Operatie | Diverticulitis-operatie - Wat zijn de risico's?

Werking

De duur van diverticulitis de operatie hangt af van de gekozen operatietechniek, die van de patiënt voorwaarde (vooraf geopereerd, zwaarlijvig, etc.) en de ernst van de ziekte. In de regel en zonder speciale functies is een duur van ongeveer 1-3 uur voor de operatie realistisch.

Stadions volgens Hansen en Stock

De classificatie van de ziektestadia van diverticulitis is echter niet bindend, maar de classificatie volgens Hansen en Stock is succesvol gebleken in de dagelijkse klinische praktijk. Hier worden 4 stadia beschreven, dwz de ernst van de ziekte, inclusief de exacte beschrijving van het stadium van de ziekte, evenals de respectievelijke klinische symptomen.

• Fase 0 wordt ongecompliceerd genoemd diverticulose, dwz een ontstekingsvrije verandering in de dikke darm met uitsteeksels van de dunne darmwand (divertikels).

  In diverticulose er zijn meestal geen ziekteverschijnselen.

• De zogenaamde acute, ongecompliceerde diverticulitis vertegenwoordigt de 1e etappe. Hier is de ontsteking alleen op de darmwand te vinden. Klinisch, pijn in de onderbuik en koorts kan voorkomen.
• De 2e fase wordt acute, gecompliceerde diverticulitis genoemd.

  Deze fase is onderverdeeld in 3 subcategorieën (IIa, IIb, IIc), afhankelijk van de mate waarin de ontsteking zich verspreidt in de darmwand. Als er een darmperforatie van de darmwand in het gebied van de uitstulpingen (divertikels) is, is dit een noodsituatie, aangezien de gehele buikholte kan ontstoken raken door ontsnappende darm kiemen (buikvliesontsteking​ Dit klinische beeld is klinisch bekend als acute buik.

  In stadium IIc moet een snelle chirurgische ingreep worden uitgevoerd om de verspreiding van ontsteking te voorkomen.

• De laatste fase (fase III) is de chronische, terugkerende vorm van diverticulitis (chronische terugkerende diverticulitis). Deze fase kenmerkt zich door terugkerend (recidiverend) lager pijn in de buik en constipatie​ Het klinische beeld van een onvolledig darmobstructie met zeer langzaam voedseltransport (subileus) kan ook voorkomen.

Voorbereiding voor een operatie

De meest doorslaggevende factor voor het welslagen van de operatie is de kwaliteit van de end-to-end verbinding tussen de twee uiteinden van de darm, waar vanuit het midden een stukje is verwijderd. Als de hechtdraad lekt, kan de buikholte worden verontreinigd door bacteriën-bevolkte ontlasting en ernstige ontstekingen kunnen optreden. Zo'n ontsteking kan beperkt blijven tot een deel van de buikholte of zich over de hele buikholte verspreiden.

Een ontsteking van de buikvlies (buikvliesontsteking) kan onder bepaalde omstandigheden fataal zijn. Abcessen (pus-gevulde capsule) kunnen, zoals na een perforatie (piercing) van de darm, het gevolg zijn van besmetting van de peritoneale holte. Ze worden meestal gevoeld als een pijnlijke verharding in de onderbuik met aanhoudende stijging van de lichaamstemperatuur en rillingen.

fistula kanalen (buisvormige verbindingen) kunnen na de operatie achterblijven. Ze vormen een doorgang van de geopereerde darm naar aangrenzende organen of de buitenrand van de wond (huid). Ze worden veroorzaakt door onvolledige littekens, wat betekent dat het weefsel niet goed samengroeit en een wondholte verlaat.

Vaak is een klein gaatje zichtbaar in het gebied van de chirurgische incisie van waaruit de ontlasting of afscheiding plaatsvindt lopend. In het geval van fistel vorming met de urinewegen blaasontwikkelen zich vaak terugkerende urineweginfecties. Bijmenging van lucht in de urine (pneumaturie) of vermenging van de urine met ontlasting (fecalurie) kunnen hiervan tekenen zijn. fistel vorming.

In 30% van de gevallen blijven de fistels echter onopgemerkt vanwege kleine of niet-bestaande symptomen. Littekens komen van nature voor in de buik na een operatie, wat voor ons van buitenaf niet zichtbaar is. Als gevolg van deze littekens kan het darmlumen vernauwd raken en in het ergste geval de darmobstructie (obstructie van de brug) kan voorkomen. Als tijdens de operatie zenuwplexus gewond raakt, kan dit leiden tot ontlasting en / of urine-incontinentie of in zeldzame gevallen tot erectiele dysfunctie bij mannen. Andere niet-specifieke complicaties zijn onder meer letsel aan bloed schepen met bloedverlies waarvoor mogelijk een bloedtransfusieinfectie van de buitenste huid / wondranden of letsel aan andere buikorganen zoals de blaas of gezonde delen van de darm.