Mizolastine is een werkzame stof die behoort tot de zogenaamde H1 antihistaminica Het medicijn wordt in de overgrote meerderheid van de gevallen gebruikt voor de behandeling van hooi koorts, urticaria en allergisch ontsteking van de bindvlies De behandeling van de respectievelijke symptomen, niet hun oorzaken, staat op de voorgrond.
Oorzaken van hooikoorts
Het actieve ingrediënt Mizolastine wordt voornamelijk gekenmerkt door zijn anti-allergische effecten. Bovendien behoort het tot de farmaceutische categorie van de tweede generatie antihistaminica Het medicijn wordt meestal oraal toegediend in de vorm van tablets De meest voorkomende indicaties voor het voorschrijven van het medicijn zijn hooi koorts, urticaria en allergische rhinitis In de loop van de behandeling met het medicijn Mizolastinebijwerkingen zoals hoofdpijn or problemen met de spijsvertering kan gebeuren. Het medicijn mizolastine wordt gemetaboliseerd door CYP3A4. Bovendien wordt gedacht aan het actieve ingrediënt mizolastine leiden tot verlenging van de QT-tijd in sommige gevallen. De werkzame stof mizolastine wordt ook wel eens aangeduid met de synoniemen van mizolastinum. Het medicijn is bijvoorbeeld verkrijgbaar onder de handelsnamen Mizollen of Telfast. Dit laatste is een antihistaminicum dat tot de tweede generatie behoort. Kortom, het actieve ingrediënt mizolastine is een derivaat van benzimidazol en piperidine. Bovendien heeft het medicijn een structurele relatie met astemizol Het medicijn is op de Duitse markt verkrijgbaar in een dosering van tien milligram. Deze zijn voorzien van een filmcoating tablets voor te schrijven door de arts. Aangezien er een gebrek aan empirische gegevens en studies is, mag het medicijn tijdens de behandeling niet worden gebruikt zwangerschap en borstvoeding. Momenteel wordt het medicijn mizolastine relatief zelden voorgeschreven. Redenen hiervoor zijn mogelijk de hoge prijs van het medicijn en het ontbreken van overeenkomstige generieke geneesmiddelen, aangezien de octrooibescherming momenteel nog steeds van kracht is.
Farmacologische werking
De werkingsmechanisme van mizolastine is kenmerkend voor de stof. Kortom, het medicijn wordt na een relatief korte tijd geabsorbeerd. Op deze manier worden de hoogste concentraties in de bloed plasma treedt op na één tot anderhalf uur. Vanwege een relatief lange halfwaardetijd houdt het effect van het medicijn ongeveer 24 uur aan. De werkzame stof mizolastine wordt gekenmerkt door een bijzonder hoge affiniteit voor de H1-receptoren. In principe kan het medicijn mizolastine het niet passeren bloed-hersenen barrière. Om deze reden oefent het medicijn zijn effect alleen uit op de zogenaamde perifere H1-receptoren. Daarom heeft het vrijwel geen kalmerend effecten en verschilt dus van andere soorten antihistaminica Voorbijgaande slaperigheid is echter mogelijk. Bovendien wordt vermoed dat de werkzame stof mizolastine ook de vorming van leukotriënen verstoort. Dit resulteert in het ontstekingsremmende effect van het medicijn. In individuele gevallen worden ook verlengingen van het QT-interval gezien. Het daadwerkelijke effect van mizolastine op de QT-tijd en de invloed ervan op aritmieën is volgens de huidige medische kennis echter nog grotendeels onduidelijk. P450-isozymen nemen ook deel aan het metabolisme van het medicijn mizolastine. Om deze reden moet gelijktijdig gebruik van CYP3A4-remmers worden vermeden. Dit zijn bijvoorbeeld de stoffen erythromycine en ketoconazol Kortom, het medicijn mizolastine wordt gekenmerkt door zijn anti-allergische, antihistaminische en ontstekingsremmende eigenschappen. Deze zijn voornamelijk het gevolg van het antagonisme waarvoor het medicijn zich vormt bij de H1-receptoren histamine.
Medicinaal gebruik en gebruik voor behandeling en preventie.
Het medicijn mizolastine wordt gebruikt voor de behandeling van verschillende volksgezondheid klachten en ziekten. In de eerste plaats wordt het medicijn gebruikt voor symptomatisch therapie van hooi koorts, allergisch conjunctivitis en rhinitis, en netelroos met een chronisch beloop. De dosering van het actieve ingrediënt wordt in principe uitgevoerd volgens de bijgevoegde specialistische informatie. Omdat het medicijn wordt gekenmerkt door een zeer lange halfwaardetijd, is het mogelijk om het medicijn eenmaal per dag in te nemen.
Risico's en bijwerkingen
In de loop van therapie met het medicijn mizolastine kunnen specifieke ongewenste bijwerkingen optreden. De meest voorkomende symptomen zijn misselijkheid, pijn in de buikstreek en diarree Zwakte, droog mond, hoofdpijn en 피로 zijn ook mogelijk. Bovendien ervaren sommige patiënten duizeligheid en verhoogde eetlust. Soms is er laag bloed druk en een verhoogde pols In zeldzame gevallen lijden patiënten aan ernstige allergische reacties op het medicijn. Naast de mogelijke bijwerkingen, moeten enkele contra-indicaties worden overwogen voordat het medicijn mizolastine wordt voorgeschreven en gebruikt. Het mag bijvoorbeeld niet worden ingenomen als er een bekende overgevoeligheid voor het actieve ingrediënt is. Ook als azole antischimmelmiddelen worden genomen, administratie van het medicijn moet worden vermeden. Bovendien is mizolastine niet geschikt voor patiënten met een beperking lever functie, zeker hart- ziekten, en hartritmestoornissen. hypokaliëmie, bradycardie, een verlengd QT-interval en een verminderde elektrolyt evenwicht zijn ook contra-indicaties. Bovendien moet ervoor worden gezorgd dat geen remmers van CYP3A4 worden toegediend gen gedurende therapie met mizolastine. Dit komt omdat deze meestal een verhoging van de concentratie van de werkzame stof. Het is ter beoordeling van de patiënt om eventuele bijwerkingen aan de arts te melden.
