Ontsteking van het bindweefsel

Introductie

Ontsteking in de bindweefsel kan verschillende oorzaken hebben en dus verschillende symptomen vertonen. Over het algemeen treedt een ontsteking op bindweefsel treedt op als een reactie van het weefsel op een interne of externe stimulus. Dit kan een blessure, een infectie of een auto-immuunziekte zijn. De bindweefsel reageert dan met de ontsteking, met als uiteindelijk doel het wegnemen van de storende prikkel en de daarmee samenhangende genezing van het weefsel. De ontsteking is dus bedoeld om voorwaarden te scheppen voor herstelprocessen.

Symptomen

De ontsteking van het bindweefsel gaat klassiek gepaard met de zogenaamde kardinale tekenen van ontsteking. Dit zijn zwelling (tumor), roodheid (rubor), oververhitting (calor), pijn (dolor) en functionele beperking (functio laesa). Niet alle tekenen van ontsteking komen noodzakelijkerwijs tegelijkertijd voor.

Bij een diepere ontsteking is roodheid bijvoorbeeld niet altijd zichtbaar. Ontstekingen van het bindweefsel kunnen gepaard gaan met zeer verschillende symptomen, afhankelijk van de oorzaak en het type ontsteking en de lokalisatie ervan. Niet elke ontsteking van het bindweefsel manifesteert zich op dezelfde manier.

Indicaties die kunnen wijzen op een ontsteking in het bindweefsel zijn plotselinge zwellingen die gepaard gaan met roodheid en pijn. Begeleidend koorts en een algemeen gevoel van ziekte zijn ook aanwijzingen voor een ontsteking. Bovendien kan de zwelling warmer zijn in vergelijking met de rest van de huid.

Een vrij pijnloze en langzaam groeiende zwelling zonder roodheid heeft meestal andere oorzaken, zoals een lipoom. Ontsteking kan ook chronisch zijn, maar in dit geval incidenteel pijn of ongemak zou nog steeds typisch zijn. Ontstekingen, die ontstaan ​​in de context van auto-immuunziekten, kunnen gepaard gaan met veel verschillende symptomen. In dit geval is het vaak niet eenvoudig om direct te herkennen waar de ontsteking zich bevindt. Kenmerkend zijn echter sluipende symptomen zoals onbedoeld gewichtsverlies, koorts of nachtelijk zweten.

Oorzaken

De oorzaken van ontsteking van het bindweefsel zijn zeer divers. Een mogelijke oorzaak van een ontsteking is een mechanische prikkel of trauma. Doorgaans kunnen blessures die bijvoorbeeld tijdens het sporten of het dagelijks leven optreden, leiden tot een ontstekingsprikkel in het aangetaste bindweefsel.

Zo'n type ontsteking is abacterieel. In dit geval kan het zowel een oppervlakkige als een diepere ontsteking zijn. Verschillende structuren van het bindweefsel kunnen door de ontsteking worden aangetast, bijvoorbeeld ligamenten en peesinserties.

Een andere oorzaak van een ontsteking van het bindweefsel zijn vooral ziekteverwekkers bacteriën. Een bijzondere vorm van deze ontsteking is de phlegmon. Dit is een diepgaande ontsteking van het bindweefsel, de huid en onderhuids vetweefsel, die tot aan de spierfascia kan reiken.

In de meeste gevallen is de bacteriën Staphylococcus aureus en / of groep A streptokokken zijn betrokken bij de ontwikkeling van deze bindweefselontsteking. Via een kleine wond in het nagelbed of de huid kunnen ze in het bindweefsel doordringen en daar de ontsteking veroorzaken. Andere ziekteverwekkers, zoals tuberculose of gas gangreen, kan ook een ontsteking van het bindweefsel veroorzaken.

Behalve dergelijke traumatische of infectieuze ontstekingen komen bindweefselontstekingen ook voor in de context van auto-immuunziekten. Een vaak genoemd voorbeeld in deze context is sclerodermie. Deze zeldzame ziekte leidt tot veel ontstekingen in het bindweefsel en de organen, die gepaard gaan met celproliferatie. Er ontstaat zogenaamde fibrose, die het bindweefsel taai en onelastisch maakt en tot verharding leidt. Lupus erythematosus, poly- en dermatomyositis en Syndroom van Sjogren behoren ook tot deze groep auto-immuunziekten, die ook wel collagenosen worden genoemd en die verschillende delen van het bindweefsel aantasten.