienten medische geschiedenis (anamnese) kan al indicaties geven voor schijfgerelateerd pijn in de rug. Een kenmerkend kenmerk van pijn in de rug veroorzaakt door een tussenwervelschijf is dat patiënten vaak melden dat ze 's ochtends uit bed worden verdreven door hun rugpijn.
Langliggen verergerde dus de klachten. Door op te staan en te bewegen verbeteren de klachten in eerste instantie. Als de rug echter overbelast is, neemt de pijn weer toe.
Deze symptoombeschrijving is slechts bedoeld als richtlijn. De feitelijke klachten van de patiënten zijn individueel verschillend. Zeker de aanwezigheid van bijkomende ziekten, zoals slijtage van de kleine wervel gewrichten (facet syndroom) speelt een belangrijke rol, aangezien de tekenen (symptomen) van het facetsyndroom sterk kunnen verschillen van de symptomen van discopathie.
Een verdere indicatie van een zieke schijf wordt verschaft door magnetische resonantie beeldvorming van de wervelkolom (MRI). Hier is het verouderingsproces van een tussenwervelschijf kan direct worden getraceerd. Schijven waarvan wordt vermoed dat ze discopathie hebben, verschijnen zwart in de T2-weging (zwarte schijf) in de MRI, dwz ze hebben niet langer een vloeistofkern (tussenwervelschijf), die helder is in een gezonde tussenwervelschijf op de normaal geprepareerde MRI-beelden.
Het verlies van water in een tussenwervelschijf is een indicatie van het verouderingsproces. Aangezien slijtage van de schijf zelf niet noodzakelijkerwijs veroorzaakt pijn in de rug, in sommige gevallen is verder onderzoek door discografie noodzakelijk. Een discografie wordt uitgevoerd onder stationaire omstandigheden in de operatiekamer.
Het is een kleine chirurgische ingreep. De patiënt wordt de dag ervoor door de arts geïnformeerd over de chirurgische ingreep en de algemene en specifieke complicaties en moet schriftelijk toestemming geven voor de ingreep. Het is belangrijk om eventuele allergieën voor contrastmiddelen bij de patiënt op te helderen medische geschiedenis, sinds het gebruik van Röntgenstraal contrastmiddel, indien allergieën aanwezig zijn, kan leiden tot ernstige allergische reacties, tot en met allergische reacties schokken (circulatiestilstand).
Anesthesie is niet nodig en ook niet gewenst. In de operatiekamer wordt de patiënt op zijn of haar gepositioneerd maagwordt het operatieveld gedesinfecteerd en afgedekt met steriele doeken. Allereerst wordt met een mobiel naar de verdachte tussenwervelschijf gezocht Röntgenstraal unit (afbeelding converter).
Na identificatie van de tussenwervelschijf, de prik kanaal voor de injectie van contrastmiddel wordt verdoofd met een plaatselijke verdoving. Vervolgens wordt de schijfruimte betreden met een dunne naald (canule). De prik kanaal voor punctie van de tussenwervelschijven ter hoogte van de lumbale wervelkolom loopt diagonaal vanaf het achterste iliacale top.
Dit wordt door veel patiënten desondanks als onaangenaam ervaren plaatselijke verdoving. In dat geval kan de anesthesioloog een pijnstiller toedienen via de ader. De plaatsing van de naald in de tussenwervelschijfruimte zit er weer onder Röntgenstraal controle.
Vervolgens wordt het röntgencontrastmiddel in de tussenwervelschijf geïnjecteerd. Een problematisch aspect van discografie is de subjectiviteit van pijndifferentiatie door de patiënt. De arts kan de verklaring van de patiënt niet objectief verifiëren en moet vertrouwen op het oordeel van de patiënt.
Om deze reden twijfelen sommige artsen aan het belang van deze procedure.
- Door het contrastmiddel te injecteren wordt de schijfstructuur zichtbaar op het röntgenbeeld. Zonder contrastmiddel worden de tussenwervelschijven op een röntgenfoto alleen getoond als lege ruimtes tussen de aangrenzende wervellichamen.
Door de verdeling van het contrastmiddel kunnen conclusies worden getrokken over de voorwaarde van de tussenwervelschijf. Een verlies van contrastmedium vanuit de schijfbehuizing duidt bijvoorbeeld op een breuk in de schijfring.
- De injectie (injectie) dient echter vooral om de oorzaak van rugpijn veilig te stellen. De injectie van het contrastmiddel leidt tot een toename van de druk in de tussenwervelschijfruimte, wat leidt tot een provocatie van pijn bij een zieke schijf. De patiënt moet precies de pijn voelen die hem tijdens de injectie bekend is en dit aan de arts kenbaar maken. Als dit het geval is, spreekt men van een positieve distensie-test. Als er geen pijn wordt uitgelokt, is de distensietest negatief en blijft de oorzaak van de rugpijn in eerste instantie onverklaard, of wordt de rugpijn niet veroorzaakt door deze schijf.
- Tussenwervelschijfruimte
- Discografie naald
- Contrastmediumbeeldvorming van de tussenwervelschijf L4 / 5
- Lekkage van contrastmiddel in het wervelkanaal (defecte schijfring)
- Wervelkanaal
