Mandibulaire retrognathie: oorzaken, symptomen en behandeling

Mandibulaire retrognathie is een achterwaartse verplaatsing van de onderkaak ten opzichte van de basis van de schedel​ De term mandibulaire retrognathie verwijst alleen naar de beschrijving van de positie van de onderkaak, maar niet naar de grootte ervan. Ook is mandibulaire retrognathie niet kenmerkend voor de positie van de bovenkaak en de onderkaak ten opzichte van elkaar.

Wat is mandibulaire retrognathie?

Mandibulaire retrognathie vertegenwoordigt een genetisch veroorzaakte dysgnathie. Dit verwijst naar een slechte ontwikkeling van de kaak of tanden. Bij mandibulaire retrognathie is er een verkorte onderkaak dat wordt overtroffen door de bovenkaak. De voorwaarde manifesteert zich door een terugwijkende kin en een uitstekend bovenwerk lip, resulterend in een negatieve lipstap. Bij mandibulaire retrognathie verschijnt een zogenaamd vogelgezicht in profielweergave. Dit is een gevolg van de relatieve recessie van de te kleine onderkaak. Wanneer de mond is gesloten, de voortanden van de bovenkaak duidelijk uitsteken voor die van de onderkaak, die vaak in het gehemelte bijt.

Oorzaken

De ontwikkeling van mandibulaire retrognathie kan verschillende oorzaken hebben. In de meeste gevallen is de voorwaarde is erfelijk. In dit geval bestaat de ziekte vanaf de geboorte en wordt deze in de loop van de tijd meer uitgesproken jeugd en puberale groeifasen. Daarnaast zijn er andere oorzaken die verantwoordelijk kunnen zijn voor de vorming van mandibulaire retrognathie die niet erfelijk zijn. Bijvoorbeeld aandoeningen die verband houden met de groei van de kaak, veroorzaakt door bijvoorbeeld een ontsteking van de beenmerg (medische term osteomyelitis) kan mandibulaire retrognathie bevorderen. Fracturen van de gewrichtsprocessen en ankylopoetica kunnen ook de ontwikkeling van de ziekte bevorderen. In aanvulling op, ontsteking in de groeischijven van de kaak zijn mogelijke oorzaken van mandibulaire retrognathie.

Symptomen, klachten en tekenen

Symptomen van mandibulaire retrognathie zijn meestal prominent aanwezig en kenmerken het uiterlijk van getroffen personen. Patiënten hebben een terugwijkende kin en een uitstekend bovenwerk lip​ Gewoonlijk komt mandibulaire retrognathie aan beide zijden voor. In niet-erfelijke gevallen kan het ook eenzijdig voorkomen. Mandibulaire retrognathie wordt gekenmerkt door een aanzienlijke onderontwikkeling (medische term hypoplasie) van de onderkaak, wat resulteert in een terugwijkende kin. Dit resulteert in een zogenaamde distale beet of overbeet. In individuele gevallen kan mandibulaire retrognathie optreden in combinatie met maxillaire prognathie. Dit is een malocclusie van de tanden van de bovenkaak​ Als mandibulaire retrognathie optreedt in de aanwezigheid van gewrichtsfracturen en ankylopoetica, ervaren de getroffen personen soms beperkingen bij het openen van hun mond. Vaak zijn de snijtanden langwerpig omdat ze tijdens de groeifase geen natuurlijke weerstand hadden, bijvoorbeeld in de vorm van de bovenste voortanden. Bij de laatste beet raken de onderste snijtanden het gehemelte slijmvlies​ In de context van mandibulaire retrognathie komen in veel gevallen andere syndromen voor, zoals slaapapneu-syndroom.

Diagnose en verloop van de ziekte

Voor de diagnose van mandibulaire retrognathie worden verschillende onderzoeksmethoden overwogen, die worden toegepast afhankelijk van de manifestatie van de ziekte in het individuele geval. In principe zijn de klinische symptomen in de vorm van terugwijkende kin en overbeet zo kenmerkend dat het vermoeden van de aanwezigheid van mandibulaire retrognathie zeer snel ontstaat. Deze vermoedens moeten worden geverifieerd door adequate specialistische onderzoeken om een ​​betrouwbare diagnose te kunnen stellen en een geschikt geneesmiddel te bestellen maatregelen. Vaak, Röntgenstraal onderzoeken zijn de voorkeursmethode voor het diagnosticeren van mandibulaire retrognathie. Deze kunnen bijvoorbeeld door een orthodontist worden uitgevoerd. De verkeerde positie van de boven- en onderkaak is duidelijk te zien in de Röntgenstraal beeld. Ook de individuele mate van mandibulaire retrognathie kan hier worden bepaald. Een specialistische diagnose is in ieder geval vereist om mandibulaire retrognathie te kunnen onderscheiden van mogelijke andere aandoeningen van de kaak.

