Postoperatieve depressie

Algemene informatie

Grote operaties worden door bijna iedereen als zeer stressvol ervaren. Vaak staan ​​de lichamelijke klachten zo op de voorgrond dat de psyche van de getroffen persoon gemakkelijk kan worden vergeten. Helaas, in veel ziekenhuizen geestelijk volksgezondheid en het omgaan met operaties wordt verwaarloosd.

Dergelijke bijzondere waardeverminderingen kunnen de voortgang van het herstel sterk beïnvloeden. In deze context spreekt men vaak van postoperatief Depressie​ In de psychologie en psychiatrie in Duitstalige landen is de term nog niet ingeburgerd. In de VS daarentegen wordt onderzoek gedaan naar de exacte oorzaken van Depressie nadat de operatie al een tijdje aan de gang is.

Definitie

Strikt genomen, het eigenlijke concept van postoperatief Depressie bestaat nog niet in professionele kringen. Het fenomeen is echter voldoende bekend! Uiteindelijk is postoperatieve depressie een reactie op een ernstige belasting in iemands leven.

Het wordt daarom meer in het algemeen een aanpassingsstoornis genoemd, ook wel reactieve depressie genoemd. In tegenstelling tot bijvoorbeeld manische depressie kan een concreet verband tussen een gebeurtenis (operatie) en de symptomen worden gelegd. Omgekeerd kan worden aangenomen dat zonder operatie geen depressie zou optreden bij de betreffende patiënt.

Centrale symptomen kunnen een depressieve stemming, vreugdeloosheid, verlies van rijvaardigheid of verlies van interesse zijn. De getroffenen zijn vaak niet in staat hun emotionele situatie onder woorden te brengen. Ze melden een vreemde "leegte" en gevoelloosheid.

De verminderde belangen hebben meestal betrekking op alle aspecten van het leven, of het nu gaat om privé-, professionele of dagelijkse politieke gebeurtenissen. Persoonlijke persoonlijke hygiëne kan bijvoorbeeld ook ernstig worden verwaarloosd. Patiënten hebben ook vaak een “dwang om te broeden“, Dwz dat hun gedachten continu rond hetzelfde onderwerp draaien zonder een oplossing te vinden.

Familieleden melden dat hun getroffen familieleden zich steeds meer terugtrekken. Bezoeken aan ziekenhuizen worden nauwelijks opgemerkt en gesprekken worden steeds moeilijker. Meestal neemt de behoefte aan slaap enorm toe.

Sommige patiënten slapen in principe de hele dag door! Eetgewoonten veranderen vaak, zodat er óf helemaal geen eetlust is óf mensen altijd eten. Eigenlijk eenvoudige beslissingen zoals de keuze van het ontbijt kunnen niet meer worden genomen en leiden tot grote onverschilligheid.

Postoperatieve depressie of gewoon uitgeput? Veel patiënten en familieleden zijn onzeker over het onderscheid tussen postoperatieve depressie en "overstuur" of "uitputting". Veel mensen voelen zich immers automatisch onwel als ze aan operaties of ziekenhuizen denken.

Wanneer de beschreven symptomen optreden, geven veel mensen de schuld aan de operatie en het daaruit voortvloeiende lichamelijk ongemak. Bijvoorbeeld, verlies van eetlust wordt verklaard door bijwerkingen van de medicatie, vermoeidheid door de nasleep van de verdoving, of lusteloosheid door pijn in het operatiegebied. Deze omschrijvingen zijn tot op zekere hoogte vaak correct.

Grote operaties zijn een enorme fysieke uitdaging, maar als ze een bepaald niveau of proportie overschrijden, kan postoperatieve depressie als een diagnose worden beschouwd. Natuurlijk is ook het tijdsbestek cruciaal. Als de symptomen onmiddellijk na de operatie optreden en binnen een maand verdwijnen, hoeft u zich geen zorgen te maken. Als de symptomen echter langer aanhouden, misschien zelfs jaren, kan postoperatieve depressie worden overwogen.