Definitie
Een kramp wordt gedefinieerd als het samentrekken van de spieren in een bepaald gebied. Een kramp is in de regel slechts van korte duur en moet daarom worden onderscheiden van een blijvende spiercontractuur en spierspasmen. Krampen in de handen worden meestal geassocieerd met pijn en leiden tot tijdelijk functieverlies.
Krampen kan van persoon tot persoon in ernst verschillen en zeer verschillende oorzaken hebben. Krampen kan worden onderverdeeld in drie verschillende groepen, waarbij de zogenaamde parafysiologische krampen de meest voorkomende zijn. Deze komen onder bepaalde omstandigheden voor bij gezonde mensen. Daarnaast zijn er symptomatische krampen die optreden in de context van een andere onderliggende ziekte en idiopathische krampen die geen herkenbare oorzaak hebben.
Oorzaken
De oorzaken van krampen in de handen kunnen heel verschillend zijn. De meest voorkomende oorzaak van parafysiologische krampen is een verstoring van het mineraal evenwicht (elektrolytenbalans) van het lichaam. In de meeste gevallen zijn de mineralen calcium en magnesium zijn verantwoordelijk voor het optreden van spierkrampen.
Een verstoring van de elektrolyt evenwicht kan bijvoorbeeld worden veroorzaakt door hevig zweten, maar ook door alcoholgebruik of verhoogde lichamelijke activiteit. EEN magnesium Een tekort bevordert de ontwikkeling van spierkrampen, omdat het een belangrijke rol speelt bij de ontwikkeling en beëindiging van spierweefsel contracties. Vooral ouderen hebben vaak last van spierkrampen, zoals het mineraal evenwicht wordt beïnvloed door een lagere vochtopname.
Zwangere vrouwen en vrouwen in de menopauze vertonen ook vaak een veranderde minerale samenstelling en kunnen last hebben van spierkrampen, maar in tegenstelling tot symptomatische krampen zijn ze niet geassocieerd met een ziekte. De symptomatische krampen kunnen worden veroorzaakt door verschillende ziekten. Deze omvatten circulatiestoornissenspierziekten, neurologische ziekten en hormonale aandoeningen, zoals suikerziekte mellitus.
Als de krampen optreden samen met een blauwachtige verkleuring van de handen en pijn, kunnen ze de zogenaamde aangeven Raynaud-syndroom. Dit komt vaak voor in verband met elementaire reumatische aandoeningen. Bepaalde medicijnen kunnen ook krampen in de handen veroorzaken.
Dit zijn voornamelijk chemotherapeutica, bloed drukverlagende medicijnen en hormonale anticonceptiva. Spierkrampen zijn een vaak beschreven symptoom bij het nemen cortisone. Het medicijn, dat rijk is aan bijwerkingen, leidt soms tot ernstige effecten op hormonen en stofwisselingsprocessen in het lichaam.
Elektrolytverschuivingen worden ook beïnvloed en er kunnen relatieve tekorten aan voedingsstoffen en mineralen optreden. Het optreden van krampen duidt op een tekort aan een stof die betrokken is bij de spierfunctie, die medisch kan worden vastgesteld bloed testen. cortisone is een hormoon dat in het lichaam wordt aangemaakt in de bijnierschors.
cortisone heeft veel belangrijke functies in het lichaam. Het is verantwoordelijk voor de fysieke reactie op stress en controleert de bloed suikerniveau om te voorzien in energiereserves in stressvolle situaties. Daarnaast reguleert het hormoon de water- en mineralenbalans en speelt het een belangrijke rol bij de ontstekingsreactie.
Cortison heeft een ontstekingsremmend effect. Deze eigenschap wordt benut bij de therapeutische toepassing van cortison. Het medicijn wordt voornamelijk gebruikt bij ontstekingsziekten, zoals reumatoïde artritis of overreacties van het lichaam in de context van bronchiale astma.
Als cortison gedurende een langere periode als medicijn wordt ingenomen, remt het lichaam in reactie daarop de eigen productie van het lichaam in de bijnierschors. Als de cortisone nu wordt stopgezet of in het beste geval langzaam wordt afgebouwd, kan dit leiden tot een cortison-tekort. Dan zijn verschillende processen in het lichaam niet meer optimaal te regelen.