Complicaties

In de regel resulteert deze ziekte in een aanzienlijk veranderd uiterlijk van de patiënt, waardoor een verminderd gevoel van eigenwaarde of zelfs minderwaardigheidscomplexen kunnen optreden. Kinderen kunnen ook op jonge leeftijd worden gepest of geplaagd, wat kan leiden tot Depressie of andere psychologische stoornissen. De meeste patiënten blijven ook last hebben van overbeet. Het is niet ongebruikelijk dat de ziekte ongemak veroorzaakt bij het openen en sluiten van de mond, zodat er ook beperkingen gelden voor de inname van voedsel en vloeistoffen. Dit kan uiteindelijk leiden naar ondervoeding or uitdroging​ Door de verminderde esthetiek lijden de getroffenen ook aan sociale moeilijkheden en mogelijk uitsluiting. In de meeste gevallen kunnen de symptomen van deze ziekte worden behandeld door chirurgische ingrepen. Complicaties komen niet voor. In sommige gevallen zijn er echter meerdere bewerkingen nodig. Ook wordt de levensverwachting van de patiënt niet verminderd of beperkt door dit syndroom. Bovendien is de transplantatie van bot kan nodig zijn voor de operatie. Er treden echter geen bijzondere complicaties of ongemak op.

Wanneer moet je naar een dokter?

De ontwikkeling van de menselijke kaak moet altijd door een arts worden beoordeeld en onderzocht. Als de boven- en onderkaak niet direct boven elkaar liggen, is er sprake van een stoornis die door een arts moet worden opgehelderd. Als er ongemak is bij het kauwen of pijn, een dokter is nodig. Als ingenomen voedsel niet voldoende kan worden gemalen door het mogelijke kauwproces, is er reden tot bezorgdheid. Als het lichaamsgewicht laag is of als er gewichtsverlies optreedt, wordt een doktersbezoek geadviseerd. Als de getroffen persoon vanwege de beperkingen alleen vloeibaar of meestal papperig voedsel binnenkrijgt, wordt overleg met een arts aanbevolen. Correctie van de kaken is noodzakelijk, die tandheelkundig wordt uitgevoerd. Als een optische verandering van het gelaatsuiterlijk herkenbaar is aan de kaakposities, moet een bezoek aan de arts worden gebracht. Als de onregelmatigheden van de kaakposities toenemen tijdens het groeiproces, moet zo snel mogelijk een arts worden geraadpleegd. In het geval van hoofdpijn of een beschadiging van de spieren in de nek Naast de nek heeft de getroffen persoon medische hulp en ondersteuning nodig. Slaap, concentratie of aandachtsstoornissen zijn verdere indicaties die onderzocht dienen te worden. Als het mond kan niet voldoende worden geopend, als er verminderde fonatie is of als uitgebreide tandreiniging niet mogelijk is, is actie vereist. Een bezoek aan de dokter is noodzakelijk, omdat zonder behandeling ernstige complicaties kunnen optreden in het verdere verloop.

Behandeling en therapie

Er zijn verschillende methoden beschikbaar voor de behandeling van mandibulaire retrognathie, die zijn aangepast aan het individuele geval. Tijdens de groeifase moet de getroffen patiënt een orthodontische behandeling ondergaan. Als dit therapie succesvol is afgerond, is in de meeste gevallen een reconstructie van de kin of onderkaak noodzakelijk. Het therapeutische maatregelen hier zijn vergelijkbaar met die voor maxillaire retrognathie. Voor de behandeling van mandibulaire retrognathie bij volwassenen kunnen verschillende andere operaties worden overwogen. Operaties in de zogenaamde oplopende takken zijn mogelijk. Hier wordt de kaak gespleten en de onderkaak naar voren bewogen, met een bijtstift als hulpmiddel. De individuele fragmenten worden stabiel gefixeerd door middel van vertragingsschroef-osteosynthese. Als de malocclusie niet op tijd wordt behandeld, kan dit leiden tot schade aan tanden en parodontium. Dit kan leiden tot voortijdig verlies van tanden. De opwaartse beweging van de onderkaak kan alleen worden bereikt door de opgaande takken op het onderkaakbeen te verlengen. Voor dit doel heeft kaakchirurgie een van beide botten nodig het enten of gespleten botfragmenten worden geleidelijk uit elkaar getrokken (medische term eelt afleiding).

