Oorzaken van irritatie van de appendix
De bijlage bijlage bestaat uit vele weefselvocht follikels. Als de verbinding tussen de appendix en de dalende appendix geblokkeerd is, treedt er een secretiecongestie op in de appendix. Dit maakt het mogelijk bacteriën uit de dikke darm om zich te vermenigvuldigen en tot irritatie of ontsteking te leiden.
Deze congestie van secretie wordt meestal veroorzaakt door verharde, verdikte ontlasting. Een knikken van de blindedarm door een ongunstige positie in de buikholte kan ook leiden tot verstopping van de secretie en dus tot irritatie, maar dit komt vrij zelden voor. Fruitpitten, wormen of vreemde voorwerpen kunnen ook de oorzaak zijn van een afsluiting.
Darminfecties kunnen zich ook verspreiden naar de appendix en tot irritatie leiden. Vanwege de verschillende mogelijke oorzaken moet de oorzaak van een irritatie of ontsteking van de appendix altijd worden opgehelderd. Vooral bij kinderen speelt de appendix een belangrijke rol bij de immuunafweer.
De weefselvocht knooppunten in het gebied van de appendix reageren op bacteriën in de darm. In de loop van een irritatie van de appendixwordt een afweerreactie uitgelokt door ziekteverwekkers, wat leidt tot zwelling van het slijmvlies. De slijmvliezen worden gevoeliger en secretie wordt uitgescheiden.
Deze reacties veroorzaken pijn. Wanneer de zwelling van het slijmvlies weer afneemt, de pijn verdwijnt weer. Het is echter vaak moeilijk voor de arts die de patiënt behandelt op het moment van de behandeling pijn om onderscheid te maken tussen een irritatie van de appendix en een gevaarlijker appendicitis.
Om deze reden worden patiënten om veiligheidsredenen vaak in het ziekenhuis opgenomen, omdat een acuut ontstoken appendix onmiddellijk moet worden verwijderd, anders kan de appendix scheuren en kan de ontsteking zich verspreiden naar de buik en buikvlies, waar het kan leiden tot een levensbedreigende ontsteking. Het is onwaarschijnlijk dat stress alleen de oorzaak is appendicitis, maar het speelt een belangrijke rol in verband met andere verschijnselen. Aanhoudende stress onderdrukt de immuunsysteem en kan de darmflora. Daarom is een medebetrokkenheid of versterking van de irritatie heel goed mogelijk.
Diagnostiek
Vaak lijkt de pijn op een irritatie van de appendix, de symptomen van ovariële ontsteking, cystitis or nier stenen. Daarom pijn in de buik moet altijd worden beoordeeld door differentiële diagnose om een duidelijke diagnose te kunnen stellen. Er zijn veel onderzoeksmethoden die kunnen worden gebruikt om irritatie van de appendix of ontsteking te diagnosticeren.
Tijdens het onderzoek palpeert de arts bepaalde drukpunten die kenmerkend zijn voor irritatie / ontsteking van de appendix. Een daarvan is bijvoorbeeld het herkenningspunt, dat op een denkbeeldige lijn tussen de twee voorste benige uitsteeksels op het darmbeen ligt. Het lancetpunt bevindt zich op de plek waar het middelste en rechter derde samenkomen.
Als de pijn op dit punt kan worden verholpen door druk uit te oefenen, is dit onderzoek positief. Een ander punt dat op pijn kan worden onderzocht, is het zogenaamde McBurney-punt. Het bevindt zich op een biechtlijn tussen de navel en de rechter frontale upper iliacale top, tussen het buitenste en middelste derde deel van de verbindingslijn.
Verder kan de arts controleren of de patiënt last heeft van reboundpijn. In dit geval wordt er druk uitgeoefend op het pijnlijke gebied in de onderbuik en vervolgens plotseling losgelaten. Een positieve pijn van het loslaten is aanwezig wanneer de druk op het gebied de pijn verlicht en weer loslaten leidt tot sterke pijn.
Aan de andere kant kan ook de pijn van het loslaten worden geactiveerd voor diagnose. Dit staat bekend als contralaterale afgiftepijn - ook bekend als het teken van blumberg. Een andere test is om de patiënt te vragen om naar rechts te springen been.
Als de pijn tijdens beweging toeneemt, is dit waarschijnlijk een appendicitis, een typisch voorbeeld hersenschudding pijn. Of er een irritatie of een ontsteking aanwezig is, wordt bepaald door ultrageluid onderzoek van de buik en het nemen van een bloed monster. Een toegenomen wit bloed celgetal, een verhoogd CRP-waarde (C-reactief proteïne) en een verhoogde sedimentatiesnelheid duiden op een ontsteking.
In sommige gevallen kan computertomografie ook helpen bij het stellen van een diagnose. Bij vrouwen worden ter verduidelijking aanvullend gynaecologisch onderzoek uitgevoerd, bijvoorbeeld om een ontsteking van de eileiders. Er zijn talloze tests om irritatie van de appendix of appendix te diagnosticeren.
Deze tests zijn echter alleen specifiek met betrekking tot het bepalen van de locatie van de “appendix”. Dit betekent dat het heel gemakkelijk is om te testen of het waarschijnlijk de bijlage is. Het is echter erg moeilijk om onderscheid te maken tussen irritatie en ontsteking.
Een arts moet worden geraadpleegd om dit te specificeren. Zo zijn er bijvoorbeeld de twee hierboven genoemde drukpunten in de rechter onderbuik die vaak erg pijnlijk zijn (het zogenaamde "McBurney-punt" en "Lanz-punt"). In een andere test treedt pijn op bij het loslaten van een ingesprongen punt in de linker onderbuik, omdat de drukgolf rechts bereikt en daar pijnlijk is. Vaak ervaren patiënten ook pijn bij het trekken aan rechts been tegen een verzet. Bij een axillaire en rectale temperatuurmeting kan van tijd tot tijd een temperatuurverschil worden gedetecteerd.