Als dit de water- en mineralenbalans beïnvloedt, kan dit leiden tot spierkrampen in de handen of andere ledematen. Sinds magnesium is primair verantwoordelijk voor de spierfunctie, de extra inname van magnesium kan helpen bij het verlichten van krampen. Als de krampen in de handen optreden als onderdeel van een onderliggende reumatische aandoening, worden ze vaak geassocieerd met Raynaud-syndroom.
In dit geval zijn de handen blauwachtig van kleur en opvallend koud, vooral onder stress en als het koud is. De oorzaak hiervan is een verkramping van het bloed schepen in de handen en de daaruit voortvloeiende slechte bloedcirculatie. Veel reumatiek patiënten hebben last van krampen in hun handen of zelfs in hun voeten en benen. Magnesium innemen kan krampen en de pijn geassocieerd met hen.
Chemotherapie omvat het gebruik van zeer agressieve medicijnen die de celgroei remmen en tot celdood leiden. Deze medicijnen maken echter geen onderscheid tussen kanker cellen en gezonde cellen. Daarom kunnen naast de tumorcellen ook gezonde cellen worden beschadigd tijdens chemotherapie en afhankelijk van waar ze zich bevinden, kan de patiënt symptomen ervaren.
Zenuwcellen zijn vaak beschadigd. Dit zijn voornamelijk de kleine zenuwuiteinden, bijvoorbeeld in de handen of voeten. De symptomen kunnen variëren van tintelingen en gevoelloosheid tot pijn.
Krampen kunnen ook een mogelijk gevolg zijn. Deze symptomen verdwijnen meestal vanzelf na voltooiing van chemotherapie. Multiple sclerose (MS) is een zeldzame neurologische aandoening die gepaard kan gaan met talrijke symptomen door het hele lichaam.
Spierkrampen zijn echter een typisch symptoom van een progressieve MS-ziekte. In de meeste gevallen treedt de ziekte op in terugval, vordert in de loop van de jaren en laat steeds meer neurologische schade achter. Dit resulteert in zenuwschade, wat kan leiden tot zwakte, spierkrampen en op de lange termijn tot verlamming van de gehele spieren van het lichaam.
De zogenaamde parafysiologische krampen komen vaak voor bij verhoogde inspanning. In dit geval zorgt meer zweten ervoor dat water en mineralen uit het lichaam worden uitgescheiden en de balans wordt verschoven. Omdat de mineralen ook verantwoordelijk zijn voor de samentrekking en de daaropvolgende ontspanning van de spieren kunnen in deze context spierkrampen optreden.
Vooral magnesium en calcium spelen een doorslaggevende rol. Calcium is de trigger voor de spier contracties en magnesium zorgt ervoor dat het calcium snel in de cellen kan worden opgenomen en vervolgens weer kan worden afgevoerd. Magnesiumgebrek door hevig zweten resulteert dus vaak in spierkrampen.
Regelmatige inname van magnesium supplementen helpt vaak bij krampen in de handen bij inspanning. Bij een magnesiumtekort is het lichaam niet in staat het evenwicht bij de spiercel te behouden, waardoor de spiercel ogenschijnlijk zonder oorzaak opgewonden kan raken en krampen kan veroorzaken. De belangrijkste maatregelen na spierinspanning en het optreden van krampen zijn lichamelijke rust, herstel, immobilisatie, massage en stretching van de aangetaste spieren.
Magnesiumtekort is een van de meest voorkomende oorzaken van spontaan optredende spierkrampen. Het is geen gevaarlijke ziekte, maar slechts een relatief verhoogde magnesiumbehoefte tijdens spieractiviteit. Door toegenomen spierarbeid consumeren de spiercellen en hebben ze meer voedingsstoffen nodig, elektrolyten en mineralen.
Zelfs met een gebalanceerd dieet en voldoende toevoer van magnesium, verhoogde spieractiviteit kan leiden tot een plotseling magnesiumtekort. Op cellulair niveau kunnen zelfs kleine triggers hyperexciteerbaarheid veroorzaken met een neiging tot krampen. Op de handen kan zelfs meer schrijven zo'n extra spierspanning zijn en krampen veroorzaken.
