De medulla oblongata is het meest caudaal gelegen deel van de hersenen en is ook bekend als de medulla. Dit hersenen regio is vooral bekend als het centrum van de ademhaling, reflexen en bloed circulatie Falen van de medulla oblongata worden geassocieerd met hersenen overlijden en kan bulbaire hersensyndroom, middenhersensyndroom of apallisch syndroom veroorzaken.
Wat is de medulla oblongata?
De mens centraal zenuwstelsel bestaat uit de spinal cord en hersenen. Deze laatste is samengesteld uit verschillende onderdelen die allemaal zijn gekoppeld aan specifieke functionele velden. Een van die onderdelen is de medulla oblongata, ook bekend als de medulla oblongata, bulbus medullae spinalis of bulbus cerebri. Het is het meest caudaal gelegen deel van de hersenen met lokalisatie tussen de spinal cord en middenhersenen of mesencephalon. Samen met de brug en het gebied van de cerebellumvormt de medulla oblongata het rhombencephalon, een van de belangrijke reflexcentra in het menselijk lichaam. De medulla oblongata ontstaat tijdens de embryonale ontwikkelingsperiode uit het myelencephalon, de zogenaamde nagebrein. Functioneel gezien bestaat het medulla oblongata-deel van de hersenen uit drie verschillende gebieden: Tegmentum, Pyramis en Olive. Zoals bekend is het caudale deel van de hersenen de thuisbasis van het lichaam bloed druk- en ademhalingscentra, naast het reflexcentrum.
Anatomie en structuur
Craniaal wordt de medulla oblongata begrensd door de brug. Caudaal fuseert het cerebrale gebied met de spinal cord en draagt ruggengraat zenuwen bij de uitgang. In het dorsaal gelegen tegmentum van de medulla oblongata liggen de hersenzenuwkernen. In het ventrale gedeelte van de regio liggen de piramides en olijven. In het tuberculum gracile en tuberculum cuneatum, in het dorsale gebied, eindigen de achterste strengen van het ruggenmerg. De achterste koordkernen nucleus gracilis en cuneatus liggen op deze locatie en vormen de uiteinden van epicritische sensorische zenuwvezels. In het ventrale gedeelte van de medulla oblongata zitten de piramides van zenuwvezels van het piramidale kanaal. De kruising van het piramidale kanaal ligt direct eronder. Lateraal aan de zone zijn de olijven, die kerngebieden van fijne motoriek bevatten coördinatie met de olivariskernen. De hypoglossale zenuw of XII. Hersenzenuw ontstaat tussen olijven en pyramides. Op het buitenoppervlak ligt een Depressie genaamd de fissura mediana anterior medullae oblongatae.
Functie en taken
Neuronaal belangrijke centra van bloed circulatie, ademhaling en reflexmotorische functie bevinden zich in de medulla oblongata. reflexen zijn geautomatiseerde bewegingen die een specifieke stimulus volgen en niet vrijwillig kunnen worden gecontroleerd. Veel mensen reflexen zijn zogenaamde beschermende reflexen, zoals het niezen en hoesten reflex. Bovendien is een vitale reflex de ademhaling reflex. Elke reflexbeweging wordt voorafgegaan door een externe of interne stimulus, die wordt geregistreerd door sensorische waarnemingscellen en de centrale bereikt zenuwstelsel via afferente zenuwbanen. In het midden zenuwstelsel, schakelt de reflexboog de inkomende actiepotentiaal naar efferente zenuwbanen, waardoor de excitatie de effectororganen bereikt. Het reflexcentrum van de medulla oblongata speelt een cruciale rol in deze processen en is dus relevant voor bijvoorbeeld de slik-, zuig- en hoestreflexen. tevens de braken centrum bevindt zich in de medulla oblongata: een ander beschermingsmechanisme van het menselijk lichaam. Bovendien zijn veel receptoren betrokken bij de regulering van zuur-base evenwicht worden gevonden in het caudale deel van de hersenen. Deze receptoren worden in technische taal ook wel chemosensoren genoemd. Door de medullaire hersenen reizen bovendien alle dalende verbindingspaden tussen hersengebieden zoals de grote hersenen en het ruggenmerg. Aan de andere kant gaan opgaande paden vanaf het ruggenmerg ook door de medulla oblongata en worden ze verwisseld in de medulla oblongata, bijvoorbeeld de baan van het achterste koord. Met de bovengenoemde functies voert de medulla oblongata het meeste werk uit dat nodig is voor het menselijk leven.
Ziekten
In de regel wordt volledig falen van de medulla oblongata geassocieerd met de dood van de patiënt. In dit geval hebben we het over hersendood, die, in tegenstelling tot hartdood, overeenkomt met absolute dood. Totaal verlies van het hersengedeelte kan bijvoorbeeld optreden in de context van ernstige dwarslaesie na een verkeersongeval. Als de meeste van de patiënt grote hersenen is nog steeds niet functioneel, dit wordt partieel genoemd hersendoodEen hersenfalen alleen rechtvaardigt niet de diagnose hersendood, aangezien de patiënt tenminste fysiek kan blijven leven met behulp van de medulla oblongata en de lichaamsfuncties die het reguleert. Een patiënt met een intacte medulla oblongata heeft dit niet nodig kunstmatige beademing zelfs in het geval van cerebrale gebreken. Het gevolg van een dergelijk scenario is echter een diepe coma met meestal apallisch syndroom. Dit is een ziektebeeld veroorzaakt door ernstige hersenschade en betreft een functioneel falen van de grote hersenen, terwijl het diencephalon, de hersenstam en het ruggenmerg blijven functioneren. Patiënten lijken om deze reden wakker, maar kunnen waarschijnlijk niet communiceren. Mislukking van hersenstam functies binnen de medulla oblongata wordt opnieuw aangeduid als bulbaire hersensyndroom. Dit symptoomcomplex is meestal het gevolg van een middenhersensyndroom en begint met ataxische ademhaling of hijgen ademhaling en zelfs ademhalingsstilstand. De patiënt valt in een diepte coma naarmate het vordert. Spierspanning door het hele lichaam ontspant en de pupillen, die aan het licht zijn gefixeerd, verwijden zich. Reflexen zoals de hoornvliesreflex houden op en de oogbollen nemen uiteenlopende posities aan. In de meeste gevallen is het klinische beeld het resultaat van compressie. Vooral vaak raakt de medulla oblongata vastgelopen bij de cerebellaire amandelen. De uitkomst van dit fenomeen is meestal fataal.
