De tatoeage

Synoniemen in bredere zin

wetenschappelijk ook Tatauierung = tatoeage

Definitie

Een tatoeage is een motief dat met inkt of andere kleurstoffen op de huid wordt aangebracht. Voor dit doel wordt de kleur meestal met behulp van een tattoo-machine door één of meerdere naalden (afhankelijk van het gewenste effect) in de tweede huidlaag getrokken en een plaatje of tekst getekend. Na een tatoeage zijn er een aantal dingen waar je op moet letten, bijvoorbeeld bij het sporten.

Er zijn verschillende redenen, niet alleen voor de wens om een ​​tatoeage te krijgen, maar ook voor de drang om een ​​tatoeage te laten verwijderen. Vaak worden goed zichtbare namen van ooit geliefde personen en partners na de scheiding als hinderlijk ervaren. Soms voldoet ook de tatoeage of de tattoo-artiest niet aan de artistieke eisen, of kan men zich niet meer identificeren met het tattoo-motief.

Vaak zijn het echter sociale veranderingen die verband houden met de wens om de tatoeage te verwijderen. Wie weer van zijn tatoeage af wil, moet zich vaak realiseren dat dit niet zo eenvoudig is. Desalniettemin zijn er oude beproefde methoden en ook de laatste ontwikkelingen maken een bijna littekenvrije tattoo verwijdering mogelijk.

De tatoeage is echter geen uitvinding van de 20e eeuw. Veel mensen hebben onafhankelijk de cultus van het tatoeëren voor zichzelf ontdekt en beoefend. In het noorden van Chili werden 7000 jaar oude mummies gevonden, die op handen en voeten werden getatoeëerd.

En ook de beroemde gletsjermummie "Ötzi", die ongeveer 5000 jaar geleden leefde, werd getatoeëerd. Uitgebreide en grote tatoeages werden ook gevonden bij paardensportvolkeren uit de Russische steppen en de Kaukasus. Deze executie kreeg ook ritueel belang in Micronesië, Polynesië, onder de inheemse bevolking en in Ainu en Yakuza (Japan).

Het Oude Testament verbood zijn schuldeisers de tatoeage. In vroegchristelijke sekten was het echter gedeeltelijk gebruikelijk. En zelfs vandaag de dag drukken veel christenen hun Godgevoel en religieuze overtuiging uit door een kruis, gevouwen handen, engelenvleugels en dergelijke te tatoeëren.

Tot 1890 was het in Bosnië zelfs gebruikelijk om katholieke meisjes te tatoeëren, zodat ze zich niet tot de islam konden bekeren. Tegenwoordig worden lichaamsjuwelen meestal niet meer met de hand in de huid gekerfd zoals toen, maar door mechanische druk met behulp van professionele tattoo-apparatuur in de huid. De meeste tattoo-artiesten genieten tegenwoordig van een grafische training en besteden meer aandacht aan hygiënemaatregelen om mogelijke infecties te voorkomen.

De huid, als grootste en zwaarste orgaan van de mens, wordt tijdens een tatoeage blootgesteld aan ongeveer 20 naaldsteken per seconde, waarbij een deel van de kleurstoffen direct via het vaatstelsel van de huid wordt afgevoerd. Grotere pigmentkristallen blijven in de huid en vormen de tatoeage, de tatoeage. Bij een goed uitgevoerde tatoeage bevinden de getatoeëerde kleurpigmenten zich in de middelste laag van de huid.

Alleen in deze laag blijft de tatoeage (relatief) kleurvast. Als de kleurpigmenten van de tatoeage zoals bijvoorbeeld bij henna-tatoeages alleen in de buitenste huidlaag worden getatoeëerd, verdwijnt de tatoeage na verloop van tijd vanzelf, omdat deze huidlaag zichzelf volledig zelfstandig vernieuwt en de huidschubben eraf vallen. Na enige tijd vervaagt de tattoo-kleur soms of leidt deze onbedoeld tot een kleurverandering.

Redenen hiervoor zijn óf een fotochemische reactie óf de verwijdering van de kleurdeeltjes door het eigen macrofaagsysteem van het lichaam. Tatoeagekleuren kunnen zich daarom ook ophopen in de dichtstbijzijnde weefselvocht knooppunten. Deze weefselvocht knooppunten lijken meestal vergroot of worden zwart weergegeven wanneer ze worden verwijderd.

Uit enquêtes is gebleken dat momenteel in Duitsland ongeveer 10% van de bevolking ten minste één tatoeage heeft, bij jongeren (16-29 jaar) is dat 23%. Het aantal getatoeëerde mensen in Duitsland heeft dus duidelijk de grens van 7 miljoen overschreden. Per jaar kunnen ongeveer 20,000 tattoo-verwijderingen worden gedateerd. Dit betekent een stijging van bijna 40% de afgelopen jaren. Meestal zijn het vrouwen tussen de 25 en 50 jaar die zich niet meer op hun gemak voelen met hun tatoeage.