Vooruitzichten en prognose

Mandibulaire retrognathie heeft een gunstige prognose als de getroffen persoon vroegtijdig medische zorg zoekt. Anders bestaat het risico op onomkeerbare schade en gevolgen tijdens het leven. Er kan een gestage toename zijn in volksgezondheid onregelmatigheden. Bovendien moet de getroffen persoon anders voortijdig verlies van tanden en beschadiging van de kaak accepteren botten. In aanvulling op pijn, er zijn stoornissen in het spraakvermogen en eetstoornissen. Er is een risico op deficiëntieverschijnselen en dus kunnen levensbedreigende ontwikkelingen optreden. In geval van vroege samenwerking met een arts, maxillofaciale chirurgie maatregelen worden geïnitieerd. Naast het tijdelijk dragen van bretelskunnen chirurgische ingrepen worden uitgevoerd. Afhankelijk van de omvang van de bestaande malocclusies zijn er in de loop van het leven meerdere operaties nodig. Binnen het proces van menselijke groei vinden fysieke veranderingen plaats. Dit proces kan leiden tot het feit dat verdere interventies onvermijdelijk zijn. Aan elke operatie zijn risico's verbonden. In een bijzonder ernstig geval, bloed vergiftiging kan leiden een voorwaarde dat is ook levensbedreigend. Niettemin is deze medische zorg voor sommige mensen de enige manier om langdurige verlichting van hun symptomen te bereiken. Bovendien zijn dit routineprocedures die in de meeste gevallen zonder incidenten verlopen. In zeldzame gevallen bot het enten moet worden uitgevoerd als een laatste redmiddel voor verbetering.

het voorkomen

Omdat mandibulaire retrognathie meestal een erfelijke aandoening van de kaak is, zijn er geen effectieve methoden om de ziekte te voorkomen. Getroffen patiënten kunnen de malocclusie van de onderkaak alleen tegengaan door tijdige orthodontie therapie, en tegelijkertijd ook mogelijke secundaire schade van mandibulaire retrognathie voorkomen.

Nazorg

Het uiterlijk van getroffen personen verandert meestal als gevolg van de ziekte. Om deze reden kunnen er bij getroffen personen een laag zelfbeeld en minderwaardigheidscomplexen zijn. Als gevolg daarvan worden kinderen vaak gepest en geplaagd. Dit kan leiden tot ernstig Depressie en andere psychische aandoeningen. Het pleiten voor hulp van familieleden is daarom onmisbaar om het herstelproces permanent te stabiliseren. Het is belangrijk om de sociale omgeving bij het proces te betrekken om af te wenden spanningen of misverstanden. In veel gevallen zijn echter herhaalde chirurgische ingrepen nodig. De levensverwachting van de getroffenen wordt niet beïnvloed door de ziekte. Het komt voor dat voor de operaties a transplantatie of botten is noodzakelijk bij getroffen personen. Permanente medische opvolging is daarom dringend nodig om verdere complicaties te voorkomen.

Dit is wat u zelf kunt doen

Patiënten met mandibulaire retrognathie lijden als kind vaak aan minderwaardigheidscomplexen vanwege hun abnormale uiterlijk. De aandoening vertegenwoordigt meestal een enorm esthetisch stigma voor de getroffenen, en beïnvloedt sociale relaties en beïnvloedt het dagelijks leven in kinderopvanginstellingen en op school. Daarom is psychotherapeutische behandeling vaak geïndiceerd om het zelfrespect van de kindpatiënten te versterken en hun psychologische omgang met de ziekte te ondersteunen. Wat betreft de verplaatste of verkleinde onderkaak is orthodontische behandeling bij kinderen noodzakelijk. In dit geval nemen de ouders de verantwoordelijkheid voor het regelmatig bijwonen van noodzakelijke medische afspraken en het dagelijks dragen van bretels. Dergelijke therapie verbetert de toestand, maar elimineert meestal het externe defect niet volledig. Hiertoe zijn tijdens de operatie verdere corrigerende maatregelen vereist, waarbij meestal meerdere chirurgische ingrepen gedurende een langere periode nodig zijn. Vooral in de postoperatieve fase houden patiënten zich strikt aan de instructies van de verantwoordelijke arts en het klinisch personeel om bijwerkingen en complicaties te voorkomen. Logopedie ondersteunt de spreekvaardigheid van de patiënt en versterkt tegelijkertijd hun zelfvertrouwen. Voor gerichte versterking van de kaakspieren gaat de getroffen persoon naar een fysiotherapeut, met wie hij of zij passende oefeningen repeteert.