Ondanks alle verlichting schrikken zelfs vandaag de dag talrijke vrouwen terug voor het noodzakelijke bezoek aan de gynaecoloog in hun eigen belang. Zelfs veel moeders missen helaas inzicht voor de noodzakelijke controle na een bevalling en missen het verplichte vervolgonderzoek uit onzorgvuldigheid of valse schaamte. Maar als zelfs de dochter op jonge leeftijd klaagt over buikpijn of vaginale afscheiding heeft, dan overheerst helaas meestal de verlegenheid van een bezoek aan de dokter, omdat de moeders van achterhaalde ideeën vinden dat ze zich moeten schamen voor hun kind.
Geen schande bij de gynaecoloog
Ondanks alle opleiding schrikken zelfs vandaag de dag talrijke vrouwen het bezoek aan de gynaecoloog, dat in hun eigen belang nodig is, terug. Misschien dwingen sommigen van hen zichzelf gewoon tot een verlegen onderzoek in de medische consultatie, wat "dat" moet betekenen, of dat men er iets "tegen" moet doen. Maar zo kunnen we het niet helpen. Zoals voor elke behandeling, moet de arts zelf de diagnose stellen, de ziekte moet worden onderzocht op de oorzaken ervan. Dit geldt met name voor vaginale afscheiding (fluor), wat geen op zichzelf staand klinisch beeld is, hoewel het al lang een zorg is voor ons gynaecologen en voorkomt bij meer dan 50 procent van onze patiënten. Er zijn tal van oorzaken voor het voorkomen van fluor, en het is absoluut noodzakelijk om de specifieke uit de vele mogelijke oorzaken te achterhalen. Hieruit blijkt al dat er geen universele remedie voor het ontslag kan en moet worden voorgeschreven, dat elke behandeling moet worden aangepast aan de individuele omstandigheden van elke patiënt. Dit geldt niet alleen voor de volwassene, maar ook voor het kind. Daarom is de houding dat men geen kind naar de gynaecoloog kan brengen, volkomen onhoudbaar. Hoewel ontslag bij kinderen in veel gevallen een alledaagse aangelegenheid is die niet bijzonder tragisch is, moet het toch vroeg, serieus en consequent door een arts worden onderzocht en behandeld.
Vaginale aandoeningen bij kinderen en adolescenten
Zelfs bij pasgeboren meisjes kunnen we vaak een witte slijmafscheiding waarnemen, vergelijkbaar met een geleiachtige massa, op het uitwendige genitale gebied in de eerste paar dagen, wat vergelijkbaar is met vaginale afscheiding in latere jaren. Dit is een milde, natuurlijke ontsteking met het afstoten van de fijnste oppervlaktecellen naarmate het hormonale effect van de moeder afneemt, wat tegen het einde van de eerste levensweek ook vrij sporadisch een geringe bloeding uit de vagina of uit het baarmoederslijmvlies kan veroorzaken. De feitelijke fluor die bij zuigelingen en later voorkomt, is een verhoogde afscheiding van vocht uit het gebied voor de vaginale entree (vulva), van de vaginale slijmvlies of uit delen van de baarmoeder Houd er rekening mee dat de vaginale slijmvlies is normaal gesproken nooit droog en is kiemachtig van de maagvlies (maagdenvlies) tot aan de buitenkant hals en de vaginale gewelven, zelfs in een gezonde toestand. Alleen van de hals naar boven begint een werkelijk kiemvrije zone, zolang er geen ziektes of zwangerschappen zijn die de evenwicht van de vaginale afscheiding. De aanwezigheid van vaginaal bacteriën is zeker niet pathologisch. Deze kiemen, ook wel “Döderlein” genoemd bacteriën”Na hun ontdekker en hun vorm, behoren tot de melkzuur bacteriën, die fermentatiemelkzuur produceren uit de zetmeelgedeelten van rottende cellen. Zetmeel, vaginaal bacteriën en melkzuur vormen samen met vochtafscheiding de normale vaginale afscheiding waarin de meeste vreemde bacteriën omkomen. Daarom spreekt men terecht van een anatomisch en functioneel beschermingsmechanisme van de vagina als resultaat van constante zelfreiniging. Elke verschuiving binnen deze bacteriële flora leidt tot pathologische manifestaties en dus tot afscheiding. Tot de eerste jaren na de Tweede Wereldoorlog, voor het wijdverbreide gebruik van antibiotica, vaginitis veroorzaakt door gonorroe bij zuigelingen en jonge kinderen stond in de voorhoede van kinderziekten van fluor. Net als gonorrheal oftalmitis bij zuigelingen, kan het zich tijdens de bevalling ontwikkelen als een vrouw lijdt aan onopgemerkte, onbehandelde gonorroe. Deze ontsteking is zelden onmiddellijk merkbaar bij de pasgeborene en verschijnt meestal pas na ongeveer twee tot drie weken, en vaak pas in het tweede levensjaar.Soms is directe overdracht van de infectie mogelijk door het gebruik van dezelfde badsponzen, hetzelfde