MRT voor een gescheurde meniscus
Een MRI-apparaat is een buis die magnetische velden gebruikt om de structuren van de kniegewricht. Het MRI-onderzoek is volledig pijnloos. Afhankelijk van het aantal benodigde afbeeldingen, varieert de duur van het onderzoek.
In de regel wordt aangenomen dat het een half uur duurt, gedurende welke tijd de onderzochte persoon zo stil mogelijk in de buis moet liggen, zodat de beelden niet wazig zijn en een beoordeling van het letsel mogelijk is. In veel gevallen wordt de vermoedelijke diagnose van een meniscus scheur kan worden gemaakt op basis van de patiënt medische geschiedenis en fysiek onderzoek. Om de exacte omvang van de ziekte en dus ook de geschikte therapiemogelijkheden te kunnen beoordelen, worden meestal diagnostische beeldvormende methoden gebruikt.
De menisci van de kniegewricht kan het beste worden beoordeeld door middel van een MRI-onderzoek. Dus meer dan 90% van meniscus tranen kunnen betrouwbaar worden gediagnosticeerd door MRI. Omdat er geen potentieel gevaarlijke straling wordt gebruikt, is het onderzoek ook geschikt voor jongere mensen en zwangere vrouwen. Het MRI-onderzoek is ook voordelig bij acuut letsel aan de kniegewricht, aangezien een verscheidenheid aan andere weke delen verwondingen komen in dit geval vaak voor en de MRI maakt een uitgebreide diagnostische beoordeling van de verwondingen mogelijk.Het MRI-onderzoek valt onder de niet-invasieve diagnostische opties voor het beoordelen van kniegewrichtsblessures en heeft daarom over het algemeen de voorkeur boven artroscopie in diagnostiek.
Therapie
Het type therapie hangt af van de grootte van de meniscus schade, de pijn en de gewonde structuren. Allereerst in geval van een acute meniscus schade, het begin van "eerste hulp" is geldig. De zelfbehandeling omvat het koelen van de knie met koude kompressen of ijspakken.
Leg het koelelement nooit direct op de blote huid. Dit kan tot gevaarlijke ijsvorming leiden! Houd de getroffenen been stil en, in het beste geval, hoog opbergen.
Beide verminderen de zwelling in het kniegewricht door de bloed levering. Als u ernstig lijdt pijnU dient echter een arts te raadplegen. Dit komt omdat er een mogelijkheid is dat andere structuren dan de meniscus zijn beschadigd.
Niet elke meniscus schade moet operatief worden behandeld. Vaak is een niet-chirurgische therapie voldoende. Vooral kleine scheurtjes in de bijgeleverde put bloed buitenste zone van de meniscus geneest optimaal zonder operatie.
De basis van deze vorm van therapie wordt gehandhaafd door een passend pijn medicatie door uw arts. Extra ontstekingsremmend cortisone kan in het aangetaste kniegewricht worden geïnjecteerd. Verder moet het kniegewricht worden beschermd en gekoeld.
Na een paar weken wordt fysiotherapie aanbevolen om spieren op te bouwen in de been en kniegewricht. Het succes van deze conservatieve behandeling hangt af van de omvang van de meniscus schade. Als de behandeling niet succesvol is, bestaat nog steeds de mogelijkheid van chirurgische correctie.
Het doel van operaties bij meniscusschade is om de beweeglijkheid in de knie te herstellen om zo veel mogelijk gezond meniscusweefsel te behouden. Er zijn twee soorten chirurgische ingrepen: artroscopie of artroscopie en open chirurgie. In artroscopieworden er slechts kleine incisies in de huid gemaakt en via deze incisies wordt de beschadiging van de meniscus gehecht of verwijderd met camera en instrumenten.
De voordelen zijn minder huidletsel, snellere genezing en een klein litteken. Open chirurgie, die bij voorkeur wordt gebruikt bij extra verwondingen aan ligamenten of de gezamenlijke capsule, kan de meniscusschade worden hersteld door middel van een huidincisie van ongeveer vijf centimeter, die aan het einde van de operatie wordt gehecht. Ongeacht de toegangsmethode tot het kniegewricht, zijn er drie verschillende technieken die worden gebruikt om de meniscusschade te herstellen.
Bij meniscushechten wordt het gescheurde meniscusweefsel aan het onbeschadigde weefsel gehecht en zo teruggebracht naar zijn oorspronkelijke positie. Het gebruikte hechtmateriaal lost na enige tijd uit het lichaam op. Voorwaarde voor deze methode is een onvolledige scheur van de meniscus en een intacte relatie tot de gezamenlijke capsule, aangezien dit de bloed levering.
De meniscushechting is de best mogelijke methode, aangezien deze de anatomische condities hoogstwaarschijnlijk herstelt. Het laat echter slechts een langzame opbouw van belasting toe gedurende enkele weken na de operatie, zodat de meniscusschade samen kan groeien en genezen. Een volledige hervatting van sportactiviteiten is pas mogelijk na ten vroegste drie maanden.
Tijdens de meniscectomie wordt het afgescheurde deel of zelfs de gehele meniscus operatief verwijderd. Deze methode wordt vooral toegepast bij ouderdomsslijtage van de meniscus of volledig losgekomen meniscusdelen die zijn gescheiden van de bloedtoevoer. De meniscusresectie kan poliklinisch worden uitgevoerd gedurende één sessie zonder aansluitende ziekenhuisopname.
Patiënten krijgen lopen AIDS en kan al na één tot twee weken de activiteiten zittend hervatten. Bovendien wordt passende fysiotherapie aanbevolen. Een meniscusvervanging is wanneer een nieuwe meniscus in het kniegewricht wordt ingebracht na een volledige meniscectomie.
Meestal wordt de implantatie, dwz het inbrengen, uitgevoerd tijdens een gewricht endoscopie. De nieuwe meniscus is ofwel een meniscusdonatie van een overleden persoon of een synthetisch geproduceerde meniscus. Niet elke meniscus past in elk gewricht, waardoor een maataanpassing noodzakelijk is.
De donormeniscus van de overledene wordt steeds vaker toegepast bij jongeren die last hebben van ernstige knieproblemen door vroege tekenen van slijtage en veelvuldige meniscusbeschadiging. Het vervangen van de meniscus is een langdurig proces dat meerdere maanden vervolgbehandeling vereist. De algemene risico's van chirurgie behandeling van meniscusschade zijn secundaire bloedingen, infecties in het kniegewricht en effusies. Aanhoudende pijn of terugkeer van pijn, losraken van het implantaat of hernieuwde meniscusschade, die op zijn beurt een andere operatie kan vereisen, zijn ook bijkomende risico's.
De behandeling van een meniscusschade met een verband is zeer geschikt voor de vervolgbehandeling in het kader van een meniscusoperatie. Hetzelfde geldt voor lichte verwondingen, omdat het de meniscus beschermt tegen verdere beschadiging. Het verband versnelt over het algemeen het reconstructieproces door altijd matige druk uit te oefenen op het kniegewricht en zo de kniespieren licht te stimuleren, vooral tijdens het lopen.
Een verband bij meniscusschade zorgt voor stabiliteit en veiligheid. Het biedt ook verlichting voor de menisci. Dit bevordert het genezingsproces van de meniscusbeschadiging en zorgt voor een zo groot mogelijke pijnvrijheid tijdens het bewegen. In overleg met uw arts kunt u uw individuele verband laten aanpassen door een drogist.
