Melkkanaalbeeldvorming (galactografie)

Galactografie is een radiografische procedure die wordt gebruikt op het gebied van gynaecologie (gezondheid van vrouwen​ In dit onderzoek is het melk kanalen van de vrouwelijke mamma (borst) worden gevisualiseerd met behulp van Röntgenstraal contrastmiddel om pathologische (pathologische) veranderingen visueel te tonen. Galactografie wordt gebruikt om ziekteprocessen te diagnosticeren die plaatsvinden binnen de melk kanalen, zoals kleine intraductale carcinomen (kanker beperkt tot de cellen van de melk duct (= DCIS)), papillomen (goedaardige mucosale tumoren) of chronische ontstekingsprocessen.

Indicaties (toepassingsgebieden)

Indicatie en voorwaarde voor dit onderzoek is een pathologische (pathologische) afscheiding (lekkage van vloeistof) uit de tepel (borst). Dit is vooral merkbaar wanneer slechts één borstklier is aangetast. Pathologische secretie moet worden onderscheiden van galactorroe. Galactorroe is de melkachtige afscheiding buiten de zwaartekracht (zwangerschap) en borstvoeding. De oorzaak van galactorroe is meestal een endocrinologische (hormonale) aandoening. Galactografie wordt uitgevoerd in:

  • Hemorragische (bloederige) afscheiding van de tepel (zowel klinisch bewijs als cytologisch bewijs).
  • Eenzijdige, niet-hemorragische secretie.
  • Detectie van tumorcellen of atypie (“afwijking van de norm”) in cytologische bevindingen (celonderzoek).

Contra-indicaties

  • Acute ontstekingsprocessen van de borstklier.
  • Allergie voor contrastmedia

Voor het onderzoek

Het onderzoek wordt meestal voorafgegaan door een klinisch onderzoek, een oriënterend conventioneel mammogram (Röntgenstraal van de borst) en een cytologisch onderzoek van de secretie.

De procedure

Galactografie kan alleen worden uitgevoerd als er pathologische secretie is met dilatatie van de melkkanalen, omdat in deze situatie de opening van het melkkanaal zichtbaar is. Tijdens galactografie moet de patiënt comfortabel liggen en moet de borst goed worden verlicht. Bij zeer zware secretie wordt de borstklier eerst handmatig gladgestreken om verdikte secretie te verwijderen of bloed stollingsmiddel (bloedprop​ Dit wordt gevolgd door een grondige desinfectie van beide tepel en omgeving huid. In het geval van pijn, lokaal anesthesie (plaatselijke verdoving) is mogelijk. De onderzoekende arts gebruikt een vergrootglas bril om het betreffende melkkanaal te lokaliseren en het zorgvuldig te onderzoeken met een stompe galactografienaald (bijv. Cook galactografiekatheter). Zodra de naald is geplaatst, 0.1 tot 0.5 ml water-oplosbaar contrastmiddel wordt voorzichtig zonder lucht geïnjecteerd via een injectiespuit met contrastmiddel die via een slangensysteem met de naald is verbonden. Nu wordt het uitscheidingskanaal gecomprimeerd met behulp van een wattenstaafje of gips om lekkage van het contrastmiddel te voorkomen tot de Röntgenstraal afbeelding is gemaakt. Vervolgens wordt het mammogram gemaakt in 2 vlakken, die kunnen worden aangevuld met vergrotingsbeelden. De volgende omstandigheden kunnen leiden tot beeldartefacten (foutieve beeldbevindingen):

  • Luchtinjectie
  • Spastische (verkrampte) vernauwing van de melkkanalen
  • Onvoldoende hoeveelheid contrastmiddel
  • Verstopte melkkanalen, bijv. Door bloed coagulum.
  • Te veel compressie van de borst tijdens mammografie.

Ten slotte worden de röntgenfoto's geëvalueerd, met bijzondere aandacht voor ductasia (dilatatie van de melkkanalen), vuldefecten en ductale breuken.

Na het onderzoek

Na het onderzoek zijn geen bijzondere maatregelen nodig. Als er abnormale bevindingen worden gevonden, histologische (fijn weefsel) verduidelijking (biopsie) is meestal nodig omdat galactografie geen onderscheid toelaat tussen een goedaardige en een kwaadaardige bevinding.

Mogelijke complicaties

  • Anafylactische reactie (ernstig allergische reactie) in contrastmiddel allergie.
  • Galactophoritis (ontsteking van de melkkanalen).
  • Mastitis (ontsteking van de borst)
  • Extravasatie - ophoping van contrastmateriaal buiten de melkkanalen, bijv. In de lymfekanalen, wat leidt tot een moeilijke beoordeling van het onderzoek.