baden water of gedeelde handdoeken, hoewel deze route minder gebruikelijk is. Als het vers is, kan de diagnose van deze ziekte vaak door de arts met het blote oog worden gesteld, zelfs vóór het typische pathogenen, gonokokken, kunnen in het laboratorium worden opgespoord. De vleien majora zijn rood gekleurd en bedekt met romig, geelgroen pus gele vlekken worden dan gevonden in de was van het kleine meisje. Als dit ontsteking blijft onopgemerkt en onbehandeld, het wordt chronisch; de afvoer zakt en is uiteindelijk nauwelijks merkbaar. Het is ook typerend dat vóór de puberteit het kind vaginaal is slijmvlies is bijzonder vatbaar voor ontstekingen, terwijl bij volwassen vrouwen vooral het slijmvlies van de urethra, de baarmoeder en het rectum wordt aangetast en de vagina zelf ongevoelig blijft. Een andere veel voorkomende pathologische aandoening is de zogenaamde vulvitis simplex, een ‘eenvoudige’ vaginitis waarbij slechts een lichte waterige slijmafscheiding wordt waargenomen. Zelfs de ontsteking komt weinig voor, en met name de urethrale opening en het slijmvlies zijn niet betrokken bij de roodheid. Dit gaat vaak gepaard met een aangeboren verhoogde prikkelbaarheid van de huid en slijmvliezen, zodat tegelijkertijd eczeem of jeukende korstmossen verschijnen op de rest van het lichaam, voornamelijk ook in de plooien van de lies. In dit geval een overwegend kruiden dieet voorgeschreven door de arts zal al leiden tot afname van de aandoeningen. Purulente fluor kan ook optreden in de nasleep van een acute infectieziekten zoals difterie, mazelen, pokken, tyfus-, waterpokken or roos Het verdwijnt echter weer wanneer de ziekte is genezen. Waar plaatselijk irriterende oorzaken worden toegevoegd, bijvoorbeeld wormen, slechte hygiëne, krabben of onanisme met onreine handen, wordt vaginale afscheiding frequenter en meer merkbaar. Vreemde voorwerpen in de vagina bevorderen ook dit soort verschijnselen. We vinden dit zelfs bij meisjes van twee tot drie jaar, wier nieuwsgierigheid naar hun lichaam erg groot is en die kleine voorwerpen tijdens het spelen laten verdwijnen, niet alleen in hun neus en oren. Bijna tweederde van de gevallen van fluor bij kinderen zijn echter infecties van de vaginale afscheiding door 'alledaagse' kiemen, die meestal onschadelijk zijn en in korte tijd kunnen worden behandeld. Ten slotte kan milde puberale fluor optreden bij oudere meisjes, wat meestal ook onschadelijk is. In dit geval, hoewel vrij geïsoleerd, kunnen andere ziekten zich achter de afscheiding verschuilen, bijvoorbeeld urogenitaal tuberculose, dus in het algemeen moet bij elk teken van fluor onmiddellijk een specialist worden geraadpleegd.
Geen gevaar voor meisjes bij de gynaecoloog
We kunnen de angsten weerleggen die de gynaecologisch onderzoek is nog niet redelijk voor een kind omdat het niet voorzichtig genoeg kan worden uitgevoerd en letsel aan de maagvlies In het geval van zeer jonge kinderen en zuigelingen is een oortrechter voldoende om een bepaalde beoordeling van het vaginale slijmvlies uit te voeren, inclusief het verzamelen van afscheidingen. Kinderen kunnen ook voorzichtig worden onderzocht vanaf de anus, waarmee we kunnen bepalen of de organen in het bekken in orde zijn. Verder zijn er voor de gynaecoloog zeer kleine speciale spiegeltjes beschikbaar voor het onderzoeken van kinderen, die onschadelijk zijn en de maagvlies ongedeerd als het meisje ontspannen en kalm is. Terloops kan echter de vraag worden gesteld wat schadelijker is voor het kind: een langdurig voorwaarde met het gevaar van een ontsteking oplopend tot de eileiders en dus later kinderloosheid, of een mogelijk niet langer bewaard maagdenvlies, dat tegenwoordig niemand een voorwaarde voor het huwelijk kan stellen. In de meeste gevallen bevrijdt een zeer eenvoudige genezende behandeling het meisje van haar onaangename lijden, waarvoor de gynaecoloog ook moederlijke hulp kan inschakelen. Of het bijvoorbeeld gaat om uitwendige zalftoepassing, geneeskrachtige baden, het nemen van bepaalde medicijnen of het bijbrengen van bepaalde solutions in de vagina, moet worden voorgeschreven door de specialist volgens de specifieke voorwaarde Over het algemeen zijn dezelfde principes van toepassing op infantiele fluor als op volwassen vrouwen: vroege behandeling, exacte naleving van de instructies van de arts en punctuele herpresentatie op het consult. Op deze manier kunnen de meisjes worden verlost van het in geen geval gênante voorwaarde.
