Livedovasculopathy is een ziekte die zich manifesteert in aandoeningen van bloed stolling in kleine, dermale bloedcapillairen. Livedovasculopathy zorgt ervoor dat het aangetaste weefsel sterft, wat geassocieerd is met significant pijn. Bovendien, necrose formulieren op de huid gebieden die zijn aangetast door livingovasculopathie. De pathologische veranderingen zijn onomkeerbaar littekens op de huid.
Wat is livesovasculopathie?
In principe komt livesovasculopathie zeer zelden voor. Synonieme ziektetermen zijn onder meer atrophie blanche ofvasculitis Livedovasculopathy wordt voornamelijk gevormd door stollingsstoornissen in de huid Livedovasculopathy vertegenwoordigt a chronische ziekte of bloed schepen gelegen in de huid. Kleine haarvaatjes in de bovenste delen van de huid worden aangetast. Als gevolg van livesovasculopathie kunnen occlusies van de bloed schepen ontwikkelen. Als gevolg hiervan worden de bovenste huidgebieden niet van voldoende bloed voorzien. Als gevolg hiervan gaat het aangetaste huidweefsel verloren, wat in medische terminologie huidinfarct wordt genoemd. Livedovasculopathy resulteert in een open huid wonden die worden geassocieerd met intens pijn De resulterende zweren genezen moeilijk. In de meeste gevallen wordt livingovasculopathie relatief laat gediagnosticeerd. In principe zijn de behandelingsopties die tot nu toe beschikbaar waren, relatief succesvol geweest.
Oorzaken
Het ontwikkelingsmechanisme van livingovasculopathie is grotendeels opgehelderd; niet alle onderliggende oorzaken zijn echter onderzocht. Het huidgebied bevat talloze minuscule bloed schepen die de huid van bloed voorzien, zuurstof, en voedingsstoffen. Vanwege momenteel onbekende factoren neemt de neiging van het bloed om te stollen toe in de overeenkomstige gebieden. Dit fenomeen wordt in de geneeskunde 'verhoogd' genoemd trombofilie De bovenste huidgebieden worden gevoed door slechts een klein aantal bloedvaten. De afsluiting van bloedvaten resulteert dus snel in een onderaanbod van de huidgebieden, die vervolgens afsterven (medische term necrose Kenmerkend voor livesovasculopathie is dat de pathologische ontwikkelingen vooral in de warme maanden van het jaar plaatsvinden. Sommige onderzoekers vermoeden dat een verlaagd concentratie of water in menselijk bloed verhoogt de neiging tot stolling. Dit komt doordat de viscositeit van het bloed wordt verhoogd bij hoge luchttemperaturen. Bovendien komt livesovasculopathie ongeveer driemaal vaker voor bij vrouwelijke patiënten dan bij mannelijke patiënten. De exacte oorzaken van dit grote sekseverschil worden momenteel niet begrepen.
Symptomen, klachten en tekenen
Livedovasculopathie wordt voornamelijk gekenmerkt door een karakteristieke combinatie van drie hoofdklachten: Ten eerste vertonen getroffen patiënten zogenaamde liveso-racemosa-symptomen. Deze geven al aan dat de betreffende persoon een bijzondere gevoeligheid heeft voor de ontwikkeling van livingovasculopathie. Een ander belangrijk teken van livesovasculopathie zijn zweren die zich manifesteren in open huid wonden Dit is een acuut symptoom van livingovasculopathie. Uiteindelijk ontwikkelt de zieke huidplaats zich tot wat atrophie blanche wordt genoemd, wat verwijst naar het litteken op de huid. Het litteken, als een overblijfsel van de acute fase van livingovasculopathie, blijft altijd zichtbaar op de huidplaats.
Diagnose en verloop van de ziekte
Een diagnose van livesovasculopathie is meestal gebaseerd op de klinische symptomen van de ziekte. Patiënten met verdenking op levendeovasculopathie raadplegen hun dermatoloog. Een anamnese is verplicht voorafgaand aan klinische onderzoeken. Daarna volgt een eerste visueel onderzoek, waarbij de behandelende arts het getroffen gebied met een speciale vergroting nader onderzoekt bril, bijvoorbeeld. Weefselmonsters, die in het laboratorium worden geanalyseerd, behoren ook tot de mogelijkheden. Op basis van de beschrijving van de huidige klachten door de patiënt en het klinische beeld is een relatief betrouwbare diagnose van livesovasculopathie mogelijk.
