Diagnose | Tetralogie van Fallot

Diagnose

Het ECG toont typische veranderingen van een rechtszijdige toename van de spiermassa van de kamer. Een ultrageluid van de kleine hart- toont zowel het defect in het hartseptum, de kruisende aorta als de vernauwing van de longslagaders. De Röntgenstraal kan ook informatie verstrekken.

Hier de typische kenmerken, zoals de vergrote rechter hartkamer, ontbrekende longslagaders en de resulterende verminderde vasculaire tekening van de long kan gezien worden. Indien men de heersende omstandigheden nauwkeuriger wil weergeven, a hart- katheter wordt gebruikt. Een dunne buis wordt in de hart- via een randapparaat ader en contrastmedium wordt geïnjecteerd. Deze procedure wordt bij zuigelingen onder narcose uitgevoerd.

Therapie

De therapie hangt af van de ernst van de tetralogie van Fallot. Als de longslagaders, die de bloed naar de longen, niet alleen vernauwd, maar ook geblokkeerd wordt, wordt getracht de embryonale verbinding tussen te houden de aorta (hoofd slagader) en de longslagader (de zogenaamde Ductus Botalli) openen met behulp van medicatie. prostaglandines worden hier gebruikt.

Prostaglandine E1 wordt toegediend als een infuus. Als er een hoge mate van cyanose (gebrek aan zuurstof in de bloed en de te voorziene organen), de long slagader kan worden aangesloten op een slagader die zuurstofrijk transporteert bloed in het lichaam. Dit gebeurt via een Gore-Tex-buis.

Een andere veelbelovende methode is om de long te verwijden slagader met behulp van een kleine ballon. De tetralogie van Fallot operatief wordt gecorrigeerd binnen het eerste levensjaar. Het defect van het hartseptum is zo gesloten dat de aorta komt uit het linker hart tevoorschijn zoals het normaal zou moeten doen.

De vernauwing van de longslagader wordt gecorrigeerd door spierweefsel te verwijderen. De Fallot ́schen tetralogiepreventie is helaas niet mogelijk. Omdat de oorzaak nog niet definitief is opgehelderd, is profylaxe moeilijk.

Tegenwoordig kunnen aanstaande ouders echter gebruik maken van prenatale diagnostiek. Hier, door middel van verschillende methoden (vanaf ultrageluid naar vruchtwater prik), aangeboren afwijkingen, vooral hartafwijkingen, kunnen zelfs vóór de geboorte worden opgespoord (med .: prenataal). Bij een dergelijke diagnose is het vooral belangrijk dat de bevalling plaatsvindt in een speciaal daarvoor uitgerust ziekenhuis (bijv. Universitair ziekenhuis of speciale centra). Daar is namelijk niet alleen de benodigde apparatuur aanwezig, maar ook goed opgeleid en gespecialiseerd personeel.