Complicaties
Patiënten lijden meestal aan zeer ernstige pijn als gevolg van livingovasculopathie. Deze pijn kan stekend zijn en brandend en vermindert de kwaliteit van leven van de patiënt aanzienlijk. Het hele dagelijkse leven van de getroffen persoon wordt ook aanzienlijk beperkt en verminderd door livesovasculopathie, zodat gewone activiteiten meestal niet meer mogelijk zijn voor de getroffen persoon. Het is niet ongebruikelijk dat deze ziekte ook groot blijft littekens, die meestal onomkeerbaar zijn en daarom niet genezen. De littekens ervoor zorgen dat de patiënt een verminderde esthetiek heeft en dus mogelijk minderwaardigheidscomplexen of een verminderd zelfrespect. Niet zelden kan de pijn ook 's nachts optreden, wat kan leiden tot slaapproblemen of zelfs Depressie Behandeling van livingovasculopathie kan worden gedaan met injecties en is niet gerelateerd aan bepaalde complicaties. In de meeste gevallen zijn de symptomen relatief goed beperkt en worden ze hierdoor behandeld injecties, zodat de getroffen persoon dat kan leiden weer een gewoon leven. Dit voorkomt echter geen verdere uitbraken van deze ziekte, zodat de getroffen persoon mogelijk aangewezen is op een hernieuwde behandeling. De levensverwachting wordt echter niet verminderd of beperkt door deze ziekte.
Wanneer moet je naar een dokter?
Wanneer open zweren of andere tekenen van ziekte schijnbaar zonder reden optreden, is deskundig advies nodig. Een dermatoloog kan bepalen of de trigger is livesovasculopathie. Personen die een vermoeden hebben, moeten vroegtijdig advies inwinnen bij hun huisarts, die een eerste diagnose kan stellen en de patiënt vervolgens indien nodig doorverwijst naar een specialist. Uiterlijk als er volgende symptomen zijn, zoals ontsteking of littekens op de huid, de voorwaarde moet naar een dermatoloog worden gebracht. Vrouwen hebben significant meer kans op geleefdovasculopathie. De ziekte komt ook overwegend voor in de zomermaanden. Als de beschreven symptomen optreden en mogelijk ook worden genoemd risicofactoren aanwezig zijn, kan worden aangenomen dat er sprake is van een livingovasculopathie. In dit geval moet een medische afspraak worden gemaakt, zodat de ziekte snel kan worden gediagnosticeerd en behandeld. Als dit vroegtijdig wordt gedaan, kan blijvende schade meestal worden voorkomen. De juiste dokter is de huisarts of een dermatoloog. Als het huidveranderingen een mentale belasting vormen, wordt een consult van een therapeut aanbevolen.
Behandeling en therapie
De opties voor de behandeling van livingovasculopathie zijn relatief goed ontwikkeld. Kortom, de focus van behandeling gerelateerd maatregelen is om de neiging van het bloed om te stollen te verminderen. Voor dit doel medicijn therapie wordt meestal als eerste gebruikt. De patiënt krijgt meestal actieve farmaceutische ingrediënten die ook worden gebruikt om te voorkomen trombose Daarom schrijft de arts vaak heparines voor aan personen die lijden aan livingovasculopathie, die gewoonlijk worden toegediend in de vorm van injecties. Het gebruik van andere drugs voor de behandeling van livingovasculopathie wordt in talrijke onderzoeken onderzocht. In een van deze onderzoeken, het actieve ingrediënt rivaroxaban vertoonde een goede werkzaamheid. Behandeling met dit medicijn vereist gevoeligheid coördinatie tussen patiënt en arts wat betreft dosering en duur van administratie Het risico op mogelijke bloeding moet grondig worden afgewogen. De prognose van livesovasculopathie is relatief positief. Indien gepaste behandeling maatregelen worden genomen, is een goede controle van livesovasculopathie mogelijk. In deze context is het administratie van anticoagulantia speelt een essentiële rol. Als gevolg hiervan neemt de pijn meestal ook af voor de getroffen patiënten. Er bestaat echter een risico op recidiverende livingovasculopathie. Om deze reden is een langdurige medische behandeling van getroffen personen in een gespecialiseerd centrum raadzaam.
Vooruitzichten en prognose
Als de getroffen persoon een medische behandeling ondergaat, heeft hij of zij een goede kans om de symptomen te verlichten. Langetermijn therapie wordt noodzakelijk, aangezien de stoornis van de bloedstolling niet tot een tijdelijke volksgezondheid bijzondere waardevermindering. In de meeste gevallen is er dus geen herstel, maar geen symptomen zodra er met regelmatige tussenpozen medicatie wordt ingenomen. Indien onbehandeld, kan livingovasculopathie dat wel leiden tot talrijke complicaties. Naast stoornissen in het dagelijks leven, ontwikkelen zich secundaire ziekten. Sommigen van hen leiden tot een levensbedreigende voorwaarde.Voor een betere beoordeling van de situatie en om te voorkomen volksgezondheid risico's dient de behandeling te worden gestart bij de eerste onregelmatigheden en klachten. Medicijnen helpen het organisme bij het proces van bloedstolling en brengen het tot een noodzakelijke evenwicht Om bijwerkingen te voorkomen en de juiste dosering van het voorgeschreven drugsis nauwe samenwerking met de behandelende arts noodzakelijk. Dit verbetert het algemeen volksgezondheid evenals de kwaliteit van leven. Bij sommige patiënten kunnen er perioden zijn van afwezigheid van symptomen. Hierbij hoeft tijdelijk geen medicatie te worden gegeven. Toch zijn regelmatige controles en medische tests noodzakelijk, omdat de symptomen op elk moment kunnen terugvallen. Hoe bewuster de getroffen persoon is met de signalen van zijn organisme, hoe beter de ontwikkeling van de gezondheid.
het voorkomen
Momenteel is er weinig gevestigde kennis over effectief maatregelen voor de preventie van livingovasculopathie. Echter, zoals bij veel andere ziekten, stopzetting van tabak gebruik wordt aanbevolen voor mensen die risico lopen. Dit is zo omdat nicotine vernauwt de bloedvaten en verhoogt daarom mogelijk de neiging tot bloedstolsels.
Nazorg
Nazorg voor een bloedstollingsstoornis wordt geboden door middel van preventieve maatregelen en medische controles. De vorm van nazorg is mede afhankelijk van de aard van de bloedstollingsstoornis In bijna alle gevallen is het nodig om de stromingseigenschappen van het bloed regelmatig te laten controleren en om de stollingsfactoren bij te houden. Bij mensen met een sterke neiging tot stollen bestaat de follow-up voornamelijk uit regelmatige controles van de bloedvaten. Aangezien trombose vaak voorkomt, moeten ze vroegtijdig worden opgespoord. Dienovereenkomstig profylactisch administratie van bloedverdunners kan nuttig zijn. In stressvolle situaties met weinig beweging, zoals langeafstandsvluchten, wordt het toedienen van bloedverdunners aanbevolen. Daarnaast bestaat nazorg ook uit het verhelderen van afwijkingen (bijvoorbeeld huidverkleuring, bloed in de ontlasting of urine) en verwondingen dringend vermijden. Medicijnen, het toedienen van hormonen of donorfactoren kunnen nodig zijn voor profylaxe gedurende het hele leven. Als inwendige bloedingen tot weefselschade hebben geleid, bestaat nazorg uit passende therapie Voor aangetaste spieren of botten, dit betekent gebruiken fysiotherapie. Uithoudingsvermogen sporten zijn geschikt, maar contactsporten niet. Bij schade aan organen daarentegen moet de nazorg gebaseerd zijn op de betreffende schade.
Wat u zelf kunt doen
Het is niet mogelijk om livingovasculopathie te behandelen met zelfhulpmaatregelen. Daarom zijn getroffen personen afhankelijk van medische behandeling om complicaties en verder ongemak te voorkomen. In de regel wordt livesovasculopathie behandeld met behulp van drugs die de bloedstolling verminderen. De getroffen persoon moet ervoor zorgen dat deze medicijnen regelmatig worden ingenomen. Evenzo verschillende interacties met andere medicijnen moet rekening worden gehouden, omdat er anders een verminderd effect kan zijn. In de regel is geen verdere behandeling vereist. De getroffen persoon moet zijn lichaam beschermen en zo bloedingen en verwondingen vermijden. In de regel is het verbruik van nicotine heeft ook een negatief effect op het beloop van de ziekte en dient daarom in ieder geval te worden gestaakt. Als de stopzetting van roken Het is niet uit vrije wil, vrienden of familie kunnen ook bij dit proces helpen. In ernstige gevallen kan ook worden teruggetrokken. Verder is contact met andere lijders aan livingovasculopathie vaak de moeite waard, aangezien dit kan leiden tot informatie-uitwisseling.
